Morgunblaðið - 30.11.1995, Side 38

HVlTA HÚSID / SÍA
38 FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ

Opnuna
n er á morgun!
Fjölskylduhátíð jólasveinsins í Hveragerði hefst á morgun, 1. desember
kl. 17.55, stundvíslega með glæsilegri flugeldasýningu. Hundruð
kyndla varpa ævintýraljóma á umhverfið og jólaljósin í bænum verða
tendruð. Komið á Kambabrún og sjáið Jólabæinn uppljómaðan!
Jólasveinninn Sankti Kláus fluttist nýlega sunnan úr Evrópu til íslands og
settist að í Hveragei'ði. Þar kynntist hann Grýlu, Leppalúða og jólasveinununi
þrettán og komst að raun um að þau eru fjarskyldir ættingjar. Af ánægju
yfir að hafa fundið fjölskyldu sína býður hann til fjölskylduhátíðar allan
desember og fram á þrettándann.
fet
b* -
Hátíð'"
fram
«yrirtæWu .
þjónosto’V kaUp,
Til að komast
inn í Jólalandið
\ tívolíhúsinu
þarf VEGABRÉF
sem veitir
aðgang að allri
skemmtidagskrá
sem þar fer fram
í einn dag.
Vegabréfinu fylgja frímiðar í tívolí,
sérstök tilboð í verslunum og
fyrirtækjum í Hveragerði og fleira
óvænt. Börn 5 ára og yngri fá
ókeypis vegabréf, 6-12 ára greiða
kr. 200 en aðrir greiða 550 krónur.
STÆRSTA JÓLATRÉ Á ÍSLANDI
BRÚÐUBÍLLINN • VEITINGAHÚS
MARKAÐSTORG • MÖGULEIKHÚSIÐ
BÖRNIN FARA Á HESTBAK
JÓLAPÓSTHÚS • HÚSDÝRAGARÐUR
TÍVOLÍ BEINT FRÁ ENGLANDI
SANNKALLAÐ JÓLAÆVINTÝRI
Áætlunarferdir SBS
Aa,ímferaarm.»s«o»
JÓLALAND í
TÍVOLÍHÚSINU
Jólaland verður opið fimmtudaga,
föstudaga, laugardaga og
sunnudaga kl. 13-19.
Skemmtidagskrá á mörgum
. leiksviðum! Á
stóra sviðinu
verða Leikritin: „í
Grýluhelli",
„Smiður
jólasveinanna" og
„Fyrir löngu á
fjöllunum..." um
íslensku
jólasveinana í samvinnu við
Þjóðminjasafn íslands. Einnig verða
tónlistaratriði, hljómplötukynningar
o.fl. Dagskráratriði á Bryggjunni, á
hringsviði við jólatréð, á
Brúsapallinum, við arininn og
Óskabrunninn. Sankti Kláus verður
á ferli um Jólalandið og kynnir
verður álfurinn Mókollur.

