Skírnir - 01.01.1841, Qupperneq 20

22
haldin var í þjónustugjörðin, og var hiin hin dírö-
ligasta. Menn höfðu búist við, að nru þetta leiti
kinni að verða ófriður og óeírðir; enn hitt varð
þó, að allt fór fram með kjirrð og spekt, enda
[>ótt manngrúinn væri óteljandi, sem að streírndi.
[>að er sagt, að 870 þúsundir manua hafi komið
að skoða kjirkjuna liina flrstu 8 dagana, eptir að
líkkistan var komiu þángað, og er það Ijós vottur
þess, að Frakkar eru ekkji búnir að gleíma Na-
poleon kjeísara, þó fáir niundi æskja sjer likan
höfðíngja aptur, ”því eítt er hvurri þjóð frægð-
inni dírraætara, og er það frelsið.’’— Litlu gjeíngur
Frökkum betur enn firr i nilendum sínum i Suð-
urálfu, og verja þeír þó til þeírra ærnum liðs-
fjölda og ógrinni tjár. þeír hafa skjipt landi því,
er þeír kalla þar eígn sina, í þrjár nilenilur, og
kjenna þær við borgjirnar Algier, Comtantineh
og Oran, og er það lielst í Constantineh að þeír
hafa nokkurn frið, enda er þar og rninnst af
Serkjum. Vallée hershöfðíngji Frakka birjaði nía
herför í móti Ahd-el-Kader í miðjum marsmánaði
í firra vor. Hafði hanu þá 00,000 vígra karla
firir að ráða, enn varð þó lítið annað á gjeíngt,
enn að hann kom setuliði í nokkrar borgjir , sem
Serkjir höfðu ifirgjefið Hann fór með 9 þús-
undir manna ifir Atiasfjöll, og átti áður margar
orrustur við Serkji. I þeírri för voru með lioii-
um sínir Loðvíks konúngs tveír, liertogarnir af
Orleans og Aumale. Abatinn af herför þessari
var sá, að Frakkar unnu tvær borgjir af Serkjura,
er heíta Medeah og Miliana, og settu þeír í þær
setulið. þeír náðu og 30 þúsundum nautu. Eptir