Morgunblaðið - 14.05.1980, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 14. MAÍ 1980
KArr/NU
Hvernig er það. — Er ég tíður
gestur hér?
Nei það vill bara svona til með
hendur minar. — Þær eru
þannig af guði gerðar!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Spilið í dag vakti umtal á
Sunday Times mótinu í vetur.
Spii beggja vængja gáfu tilefni
til skemmtilegra tilþrifa. sem
meistararnir nýttu eins og að
líkum lætur.
Allir utan hættu, suður gaf.
Norður
S. D75
H. Á9643
T. 1076
L. K2
Vestur
S. G1094
H. G2
T. 932
L. Á987
Suður
S. Á
H. KD105
T. 854
L. D10653
Austur
S. K8632
H. 87
T. ÁKDG
L.G4
COSPER
Gæti ég fengið að hringja hjá þér, áður en
trymbillinn kemur?
Hreysti
og sjúkdómar
Ég undirrituð leyfi mér að biðja
Velvakanda fyrir innilegt þakk-
læti til Þórarins Björnssonar, höf-
undar bréfsins. „Drykkjuskapur
er sjálfskaparvíti", birt 12. apríl
sl. og einnig til annarra, sem á
opinberum vettvangi hafa mót-
mælt slagorðinu: Alkóhólismi er
sjúkdómur. Og með fylgja nokkrar
athugasemdir mínar.
Varla miðaldra varð ég sjálf
harla erfitt viðfangsefni nýjustu
læknavísindum, og væri örugglega
komin í tölu hinna framliðnu, ef
þeirrar tækni hefði ekki notið við.
Aðrir lífshættulegir sjúkdómar
höfðu næstum lagt að velli tvo
unga ættingja mína, og eru þeir
ekki síður en ég þakklátir fyrir
framlengingu jarðlífsins. Sú full-
yrðing, að alkóhólismi sé eins og
hver annar sjúkdómur, glymur því
í eyrum mínum sem frekleg móðg-
un við hinn stóra hóp fólks, sem á
við raunverulegt sjúkdómsböl að
stríða, og verður sumt að sætta sig
við dauðann á blómaskeiði ævinn-
ar. í þeim stóra hópi teljast einnig
þeir, sem orðið hafa fyrir óbætan-
legum slysum. Og muna skyldu
menn, að ekki hljóta allir sama
þrek í vöggugjöf. Sumum finnst ef
til vill að þeir hafi veikst eða
slasast vegna eigin gáleysis, en
hvað sem því líður, leggur þetta
fólk sig fram til að endurheimta
heilsu sína með skynsamlegum
lifnaðarháttum, og er slík viðleitni
dýrmæt aðstoð við ómetanlega
læknishjálp, hjúkrun og endur-
hæfingu.
En á hinn bóginn stendur svo
hinn einkennilegi hópur óreglu-
fólks, sem brýtur niður heilsu sína
og hæfileika, og veldur ófáum
slysum á sjálfum sér og öðrum,
vegna óseðjandi græðgi í eitur. Að
ógleymdum þeim, sem síreykja
seigdrepandi tóbakið, en oft fylgj-
ast þeir að, herrarnir Bakkus og
Nikot. Ekki hefur þó enn verið
reynt að innprenta í fólk að
nikótínismi sé sjúkdómur, ef til
vill hefur það aðeins gleymst, enn
sem komið er.
„Veikur er viljinn og veik eru
börn“, sagði Jón Thoroddsen skáld
í sínu fagra vögguljóði, og vissi
hvað hann söng. Varla er von á
góðu, þegar hættuleg nautnalyf
liggja hvarvetna í seilingarfjar-
lægð frá óhlýðnum og oft eftir-
litslausum unglingum, og landslög
eru þverbrotin til að hjálpa þeim
að „detta í það“. Langflest eru þau
þrælar tískunnar. Erfitt er fyrir
ómótaða sál að segja nei, og vera
talinn skrýtinn. Og lengi getur
vont versnað, um hin lögbönnuðu
eiturlyf berast sögur af harmleikj-
um, þyngri en tárum taki.
