Morgunblaðið - 17.12.1995, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 1995
MIIMINIINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Systir okkar,
GUÐRÚN TÓMASDÓTTIR
frá Auðsholti,
er látin.
Útförin verður gerð frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. desember
kl. 13.30.
Jónfna Tómasdóttir,
Þorfinnur Tómasson, Hjálmar G. Tómasson.
t
Kveðjuathöfn um sambýlismann minn,
föður okkar, afa og bróður,
ÞÓRARIN GUÐMUNDSSON
(Didda)
húsgagnabólstrara,
verður gerð frá Fossvogskapellu þriðju-
daginn 19. desember kl. 13.30.
Þeim sem vilja minnast hans er vinsam-
lega bent á líknarfélög.
Maki, börn, barnabörn
og systkini hins látna.
t
Ástkaer eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINBJÖRN ÞÓRARINN
EINARSSON,
Iðufelli 8,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
þriðjudaginn 19. desember kl. 13.30.
Kristín Elíasdóttir,
Elias Sv. Sveinbjörnsson,
Einar Sveinbjörnsson, Anna Þ. Guðlaugsdóttir,
Kristfn S. Sveinbjörnsdóttir, Kristján Á. Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
STEINUNN INGIBJÖRG
JÓHANNESDÓTTIR
er látin.
Jarðarförin fer fram frá Langholtskirkju mánudaginn 18. þ.m. kl.
13.30.
Theódór Halldórsson,
Geirrún J. Theódórsdóttir, Steve Murgatroyd,
Steinunn H. Theódórsdóttir, Jakob H. Ólafsson,
Bryndis Theódórsdóttir, Ellert Róbertsson,
Atli Þór Jóhannesson, Sigrfður E. Hjálmarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengda-
faöir og afi,
GfSLI ÓLAFSSON,
verður jarðsunginn frá Laugarneskirkju
mánudaginn 18. desember kl. 10.30.
Þeim sem vildu minnast hans er vin-
samlega bent á félagiö Þroskahjálp.
Hólmfrfður Jóhannesdóttir,
Ólafur Gíslason, Una Sigurðardóttir,
Jóhannes Gfslason, Elfn Marfa Ólafsdóttir,
Gunnhildur Gfsladóttir, Björn Rúnar Guðmundsson
og barnabörn.
t
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýju við andlát systkina
okkar,
GUÐNÝJAR BJÖRNSDÓTTUR
og
ÁSGEIRS MARTEINS BJÖRNSSONAR
frá Siglunesi
við Siglufjörð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sólborgar, Akureyri, og starfsfólks
Sjúkrahúss Siglufjarðar.
Guð blessi ykkur öll.
Anna Björnsdóttir,
Jón Björnsson,
Einar S. Björnsson.
GUÐMUNDUR
JÓNSSON
Guðmundur
Jónsson fæddist
1. janúar 1908 á
Gunnlaugsstöðum í
Stafholtstungna-
hreppi. Hann andað-
ist á sjúkrahúsinu á
Akranesi þann 12.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Jón Þórólfur
Jónsson og Jófríður
Asmundsdóttir. Guð-
mundur var sá fjórði
í sextán systkina
hópi, hann ólst upp
hjá foreldrum sínum
til 14 ára aldurs á Gunnlaugs-
stöðum. Fluttist hann þá að
Hjarðarholti í Stafholtstungum,
var þar vinnumaður og átti lög-
heimili til ársins 1939, fluttist
það ár til foreldra sinna að
Gunnlaugsstöðum og vann hjá
þeim þar í 3 ár. Bóndi að Gunn-
laugsstöðum frá 1942.
Guðmundur kvæntist 25. sept.
1965 Kristrúnu Ingu Valdimars-
FÖÐURBRÓÐIR minn, Guðmundur
Jónsson, eða Mundi eins og hann
var jafnan kallaður, fæddist á
Gunnlaugsstöðum í Stafholtstung-
um í Mýrasýslu 1. jan. 1908. Hann
var fjórða bam hjónanna Jóns Þ.
Jónssonar og Jófríðar Ásmunds-
dóttur en böm þeirra urðu alls sex-
tán að tölu. Mundi var sendur 14
ára til vinnu að Hjarðarholti í Staf-
holtstungum og átti þar heimili til
dóttur, fædd 16. maí
1942, þau bjuggu að
Gunnlaugsstöðum
til 1. júlí 1991, flytja
þá að Sæunnargötu
4 í Borgarnesi. Börn
þeirra eru Jón Þó-
rólfur, fæddur 3.
júlí 1963, kona hans
er Jórunn Helena
Jónsdóttir og eiga
þau 3 böm; Valdi-
mar, fæddur 14.
mars 1966, kona
hans er Elsa Þor-
grímsdóttir og eiga
þau tvær dætur;
Sigurður, fæddur 30. nóvember
1967, og á hún eina dóttur; Jó-
fríður, fædd 7. september 1972;
Ingigerður, fædd 22. júní 1977,
og stjúpsonur Guðmundar, Þórð-
ur Einarsson, f. 10. apríl 1961,
og á hann einn son.
