Morgunblaðið - 31.12.1999, Blaðsíða 54

54 FÖSTÚÖAGUR 31. DESÉMBER 1999 MÖRGUNBLAÐÍÐ
MINNINGAR
+
Elsku maðurinn minn, faðir okkar, fósturfaðir,
tengdafaðir og afi,
HERMANN BJARNASON,
bóndi,
Leiðólfsstöðum,
Laxárdal, Dalabyggð,
lést á St. Fransiskusjúkrahúsinu í Stykkishólmi
föstudaginn 24. desember.
Útförin fer fram í Dalabúð þriðjudaginn 4. janúar
Jarðsett verður frá Hjarðarhólskirkju.
Rútuferð verður frá BSÍ kl. 10.00 sama dag.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á St. Fransiskussjúkrahúsið
í Stykkishólmi.
Sigrún Guðný Jóhannesdóttir,
Bjarni Hermannsson,
Bogdís Una Hermannsdóttir, Ólafur Þorvaldsson,
Unnsteinn Kr. Hermannsson, Ásta Kr. Guðmundsdóttir,
Valdís S. Óskarsdóttir, Ólafur Pálmason,
Pétur J. Óskarsson, Ása María Hauksdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og
afi,
STEFÁN PÁLL BJÖRNSSON
læknir,
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á
öldrunardeild Landakotspítala K-1.
Ásta Lára Guðmundsdóttir,
Guðmundur Stefánsson, Bylgja Bragadóttir,
Björn Stefánsson, Arna S. Guðmundsdóttir,
Sigríður Stefánsdóttir, Jón Jóhannsson,
Stefán Lárus Stefánsson, Guðrún Bryndís Harðardóttir,
Steingrímur Páll Stefánsson, Nancy Ulbrandt,
Ásta Lára Guðmundsdóttir, Brynjar Bragi Guðmundsson,
Ásdís Elva Guðmundsdóttir, Heiður Margrét Björnsdóttir,
Þórdís Björnsdóttir, Valgerður Björnsdóttir,
Hörður Páll Stefánsson, Stefán Lárus Stefánsson
og Lára Anna Steingrímsdóttir.
+
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Glaðheimum 20,
Reykjavík,
' verður jarðsungin frá Langholtskirkju þriðju-
daginn 4. janúar kl. 13.30. e.h.
Jónína Eiríksdóttir, Sigurður Kristjánsson,
Kári Eiríksson,
Hreinn Sveinsson,
Eiríkur Eiríksson,
Guðmundur Eiríksson,
Katrín Eiríksdóttir, Magnús Yngvason,
Þórey Eiríksdóttir,
Jón Eiríksson, Jette Pedersen
og fjölskyldur.
+
Móðir okkar og faðir, tengdaforeldrar,
KRISTÍN S. ÓLAFSDÓTTIR og
HARALDUR MATTHÍASSON,
Laugarvatni,
eru látin.
Útför þeirra fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn 7. janúar kl. 10.30.
Jarðsett verður að Laugarvatni.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Jóhanna V. Haraldsdóttir,
Ólafur Öm Haraldsson, Sigrún Richter,
Þrúður G. Haraldsdóttir, Þórður Friðjónsson.
+ Guðbjörg Guð-
mundsdðttir
fæddist að Tröðum í
Staðarsveit 10. júm
1904. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Skjóli 15. desember
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Áskirkju 29. des-
ember.
Elsku amma í Skipó.
Nú ertu lögð af stað í
ferðalag og um leið og
við kveðjum þig koma
fram margar minning-
ar. Minningar um heimsóknir úr
sveitinni til þín. Minningar um
skrítið og skemmtilegt dót, sem
hægt var að byggja úr turna, sjón-
auka og lúðra. Minningar um allar
góðu kökurnar þínar og kleinurnar,
þær bestu í heimi. Minningar um
boltagrautinn, sem okkur fannst svo
góður að við kláruðum alltaf úr pott-
inum. Minningar um síða hárið þitt
sem þú fléttaðir í tvær fléttur og
settir í hring upp á höfuðið. Og hvað
við tvíburarnir vorum ákveðnar að
safna síðu hári og setja smá brillj-
antín í það, alveg eins og þú. Minn-
ingar um alla vettlingana og sokk-
ana sem þú prjónaðir á okkur, svo
þétt og vel prjónað, með ótrúlegum
mynstrum. Við hugsuðum með okk-
ur, hvernig getur amma prjónað
svona? Minningar um stóra garðinn
þinn með öllum trjánum og blómun-
um. Þar sem við fórum í ótal felu-
leiki með Gunna frænda.
Minningar um faðmlög og hlýju,
knús og kossa. Minningar um börn-
in okkar sem upplifðu einnig skrítið
og skemmtilegt dót,
boltagraut, kökur og
kleinur, sokka og vett-
linga, faðmlög og
hlýju, knús og kossa
hjá þér. Minningar um
kveðjustundir þegar
þú komst alltaf niður
og stóðst í dyrunum og
veifaðir til okkar.
Elsku amma, þú
varst svo yndisleg og
okkur alveg einstök.