• Algert bindindi
eina leiðin
Alkunna er, að fólk er mis-
jafnlega veikt fyrir víni, sumir
hafa illviðráðanlega tilhneigingu
til að fá sér sífellt of mikið, og
gera sig smám saman, vísvitandi,
að sjúklingum, vegna skorts á
sjálfstjórn. Aðeins ein örugg leið
er til lækninga, algert bindindi og
breyting á lifnaðarháttum. Þá
þýðir nú lítið að fara að kveina um
ofstæki eða fanatík. Mikið og gott
starf er unnið þessu ólánsama
fólki til hjálpar, en ætlast verður
til þess að það sýni einlæga
viðleitni til sjálfsbjargar. Á því
virðist nokkur misbrestur vera,og
er þá fátt til ráða. Fyrirbyggjandi
starf í mynd aukinnar fræðslu og
gerbreytingar á skemmtanalífinu,
sem alla er að æra, svo að
unglingunum sjálfum ofbýður,
virðist eina framtíðarlausnin. Vel
skyldu þeir, sem að eigin sögn
kunna að fá sér í glas, varast að
freista þeirra, sem þeir vita að
ekki þola alkóhól. Slíkt er ljótur
leikur. Það sama gildir um reyk-
ingavandamálið.
Hinn 17. apríl sl. var gleðileg
myndskreytt frétt á forsíðu
Dagblaðsins um merkilega sam-
keppni á Hótel Sögu. Þar hafði
Barþjónaklúbburinn haldið hóf
gott, og kepptu meðlimir um besta
óáfenga drykkinn. Ýmsar góðar
blöndur komu fram, og voru þeim
gefin furðulega frumleg nöfn, og
nokkur verðlaun voru veitt. Þessi
frétt virðist boða góð tíðindi, hver
Þegar Bandaríkjamennirnir
Hamman og Wolf voru með spil
norðurs og suðurs opnaði Hamm-
an í suður á einu hjarta, sem
norður hækkaði í þrjú, suður sagði
fjögur hjörtu, anzi hreint frekju-
leg lokasögn. I sögnunum hafði
austur ekki komið að tígulstyrk
sínum og vestur spilaði því út
spaðagosa. Hamman beitti þá vel
þekktri blekkispilamennsku, lagði
drottninguna á gosann og hún tók
með sér kóng og ás. Þá spilaði
sagnhafi laufi á kónginn, aftur
lauf, gosi, drottning og ás. Eðli-
lega reyndi vestur þá að taka slag
á spaðatíuna en það reyndist ekki
vel þegar suður trompaði, tók
síðan tvisvar tromp og að því
loknu gat hann látið tígla frá
blindum í laufin og unnið sitt spil.
Þegar Brasilíumennirnir Chag-
as og Assumpaco voru með spil
austurs og vesturs sagði suður
pass í upphafi. Austur varð síðan
sagnhafi í þrem spöðum og suður
tók fyrsta slaginn á hjartakóng.
Hann fann næst besta framhaldið
þegar hann skipti í lágt lauf, lágt
frá blindum og norður fékk á
kónginn. Hefði norður spilað aftur
laufi þá hefði sagnhafi misst
mikilvæga innkomu á blindan. En
norður sá það ekki, skipti heldur í
tígul og þá tók Chagas við stjórn-
inni. Eftir andartaks umhugsun
spilaði hann lágu trompi og gat
eftir það seinna svínað fyrir
trompdrottninguna og þar með
unnið sitt spil.
Fyrsta listaverka-
uppboðið á Norðurlandi
Akureyri 12. mai 1980.
Fyrsta listaverkauppboðið á Akureyri var haldið að Hótel KEA á laugardaginn á
vegum Listhússins sf. Þar voru 40—50 listaverk á boðstólum og fjöldi fólks var
viðstaddur. Hér sést uppboðshaldarinn, Jón G. Sólnes, munda uppboðshamarinn, en
við hlið hans stendur Óli G. Jóhannsson, listráðunautur Listhússins sf. _ o p
Fundur í nemenda-
félagi Fósturskóla
íslands
Vel menntað
starfsfólk
á dagvistar-
heimili
FUNDUR haldinn í Nem-
endafélagi Fósturskóla
íslands hefur sent frá sér
tilkynningu þar sem fagnað
er skipun starfshóps á veg-
um Dagvistarnefndar til at-
hugunar á innra starfi dag-
vistarheimila og væntir mik-
ils af starfi hans. Þá leggur
fundurinn þunga áherslu á
nauðsyn vel menntaðs
starfsfólks á þessum stofn-
unum.