Morgunblaðið - 06.01.1989, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 06.01.1989, Blaðsíða 35
MORGUNBLA.ÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. JANÚAR 1989 35 Aðalsteinn Sigurðsson fulltrúi—Minning Fæddur 15. júlí 1922 Dáinn 2. janúar 1989 Þegar ég frétti það út til Svíþjóð- ar um miðjan nóvember að Aðal- steinn móðurbróðir minn hefði verið lagður inn á sjúkrahús og væri al- varlega veikur, sóttu minningamar að mér. Mínar fyrstu minningar frá barn- æsku minni á Lindargötu 15, hjá ömmu og afa, eru allar meira eða minna tengdar Steina frænda: bíltúramir upp í sveit; stóri snjókarlinn í garðinum; dúkkan sem hann færði mér þegar hann kom frá Hollandi og ekki síst ferðalagið til London þegar ég var 5 ára. Pabbi og manna höfðu þá verið þar við nám. Steini tók þá að sér að gæta litlu systur minnar í flugvélinni þegar fjölskyldan flutti aftur heim. Alit mitt á Steina breyttist ekki með aldrinum. hann var alltaf uppá- haldsfrændi minn. Hann eignaðist íbúð í Austurbrún 2 og það var afskaplega spennandi að reyna að hlaupa upp tröppumar upp á átt- undu hæð í nýbyggðu húsinu þegar lyftan var ekki enn komin í gang. Og þegar ég var að útskrifast úr Verzló einu ári yngri en bekkjar- félagar mínir og fékk ekki aðgang að Glaumbæ með þeim eftir loka- prófíð, vegna þess að ég var nokkr- um mánuðum of ung, þá var það Steini sem mætti á staðinn og fylgdi mér inn. Og ekki má gleyma því að við vorum samstarfsmenn hjá Raf- magnsveitum ríksins um nokkurra ára skeið. Mestan heiður fannst mér þó hann sýna mér þegar ég fékk að sjá öll frímerkin hans og heyra allt um „takkana“, litabreytingar, stimpla og yfírstimplanir. Þótti mér hann þekkja mikla leyndardóma. Ég gifti mig og eignaðist börn og flutti til Svíþjóðar. Þá veittist mér sú ánægja að taka á móti Steina og halda upp á sextugsaf- mæli hans í þá nýbyggðu húsi mínu í Svenstorp. Og mikil var gleði hans þegar við keyrðum til Noregs og heimsóttum ættingja okkar þar. Þá lærðu bömin mín líka að meta Steina frænda og eftir það fengu þau send með jöfnu millibili öll ný íslensk frímerki sem gefin voru út með fyrstadagsstimpli. Steini giftist aldrei en ég hef oft hugsað til þess hve góður faðir hann mundi hafa orðið, enda var hann sérlega bamgóður. Það kom fram á systkinabömum hans og systkinabamabömum og í hvert sinn sem börnin mín heimsóttu ís- land var ekki við annað komið en að kíkja inn í Austurbrúnina hjá Steina og áttu þau ævinlega góðar stundir í samvistum við hann. Fyrir þetta hljótum við að þakka og ósk- um honum góðrar ferðar til fyrir- heitna landsins, þar sem við vitum að vel er tekið á móti honum af þeim sem á undan eru gengnir. Guð blessi minninguna um Steina. Guðrún Kristinsdóttir Fyrir rúmum þijátíu árum lágu leiðir okkar Steina saman. Þá var verið að stofna Klúbb Skandinavíu- safnara í Reykjavík, og var hann einn af frumkvöðlum þeirrar stofn- unar. Nokkru seinna var hann svo kosinn í stjóm Landssambands íslenskra frímerkjasafnara, og var framkvæmdastjóri þeirra samtaka fyrstu árin. Þeir voru margir dag- arnir sem við stundum lögðum nótt við dag að vinna að málefnum þessa Landssambands og alltaf var Steini viðbúinn til verka. Auk þess vomm við báðir félagar í Hjálparsjóði