Faðmlag þitt svo hlýtt
og gott, bros þitt svo
fallegt og glettið.
Elsku amma mín, nú
stendur þú í dyrunum og vinkar
bless. Við flautum tvisvar á þig og
veifum á móti. Vertu bless, amma
mín, við sjáumst síðar.
Elsku Steina, Jón, mamma og
Stína, amma mun ávallt eiga stórt
pláss í hjörtum okkar allra. Megi
Guð ávallt vernda okkur og styrkja
og gefa okkur ljós og frið.
Erna og fjölskylda.
Elsku amma mín. Nú ert þú kom-
in á góðan stað, þar sem ljósið mun
ávallt skína á þig.
Eg mun ætíð minnast þín vegna
kærleikans og hlýjunnar sem þú
gafst mér. I hvert skipti sem við
fjölskyldan komum til þín úr sveit-
inni í borgina þá réttir þú okkur allt-
af þinn opna og hlýja faðm, með síða
fallega hárið. Við fengum líka mikla
matarást á þér. Það var allt svo gott
hjá þér og svo mikið líka. Pönnukök-
urnar þínar standa efstar á palli hjá
mér og enn hefur mér ekki tekist að
gera þær eins og þú. Já, amma, þú
náðir þeim svo þunnum og glæsileg-
um.
Ég hugsa til baka þegar ég og
Edda tvíburasystir mín vorum litlar
og þú að passa okkur, því mamma
var að versla í kaupstaðnum. Þá
minnist ég þess þegar við lékum
okkur oft að saumadótinu þínu á
eldhúsgólfinu. Mikil hróp og köll í
gegnum löngu tvinnakeflin. Já, það
var mikið fjör.
Einnig er mér minnisstætt þegar
ég hafði verið mjög leiðinleg við
Eddu og þú sást það. Þú skelltir mér
á lærin þín og flengdir mig. Þar
kenndir þú mér lexíu.
Það er yndislegt hve margt rifjast
upp þegar skoðað er aftur í tímann.
Eg minnist þess líka fyrir tíu árum
þegar elsti strákurinn minn tók utan
um þig og kyssti þig. Hann horfði
brosandi á þig líkt og engill baðaður
í ljósi og sagðir ,Amma, þú ert svo
mjúk, amma mín.“ Upp frá því varst
þú alltaf kölluð amma mjúka á mínu
heimili.
Það var líka eins og þú sæir
stundum lengra en aðrir. Þú hafðir
ekki hátt um það en hafðir ávallt
rétt fyrir þér.
Svo var það eitt af mörgum yndis-
legum augnablikum fyrir fjórum
vikum þegar minnsti strákurinn
minn, sem er tveggja ára, nuddaði
þig. Hann vildi mikið ki'em sem ég
setti á handarbakið þitt. Svo nudd-
aði hann með einum putta. Ekki veit
ég hversu lengi þetta stóð yfir, 15-
20 mín. Tíminn stóð alveg kyrr þar
sem tvær kynslóðir mættust, þar
sem kærleikurinn var yfir öllu.
Amma mín, þú kenndir mér
margt með verklagni þinni, starf-
sorku, framkomu og réttlæti í einu
og öllu.
Með þakklæti og virðingu fyrir að
hafa átt þig fyrir ömmu, því þú opn-
aðir mér margar dyr.
Þín einlæga dótturdóttir,
Ragnhildur (Gagga).
GUÐBJÖRG
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Agnes Unnur
Ingvarsdóttir
Kohberger fæddist í
Móhúsum í Garði 6.
desember 1938. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Suðurnesja 20. des-
ember síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Útskála-
kirkju 30. desember.
Nú er hún Agga mín
farin af þessari jörðu
og ég veit að Guð beið
hennar opnum örmum
og er hún komin á stað
þar sem hún hefur engar þjáningar
lengur. Til minningar um hana vil
ég skrifa nokkur orð um hana sem
gaf mömmu og pabba (Helgu og
Eyjólfi) svo mikið. Hún Agga mín
var alltaf svo hress og kát mér
fannst svo gaman að vera í kringum
hana. Maður heyrði hana aldrei
kvarta um eitt eða neitt. Síðast þeg-
ar ég var heima var það mér svo
mikils virði að geta hitt hana. Hún
gaf mér gjöf sem hún málaði sjálf
og gaf okkur öllum krökkunum í
Laufási og verður sú gjöf metin
mikils og varðveitt. Hún Agga gaf
mömmu og pabba svo mikið, vin-
skap, styrkleika og kærleika. Þegar
eitthvað bjátaði á var hún komin til
að hjálpa enda var vinskapurinn á
milli þeirra svo sterkur. Hún kallaði
mömmu alltaf hana Helgu sína og
heyrði alltaf í henni á hverjum degi.
Pabba kallaði hún alltaf viðhaldið
sitt og gerði ekki annað en að grín-
ast í honum sí og æ, pabba til mikill-
ar skemmtunar. Ég man einu sinni
þegar mamma og pabbi voru hér í
heimsókn, þá þurfti hún að hringja
alla leið til Ameríku til að heyra í
þeim, hún saknaði þeirra svo.