Guðmundur verður jarðsung-
inn frá Borgarneskirkju 18. des-
ember og hefst athöfnin klukkan
14.
ársins 1939. Það ár fluttist hann
aftur til foreldra sinna að Gunn-
laugsstöðum og tók við búsforráð-
um árið 1942.
Bam að aldri átti ég því láni að
fagna að dvelja 10 sumur samfleytt
á Gunnlaugsstöðum. Ég var þar frá
5 ára aldri og fæ ég það aldrei
fullþakkað. Þar var gaman að dvelj-
ast. Ógleymanlegar em þær stund-
ir er öll systkinin sextán, þessi lífs-
ALFREÐ
AÐALBJARNARSON
+ AIfreð Hafsteinn
Aðalbjamarson
var fæddur 12. júní
1920. Hann andaðist
á sjúkrahúsinu á
Neskaupstað 11. des-
ember siðastliðinn.
Foreldrar hans vom
hjónin Una Þóra Jón-
asdóttir og Aðal-
bjöm Magnússon,
bóndi að Unaósi í
Hjaltastaðaþinghá.
Eftirlifandi systkini
Alfreðs em Jóna
Gróa, f. 5.10. 1923,
hún er gift og býr á
Akureyri, Magnús, f. 10.1.1927,
hann er giftur og býr á Sel-
fossi, Sölvi Víkingur, f. 4.2.
1929, hann er giftur og býr á
Egilsstöðum, Sólveig, býr einn-
ig á Egilsstöðum og er gift þar,
hún er fædd 3.1. 1931. Yngst
er Aðalbjörg sem býr á Val-
þjófsstað, hún er fædd 24.2.
1933. Foreldrar
þeirra eignuðust
auk þessa hóps tví-
bura sem létust
rúmlega mánað-
argamlir. Einnig
misstu þau tvíbura
við Sölva. Börnin
voru öll fædd að
Unaósi nema Al-
freð sem var fædd-
ur að Ásgrímsstöð-
um sem einnig eru
í Hjaltastaðaþing-
há.
Alfreð var
kvæntur Ólöfu
Björgheiði Sölvadóttur frá Með-
alnesi í Fellum. Foreldrar henn-
ar vom hjónin Helga Hallgrims-
dóttir og Sölvi Jónsson bóndi.
Alfreð og Ólöf voru baralaus.
Útför Alfreðs fer fram frá
Egilsstaðakirkju mánudaginn
18. desember og hefst athöfnin
klukkan 14.
EFTIR u.þ.b. tveggja vikna legu á
sjúkrahúsinu á Norðfírði er Alfreð
allur. Hann var búinn að vera veik-
ur í nokkur ár, en hlífði sér hvergi.
Hann var bóndi í orðsins bestu

o
1
3
I
3
1
5
íVaíta
bara blómabúð/
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tœkifœri
Opið til kl.10 öll kvöld
Persónuleg þjónusta
Fákafeni 11, síwi 568 9120
2
§
3
I
5
1
3
oio»#»o»#»ok>
merkingu. Aðeins 13 ára gamall
missti hann föður sinn. Hann var
elstur systkina sinna og fómaði
æsku sinni til þess að hjálpa móður
sinni að koma systkinum hans á
legg. Á þessum árum var það alsiða
að heimilin sundruðust þegar fyrir-
vinnan féll frá.
Fyrir styrk Alfreðs og móður
hans tókst þeim að halda fjölskyld-
unni saman. Systkinin öll eru góðir
og verðugir fulltrúar foreldra sinna.
Alfreð hóf búskap með glæsilegri
eiginkonu, Ólöfu B. Sölvadóttur,
árið 1951. Þau tóku við búinu og
ræktuðu landið og juku við jörðina.
Þau hafa byggt þar upp mikið bú.
Áður var mikil órækt þar sem nú
eru fögur tún og fallegar engjar.
Þetta eru þeirra verk. Ólöf vann
af kappi með manni sínum, enda
bóndi sjálf að eðlisfari. Þau eignuð-
ust ekki böm, en rúmlega 30 böm
hafa dvalið hjá þeim í búskapartíð
þeirra. Sum hafa dvalið í áraraðir,
önnur skemur og flest að sumri til.
Tryggð þessara ungmenna er slík
að þau koma aftur og aftur í heim-
glaði og kraftmikli hópur, makar
þeirra, barnaböm og sveitungar
komu saman á Gunnlaugsstöðum.