skáta og má segja að samstarf okkar á ýmsum sviðum félagsmála yrði mjög náið um langa hríð. Einkenni hans í öllu þessu starfi var að vera ávallt viðbúinn. Aðalsteinn var á sinni tíð mikill frímerkjasafnari og átti nokkuð gott flugsögusafti auk safns Norð- urlandamerkja. Þá fékkst hann einnig við fleiri sérsvið söfnunar á íslenskum frímerkjum. Þegar ég kynntist honum, var hann skrif- stofumaður hjá Slökkviliði Reykjavíkur, en hvarf síðan til starfa hjá Rafmagnsveitum ríkisins og vann þar til þess að hann fór á eftirlaun. • Á því tímabili, sem hann starfaði með mér í stjóm Landssambands íslenskra frímerkjasaftiara, var eitt af vandamálum þess, að koma sér upp snotru merki samtakanna. Þetta verk leysti Steini af hendi með því að teikna svo gott merki, að það er enn í fullu gildi, rúmum 30 árum seinna. Sýnir það ef til vill best hveija álúð hann lagði í gerð þess. Þegar Steini nú er farinn heim, eins og við segjum meðal skáta, þá er hafín hin endanlega sigurganga hans til austursins eilífa, þar sem gott verður að hittast á nýju og minnast sigranna mörgu sem unn- ust með því hugarfari, að í raun eru engin vandamál til, aðeins smá- erfíðleikar sem leysa þarf. Þannig gengum við til verka og vannst samkvæmt því. Aðalsteinn Sigurðsson er fæddur í Reykjavík 15. júlí 1922. Hann er sonur hjónanna Sigurðar Ámason- ar, stórkaupmanns og konu hans Ágústu Hildibrandsdóttur. Hann átti þijú systkini og eru tvö þeirra látin, Árni og Hjördís. Eftir lifír systir hans, Bryndís. Hann útskrif- aðist úr Verslunarskóla íslands árið 1941. Hann starfaði hjá ýmsum stofnunum Reylqavíkurborgar allt til ársins 1968, er hann hóf störf hjá Rafmagnsveitum ríkisins og starfaði þar síðan til þess er hann lét af störfum fyrir aldurs sakir. Aðalsteinn bjó lengi vel hjá for- eldrum sínum á Lindargötu 15 í Reykjavík, en keypti sér síðan íbúð á Áusturbrún 2, þar sem hann bjó til dauðadags. Aðalsteinn var ókvæntur og bamlaus. Ég vil svo ljúka þessu með því að votta ættingjum hans samúð. Drottinn gefí dánum ró og hinum líkn, er lifa. Sigurður Hólm Þorsteinsson Minning: Hallfreður Guðmunds- son, Akranesi Fæddur 23. júní 1896 Dáinn 29. desember 1988 Ég kynntist Halla fyrir 16 árum, hann var afí konunnar minnar. Þá var hann vistmaður á Dvalarheimili aldraðra sjómanna í Reykjavík og hafði búið þar síðan hann hætti störfum sem hafnsögumaður og félagsmálafrömuður á Akranesi. Halli var krati alla tíð, virkur í pólitíkinni á sínum manndómsárum og ræddum við oft þær miklu þjóð- félagsbreytingar, sem hann hafði lifað, frá því að alast upp í moldar- kofa vestur við Breiðáfjörð yfir í nútíma tækniþjóðfélag. Á DAS var hann sískrifandi æviminningar sínar, sem hann byggði á dag- bókum, sem hann hafði haldið alla sína tíð. Halli fylgdist með pólitík þrátt fyrir háan aldur, en blinda háði honum síðustu árin og hafði hann þá mikla gleði af hljóðbókasaftii Blindrafélagsins. Síðustu árin var hann á ellideild Sjúkrahúss Akra- ness. Mætur maður lýsti Halla svo, að á sínum yngri árum hafí hann haft „skap stórt en farið vel með það“. í fjölskyldunni var hann aldrei kallaður annað en afi, af okkur tengdabörnunum líka, en síðar langi eða langafí eftir að bamabarna- bömin komu til. Ég kynntist