Mamma og pabbi söknuðu þess líka
að heyra ekki í henni á hveijum
degi. Hún var sólargeisli sem geisl-
aði hamingju út frá sér. Lífið væri
auðvelt hjá öllum ef ailir mundu
horfa á lífið eins og Agga gerði. Mig
langar að þakka þér, Agga mín,
hvað þú varst góð
mömmu og pabba, ég
veit að þau munu
sakna þín mikið, en
þau hafa heldur betur
góðar minningar um
þig. Ég vil enda þessa
minningargrein með
því að skrifa það sem
ég var búin að skrifa í
jólakort til Öggu frá
mér og fjölskyldu
minni: „Elsku Agga
mín, af mér er allt gott
að frétta, nóg að gera
með börnin og mann-
inn. Ég vona að þú haf-
ir það nú ágætt um jólin. Ég veit að
þau verða það svo framarlega sem
þú hefur þína fjölskyldu og náttúr-
lega mömmu og karlinn ykkar
mömmu, viðhaldið þitt, hann pabba
í kringum þig. Það er yndislegt
hvað þú hefur lífgað upp á lífið hjá
þeim. Takk fyrir að koma heim til
Islands og gefa þeim hluta af þér.
Þau elska þig og dýrka og ég líka.“
Elsku systkini Agnesar, innilegar
samúðarkveðjur frá mér. Megi Guð
fylgja ykkur og styrkja við missi
yndislegrar systur. Og ég votta
Kathleen og fjölskyldu hennar
dýpstu samúð mína. Ég bið þess að
þið verðið áfram eins sterk og
mamma ykkar var ævinlega.
Guðrún Eyjólfsdóttir,
Bandaríkjunum.
Þú yndislega sál, sem gafst for-
eldrum mínum mikla gleði og
trausta vináttu. Alltaf jákvæð,
hress í fari og huga. Gladdir aðra,
talaðir jákvætt um aðra. Gafst af
þér af hugljóma, þú góða sál sem
gafst lífinu gildi. Sýndir með hug-
rekki, elsku, kærleika, brosi og
stríðni. Engin depurð, bara
bjartsýni, hugrekki, gast verið reið,
en við þá sem þú elskaðir mest,
mest. Þú ert nú hjá Guði í öðru hlut-
verki, góðu hlutverki, sem engill,
stór engill með mikla vængi. Hlúir
að minnimáttar, í þér var elska,
kærleikur, kærleikur sem nú þarf í
heiminn, á landið okkar Island. Þú
gafst af þér til lífsins, lifðu hjá Guði
í kærleik og gleði.
Innilegar samúðarkveðjur send-
um við Kathleen, hennar fjölskyldu,
systkinum, vinum og vandamönn-
um.
Systkinin Laufási og
fjölskyldur þeirra.
í dag kveðjum við skólasysturnar
sem vorum í Húsmæðraskólanum á
Laugarvatni veturinn 1956-57 eina
úr hópnum, Agnesi Ingvarsdóttur.
Það er búið að vera okkur sárt að
horfa upp á baráttu sem hún háði
við erfiðan sjúkdóm undanfarið og
sjá hvernig hann lagði hana smátt
og smátt að velli. Það var samt ekki
lífsstíllinn hennar Öggu að kvarta
eða temja sér harmtölur. Hún kom
á alla fundi hjá okkur í sauma-
klúbbnum hvað veik sem hún var og
alltaf var sama skemmtilega frá-
sagnargleðin í fyrirrúmi, mætti síð-
ast í nóvember í fjölmennan klúbb.
Það var líka heldur meira á sig
lagt að koma sunnan úr Garði eða
bara vera hér innan bæjarins, en
þar naut hún vel sinnar góðu skóla-
systur Siggu Þorsteins sem hún gat
alltaf farið með. Það var okkur í
saumaklúbbnum mikil ánæja þegar
Agga flutti heim eftir áralanga dvöl
erlendis og kom í klúbbinn okkar og
var eins og hún hefði verið með
okkur alla tíð, svo vel féll hún inn í
hópinn með glaðlyndi sínu og já-
kvæðu hugarfari. Það var gaman að
sækja Öggu heim og sjá hvað hún
hafði komið sér vel fyrir á æsku-
stöðvunum í fallegri íbúð, sem hún
naut svo sannarlega of stutt.
Eftirminnilegt er 60 ára afmælið
hennar fyrir rúmu ári þegar við
mættum allar í stórveislu þar sem
fjölskyldan gerði henni glaðan dag.
Sjálf virtist hún njóta kvöldsins
þrátt fyrir að vera nýkomin heim
eftir ströng veikindi.
Agnes er sú þriðja úr hópnum
okkar sem kveður svona langt um
aldur fram. Við kveðjum þig, kæra
skólasystir, með virðingu og þökk
fyrir allt og biðjum góðan guð að
geyma þig. Dóttur og fjölskyldunni
allri vottum við innilega samúð.
Skólasystur.
AGNES UNNUR
INGVARSDÓTTIR