Morgunblaðið - 01.11.1980, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. NÓVEMBER 1980
HÖGNI HREKKVlSI
vF6>na Þev> Ae txi ee' L
s'evs' , wi ,(>AeF 'E<r Ek-k'
e>voiix6A Ao vCHa pao úka' r
„Hb6NAVEf?eL^ONlM rfPlR 6l?ANDAf2A A25<NS!’
ásí er...
> I r
,,. að vera alltaí
fremstur í hennar aug-
um.
TM Rea. U.S. Pat Ott -all rlghts reserved
« 1980 Los Angeles Times Syndicate
ÞaA kom entcinn karlmaAur i
heimsókn, heldur rak ék hofuA
ið upp undir!
,AT ^ .
COSPER
Kristín Tómasdóttir skrifar:
„Mér finnst við neytendur ekki
geta tekið þegjandi við öllu, sem
að okkur er rétt, hvort sem það er
til andlegs eða iíkamiegs fóðurs,
a.m.k. ekki það sem við borgum
fyrir. Ég mótmæli því eindregið,
að okkur sé fluttur í sjónvarpi
annar eins óþverri og „Vandar-
högg“ það, sem kennt er við okkar
ágæta rithöfund Jökul Jakobsson.
Fimm athugasemdir
í þessu sambandi lagar mig að
gera fimm athugasemdir:
í fyrsta lagi tel ég órétt að taka
frumdræ^ti eða hugdettur til leik-
rits að höfundi látnum og gera úr
því alla þessa geðveiki. Við eigum
ekkert fullfrágengið verk þessa
höfundar, sem líkist þessu.
í öðru lagi: Boðskapur þessa
leikrits er enginn, því ekki er hægt
að draga af honum neinn lærdóm.
Jóhann Hjálmarsson segir að höf-
undur færi ljós rök fyrir kynferð-
isafbrigði systkinanna og skilst
manni þá helzt með því að dreng-
urinn hafi verið klæddur telpu-
búningi í bernsku. Sé það rétt:
Hvað verður þá um telpurnar
okkar í dag, sem flestar eru
klipptar og klæddar eins og dreng-
ir?
í þriðja lagi: Hvergi kemur
fram í leikritinu að samfarir
systkina varði við lög. Eða eru það
kannski ekki lengur iög?
í fjórða iagi sjást þess engin
merki, að manndráp sé neitt sem
varðar við lög. Nú spyr ég fyrrver-
andi æskuiýðsfulitrúa og núver-
andi skemmtiefnisstjóra sjón-
varpsins, Hinrik Bjarnason: Er
þetta efni hollt fyrir unglinga?
í fimmta lagi: Eru ekki ein-
hverjir sem bera ábyrgð á svona
mistökum eða eiga að sjá um, að
slíkt geti ekki gerzt?"
Þessir hringdu . . .
Sýnið myndina
með Fernandel
Helga ólafsson hringdi og bað
fyrir þakklæti til Andrésar
Björnssonar fyrir þýðinguna á
„Heimi í hnotskurn" eftir Gio-
vanni Guareschi, sem Gunnar
Eyjólfsson les á laugardagskvöld-
um. — I leiðinni langar mig að
fara fram á það við sjónvarpið að
sýnd verði myndin um Don Cam-
illo, þar sem Fernandel leikur af
sinni alkunnu list. Má ég einnig
biðja um endurminningaþátt um
Pétur Thorsteinsson í kvöldvöku,
hann var áður á tíma sem er ekki
Franski leikarinn
Fernandel í einu af sínum
mörsu hlutverkum.
Ekki allir sem líta ei-
líft á dökku hliðarnar
Kagnhildur Jónsdóttir, fyrr-
verandi starfsmaður Sædýra-
safnsins og núverandi stuðnings-
og félagsmaður þess, skrifar:
„Kæra“ Jórunn Sörenset). Mik-
ið var þetta hjartnæmt bréf hjá
þér í Mbl. í dag (29. okt.). Það eru
sumir sem þurfa alltaf að vera
að jagast og fjargviðrast út af
öllu og engu.
„Vesalings fámennu dýra-
verndunarfélögin sem fá engan
pening úr ríkiskassanum af því
að Sædýrasafnið hirðir þá alla
saman.“ Þú gleymir að geta þess
hvers vegna dýraverndunarfé-
lögin eru svona fámenn. Ertu
búin að gleyma því hvað það
voru margir sem gengu úr Dýra-
verndunarsambandinu og hvers
vegna?
Þú gleymir einnig að geta þess
hvað Sædýrasafnið hefur marga
munna að fæða og mörg höfuð
að setja þak yfir. Það er ekki
hægt að líkja saman rekstri
sædýrasafns og dýraverndunar-
félags. Kjöt, ávextir og fleira
fóður er ekki gefið í dag. Það
sama má segja um allan við-
haldskostnað, uppbyggingu og
laun starfsfólksins.
Þú hlýtur að samþykkja að
dýragarður sé nauðsynlegur hér
á íslandi sem í öðrum löndum,
almenningi til fróðleiks og
skemmtunar. En til þess að
garðurinn geti verið uppbyggj-
andi og skemmtilegur, þarf ein-
mitt fé frá almennum skattborg-
urum, vegna þess hve stofnun
sem þessi er dýr í rekstri.
Vegna misskilnings
í bréfi þínu minnist þú á að í
fyrra hafi ábyrgðarmenn Sæ-
dýrasafnsins verið kærðir fyrir
ýmis lögbrot. Þú gleymdir því,
Jórunn mín, að geta þess að allar
kærurnar nema ein voru teknar