Halla sem ljúfum og geðgóðum og ávallt léttum í lund. Hann hafði stóra fjöl- skyldu í kringum sig og fylgdist hann vel með lífí okkar og um jólin hjá Síu tengdamömmu var afi fast- ur punktur í tilverunni. Halli náði háum aldri, var við góða heilsu og hélt reisn sinni þar til hann lést. Hann fékk fallegt andlát, eins og best verður á kosið. Hann fann dauðann nálgast, kvaddi sína nánustu og að kvöldi 29. des- ember síðastliðinn bjó hann sig sjálfur til hvílu og lést í svefni án þjáninga. Hann var fallegur gamall maður og dó saddur lífdaga, hafði lokið sínu lífsverki og var sáttur við að deyja. Guð blessi minningu hans. Bjöm Einarsson t Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, fööur, tengdaföður, afa og iangafa, GUNNARS STEINDÓRSSONAR fyrrv. tollvarðar, Vesturgötu 19, Keflavfk. Sórstakar þakkir færum við lögreglustjóra og tollvöröum á Keflavíkurflugvelli og Tollvarðafélagi Islands. Gunnlaug Jónsdóttir, Guðrún Gunnarsdóttir, Kolfinna Gunnarsdóttir, Ásgeir Friðjónsson, Þórlaug S. Gunnarsdóttir, John Toivonen, Steindór Gunnarsson, Kristfn Geirsdóttir, Valgerður S. Gunnarsdóttir, Dale Schultz, barnabörn og barnabarnabörn. t Ástkær eiginkona mín og móðir okkar, ALDA KRISTÍN JÓHANNSDÓTTIR, Sólvallagötu 16, ' Keflavfk, lést í Landspítalanum miövikudaginn 4. janúar. Jarðarförin auglýst síðar. JóhannJóhannsson og börn hinnar látnu. t Maðurinn minn, MATTHÍAS ODDSSON, Móhúsum, Garði, andaðist í Landspítalanum þann 30. desember sl. Hann verður jarösunginn frá Útskálakirkju laugardaginn 7. janúar kl. 14.00. Fyrir hönd ættingja, Guðrún Þorleifsdóttir. t Eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaðir og afi, JÓN ÁRNASON, Sunnubraut 3, Grindavfk, andaðist þann 5. janúar. Jóna Gunnarsdóttir, Margeir Á. Jónsson, Guðlaug Jónsdóttir, Ólafur Jónsson, Guðný Elfasdóttir, og barnabörn. t Bróðir minn og mágur, AÐALSTEINN SIGURÐSSON, Austurbrún 2, andaðist í Landakotsspítala 2. janúar. Útförin hefur farið fram í kyrrþey. Þökkum auðsýnda samúö. Sérstakar þakkir til starfsfólks Landa- kotsspítala fyrir góða umönnum. Bryndís Ágústa Sigurðardóttir, Finnur Eyjólfsson. t Þökkum innilega samúö og vinarhug við andlát og útför föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, LÚTHERS SALÓMONSSONAR, Reynimel 82. Sigrfður Lúthersdóttir, Sveinn Þórðarson, Hilmar Lúthersson, Kolbrún Guðmundsdóttir, Jóhann Lúthersson, Reynir Lúthersson, Sverrir Lúthersson, Auður Samúelsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. t Frænka okkar, SESSEUA JÓNSDÓTTIR frá Hnffsdal, veröur jarðsungin frá Hnífsdalskapellu laugardaginn 7. janúar kl. 14.00. Fyrir hönd ættingja, Pálfna Helgadóttir, Sigríður Þorláksdóttir, Jón Páll Halidórsson. t Útför móður minnar, tengdamóður og ömmu, KARÓLÍNU PÁLSDÓTTUR, Borgarholtsbraut 45, fer fram frá Prestsbakkakirkju á Síðu laugardaginn 7. janúar kl. 13.30. Blóm vinsamlega afþökkuð en þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á líknarstofnanir. Elín Jónsdóttir, Ragnar Lárusson og barnabörn. Lokað Vegna útfarar FR. SOLVEIGAR BUDSBERG JONSSON í dag föstudag 6. janúar verða allar deildir fyrirtækisins lokaðar milli kl. 13.00 ög 16.00. Bílaborg hf.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.