EIMSKIP
FLUGLEIÐIR
! N N A N L 'A N D 5 -
Í0
Samviiuuilerlir
Lanúsýn
uní**
i ii a
i'iunuLuun
AÐSENDAR GREINAR
Sameining
sveitarfélaga
á Vestfjörðum
ÞANN 2. desember
nk. fer fram atkvæða-
greiðsla í öllum hrepp-
um Vestur-ísafjarðar-
sýslu og ísafjarð-
arkaupstað. Þá verður
kosið um það hvort
sameina skuli þessi _ 6
sveitarfélög í eitt. Ég
hefi ekki legið á þeirri
skoðun minni að sam-
eina eigi þessi sveitar-
félög. Eg átti hlutdeild
að þeirri tillögu sem
greidd voru um at-
kvæði fyrir tveimur
árum, hér á Vestfjörð-
um. Þá var lagt til af
„Umdæmisnefnd Vestfjarða" að
sömu sveitarfélög sameinuðust og
nú er gerð tillaga um, en að auki
voru þá með Djúphrepparnir allir
og Bolungarvíkurkaupstaður.
Ég hefi ekki skipt um skoðun á
þessum tveimur árum. Ef eitthvað
er þá er ég sannfærðari nú um að
rétt sé að sameina þessi sveitarfé-
lög.
Sameinuð stöndum við,
sundruð föllum við, seg-
ir Bergnr Torfason,
sem hér fjallar un\sam-
einingu sveitarfélaga á
Vestfjörðum.
En til hvers á að sameina? Getum
við ekki rekið okkar sveitarfélög
nú sem áður? Við getum ekki tekið
afstöðu því við vitum ekki hvernig
málum verður háttað eftir samein-
ingu, er svar margra. Þetta er að
vísu að mörgu leyti rétt. En geta
þeir hinir sömu sagt til um hvernig
hinum ýmsu málum síns gamla
sveitarfélags verður hagað á næstu
árum við óbreytt hreppamörk? Því
verður hver og einn að svara fyrir
sig og færa rök fyrir engu síður
en ef sameinað verður.
Flestir sem ei-u á móti sameiningu
eru hræddir um að þeirra byggð
tapi einhveiju eða þjónusta verði
lakari en nú er. í sveitahreppunum
er skólahald fyrst nefnt, grunnskóli
og leikskóli. Rekstur öldrunarþjón-
ustu, snjómokstur o.s.frv.
Hvað grunnskólana varðar er það
skoðun min, að hvort þeir verða
allir reknir áfram óbreyttir, hefur
lítið sem ekkert með það að gera
hvort sameinað verður eða ekki.
Það fer fyrst og fremst eftir því
hvort þörf er fyrir skóla, þ.e. hvað
mörg börn eru á svæðinu og hvort
það sé hagkvæmasti kosturinn. Og
á ég þá ekki eingöngu við hvort
það sé fjárhagslega hagkvæmast
heldur líka hvort hann býður börn-
unum upp á þær bestu aðstæður
sem völ er á í hverju tilviki. Þessi
staða er þegar komin upp á fleiri
en einum stað á Vestfjörðum. Það
eru gerðar meiri kröfur til skólanna
en áður, hvað varðar ýmsa aðstöðu
og tækjabúnað. Að vísu held ég að
þetta gildi líka um flesta aðra þjón-
ustu sem sveitarfélögunum er ætlað
að veita þegnum sínum.
Eitt atvinnusvæði - eitt
félagssvæði
Á undanförnum árum og ekki
síst nú á síðustu misserum, hafa
stórátök verið gerð í samgöngubót-
um á norðanverðum Vestfjörðum.
Vegir hafa verið byggðir upp úr
snjó og á þá lagt bundið slitlag,
firðir hafa verið brúaðir og jarðgöng
eru að komast í gagn-
ið. Það er sama hvort
rætt er um atvinnu-
mál, félagsmál, heil-
brigðismál, mennta-
mál eða annað. All-
staðar hafa erfiðar
samgöngur sett okkur
stólinn fyrir dyrnar, ef
huga hefur átt að sam-
starfi eða samvinnu.
Það væri því hin arg-
asta þversögn í okkar
munni ef við hygðumst
ekki breyta neinu í
háttum okkar er sam-
göngur batna svo mjög
sem verður er jarð-
göngin opnast. Til þeirra er varið
miklum fjármunum og það er gert
í þeirri trú að með því megi ná fram
aukinni hagræðingu á ýmsum svið-
um og samvinnu. Og hér eru sveit-
arfélögin ekki undanskilin. Við
tölum mjög um að norðanverðir
Vestfirðir þurfi að verða eitt at-
vinnusvæði. Það verður þá líka að
verða eitt félagslegt svæði. Til að
svo verði er sameining sveitarfélaga
mikilsverður áfangi. Ýmis önnur
félög eða stofnanir þarf að sam-
eina, s.s. verkalýðsfélög og búnað-
arfélög. Að sjálfsögðu eru ýmsir
ókostir eða gallar sem fylgja sam-
einingu þessara sveitarfélaga. Það
er mér ákaflega vel ljóst. Stjórnsýsl-
an færist aðeins fjær fólkinu við
að fækka sveitarstjórnum. En alls-
konar ný tækni í samskiptum fólks
bætir það upp að nokkru, s.s. síma-
fax og samtengdar tölvur með
mótöldum, svo nú er fljótara að
koma rituðu máli og myndum milli
heimsálfa en fyrir nokkrum árum
hér á milli fjarða. Því tel ég að
ávinningurinn við sameiningu sé
meiri en ókostirnir. Hér hefur að-
eins verið drepið á örfá atriði sem
snerta okkur á þeim félagslega vett-
vangi sem við köllum sveitarfélag.
Ein meginspurningin í þessari
umræðu ætti að vera: til hvers
ætlumst við af sveitarfélagi? Og
sú næsta verður þá: hvaða svæði
er skást að afmarka til að sinna
þeim verkefnum? Til forna var far-
ið að mestu eftir landfræðilegum
hindrunum, s.s. ijallgörðum, ijörð-
um ám og vötnum, en líka tekið
mið af þeim fólksfjölda er byggðin
ól. Hví skyldum við ekki gera það
enn? Og eigum við þá ekki líka að
taka mið af þeim breytingum sem
orðið hafa, sem ég nefndi í upp-
hafi? Því miður heldur fólki áfram
að fækka hér. Því verðum við að
standa saman ef þá þróun á að
stöðva og snúa við.
Og svona í lokin til að svara í
einhveiju þeirri spurningu er ég bar
fram í upphafi þessara skrifa. Lög-
lega kjörin sveitarstjórn, hvort sem
sameinað er eða ekki, mun alltaf
verða að móta sitt sveitarfélag og
þau eru sífellt að taka breytingum.
Hendur hennar verða ekki bundnar
og hún getur því breytt fyrri
ákvörðunum, hvort sem þær voru
teknar af henni eða þeim sveitar-
stjórnum sem á undan henni sátu,
innan þeirra marka sem landslög
marka henni og þeir samningar er
aðra snerta. Því er ekki hægt. að
svara því með fullri vissu hvernig
þetta eða hitt verður. Engin ástæða
er þó til að ætla að það samkomu-
lag sem núverandi sveitarstjórnir
munu gera um fyrstu tilhögun á
rekstri nýs sveitarfélags verði ekki
virt.
En sameinuð stöndum við og
sundruð föllum við.
Höfundur er hreppsnefndnr-
mnður í Mýrnhrcppi.
Bergur Torfason