Skírnir - 01.01.1841, Side 62

a5 gjeta rekjfS ofríkji nábúa sinna af höndum
sjer. Firir rúmum fjórum árum síban tóku eín-
valdarnir á Rússlandi, í Austurríkji og á Prussa-
landi sig saman, aS Austurrikjismenn skjildi setja
herliS í borgjina, aS fornspurSum öSrum þeím
höfSíngjum, er ásamt þeím höfSu lofaS aS vernda
rjettindi Krakármanna, og er j»aS eptirtektavert
hvurnig einvaidarnir hafa þóttst þurfa aS fara meS
ríkji þetta. AriS 1838 breittu þeír stjórnarlög-
uninni, Austurrikjismenn tóku aS sjer aS sjá um
framferSi manna, erindrekar einvaldanna veíttu
þar ÖIl embætti, og gáfu þau stundum útlendum
mönnum; þeir lögSu slík bönd á verslan Krákár-
manna, aS henni liggur viS cíSíng, enn rikjisálög-
urnar hafa þó aukist um helming. Háskólinn er
þar orSinn næstum auSur, því eínvaldarnir hafa
bannaS stúdentum úr nálægum löndum aS fræSast
þar, og þó hafa Austurrikjismenn tekjiS aS sjer aS
kjósa þar kjennara í lögfræSi, enn Prussar í lækn-
isfræSi og Rússar i guSfræSi. Sona er nú komiS
frelsi Krakármanna. f>eír hafa leítaS sjer aSstoSar
hjá Bretum og Frökkum, enn hvurugir hafa neitt
þóttst gjeta aS gjört (enda þótt þeír hafi kjennt í
hrjósti um þjóSina) annaS enn þaS, aS þeir hafa
optar sagt einvöldunum, þaS væri beínt í móti
sinum vilja aS þeir hefSi her manns i Kraká. Nú
er þaS sagt, aS Austurrikjismenn ætli ab taka heim
herliS sitt, og er þá ekkji óliklegt, aS so sje um
hnútana búiS, aS Krakármenn hreifi sig ekkji fipst
um sinn.
Frá vesturálfu.
9
I vesturheimi hefir víSast hvar, þegar sam-