Skírnir - 01.01.1841, Blaðsíða 3
mikla mótstÖðu veítt, ef so tækist til, a& ánnar-
hvur kjeisaranna, á Rússlandi eÖur i Austurríkji,
pættist sjá sjer færi á aÖ ná í lönd hans. j)ar að
aukji mun einvaldsdrottnunum hafa fiótt tilhlíöilegt,
að veíta eínvaldanum í Miklagarði í móti þegni
Iians, er gjörst haföi óhliðinn lánardrottni sinum.
Enn Bretar voru áður óvinir Ala. Ber það til
þess, er firr er í Skjfrni um gjetiÖ, að þeím hefir
þótt hann mótdrægur verslan sinni, þar sem lianit
liefir tekjið undir sig alla verslan á Egjiptalandi.
Allir vita og lesenduT Skjirnis, hvursu mikjið
ríkji Bretar eiga á Indlandi, og hvað fjarska lángur
vegur er frá Eínglandi suður firir hvarf á Suður-
álfu austur til Indlands; Og er það þó eíni kaup-
ferðavegurinn, sem Bretar hafa orðið að sækja nm
lángan aldur, til að nálgast auðæfi þau,' er liið
frjóvsama Indland hefir að veíta. Auðsjeð er
livað iniklu skemmri vegur og anðsóttari er, að
sigla inn Miðjarðarhaf, og fara ifir eíðið milli
Austurálfunnar og Suðurálfunnar, og síðan eptir
Serklandsfirði austur firir landið út í Serklandshaf,
og beínt austur til Indlands; eða þá að fara ifir
Sirland austur að Frat*), og niður eptir henni,
og þá austur Persafjörð og beína leíð í haf til
Indlands. Bretar hafa því áður leítað til við Ala,
að meiga gjöra járnbraut ifir eíð það, er firr var
á minnst, og var hann því so inótdrægur, að það
fórst firir. Enn ef það er ásetníngur Brcta, að
greíða verslan sinni veg þeuna, urðu þeír annað
þó rnun ckkji aufcvcU, ab gjöra ];ai' göta vegu, j)vi
Libanon stendur i milli