Var þá tekið lagið, ýmist úti í garði
eða inni og dansað uns gólfin svign-
uðu. Afa og ömmu virðist aldrei líða
betur en innan um ungmenni að
leik og tóku fullan þátt í glaðværð
þeirra. Gestagangur var alltaf mik-
ill. Það var því oft langur vinnudag-
ur hjá ömmu við að annast gesti
til viðbótar við heimilisfólkið. Þrátt
fyrir það var alltaf mikil snyrti-
mennska og reglusemi á öllu.
Á Gunnlaugsstöðum hefur ætt-
arábúð verið samfelld frá 1902-
1991 en með hléum frá 1866. í
Landnámu segir að Gunnlaugur
ormstunga (Hrómundarson) hafi
búið á Gunnlaugsstöðum. Ekki er
vitað, hve lengi búið var á þeirri
jörð, og ekki er hennar getið í Jarða-
bók Árna og Páls. Bærinn hefur
ef til vill verið færður til eða jörðin
sameinuð Guðnabakka. 1854 hafði
Eiríkur Sveinsson, bóndi á Guðna-
bakka, eignast 'A hluta jarðar og
byggt þar upp fornbýlið Gunnlaugs-
staði.
Þegar Jón og Jófríður hófu bú-
skap á Gunnlaugsstöðum þótti jörð-
in eitt lélegasta býli sveitarinnar.
Af túninu fengust ekki full tvö kýr-
fóður og annar heyskapur aðeins í
blautum mýrum. En jörðin tók
geysimiklum stakkaskiptum, ný-
rækt varð mikil og falleg og túnið
allstórt. Landið er nánast flatlendi,
langir mýrarflóar milli lágra holta-
raða. Bærinn stendur á holtarana
sem liggur frá norðaustri til suð-
vesturs sem títt er á þessum slóð-
um. í landi Gunnlaugsstaða er gró-
skumikill skógarreitur, 1,5 ha að
stærð, þar sem systkinin sextán
hófu gróðursetningu 1948.
sóknir að Unaósi. Þá koma þau
með maka sína og böm. Já, árin
líða. Þau hafa bæði fylgst með
þessu unga fólki frá byijun. Sonur
minni dvaldi hjá þeim i áraraðir.
Ég á engum meira upp að unna en
þessum elskulegu hjónum.
Unaós er í þjóðbraut. Gestakom-
ur vora, og era, geysilega miklar.
Alltaf var tekið á móti fólki með
brosi á vör og ljúfu geði. Gjarnan
var tekið í spil og mikið spjallað.
Næturgestir vora oft og tíðum. Iðu-
lega gisti fólk að Unaósi, sem ekki
komst leiðar sinnar til Borgarfjarð-
ar vegna snjóa. Mig minnir að Ólöf
frænka mín hafí einu sinni sagt
mér, þegar ég spurði hvað margir
hefðu gist í einu snjóaveðrinu, að
14 manns hefðu gist þá nóttina.
Það var alltaf pláss fyrir fólk. Þau
vora afar samhent í að greiða fyrir
fólki og enginn fór þaðan svangur.
Eins og nærri má geta var vinnu-
dagur Alfreðs langur og oft strang-
ur. Öllum verkum sínum skilaði
hann með miklum sóma, enda afar
samviskusamur og heiðarlegur
maður. Hann vann töluvert við
smíðar um ævina og var til taks ef
á þurfti að halda víða í nágranna-
byggðum. Verk hans vora vel af
hendi leyst og með glöðu geði, sem
er ekki síst mikilvægt. Hann skilaði
löngu dagsverki fram á síðasta dag
og stóð meðan stætt var.
Unaós stendur á ákaflega falleg-
um stað. Náttúran tjaldar oftast
sínu fegursta um þessar slóðir.
Einnig getur hún verið grá í vond-
um veðrum. Alfreð kunni á veðrið
og tefldi aldrei á tæpasta vað, þótt
stundum hafí hann ásamt öðrum
lent í hrakningum. En hver ræður
við veður og vinda á íslandi?
Hann naut fegurðarinnar á
heimaslóðum og dásamaði landið
sitt. Hann gat líka í lokin litið yfir
farinn veg og glaðst yfír öllu því
sem hann áorkaði.
Nú er hann farinn frá okkur.
Ólöf frænka mín er ein eftir á Una-
ósi. Hún getur einnig litið yfir far-
inn veg með þakklæti, því hjóna-
band þeirra var gott og fallegt. Þau
vora samhent um allar gjörðir og
létu ekkert nema gott af sér leiða.
Við kveðjum Alfreð með söknuði
og virðingu. Ólöfu vottum við inni-
lega samúð.
Guðbjörg Þórhallsdóttir.