Skírnir - 01.01.1841, Qupperneq 75

77
rar npp á, að bifja konúng um, a8 veítn fulltrú-
um I)ana meíra vald, og ei'us komu og þángað úr
öllum áttum bænarskrár um stjórnarbót og rjett-
indi Iianda fulltrúuniim að ráða firir álögum þei'm,
sem á þjóðina væri lagðar. Urðu þau lok þess
máls, að fulltrúarnir beiddu konúng, „að íhuga
breitíngar þær á skjipan fiilltrúaþinganna, sern
nauðsin væri á, til þess þau gjæti orðið fullkomn-
ari og meíra ráðandi, og aðgjæta um leíð þá þörf
þjóðarinnar á tneíri afskjiptum af stjórn rikjisins,
sem biggð væri á eðli málefnisins, og með rökum
i Ijós leídd, og eptir sannfæringu þeírra væri til.”
Voru það 49 af fuiltrúunum, sem þessari bæn
rjeðu, enn 10 mæltu í móti. þ>að var enn eítt
mál rætt á þingjinu sem mikjils var áriðanda.
Var það lilefni þess, að einn af fulltrúunum i Hró-
arskjeldu, Castenslcjold, Kammerherra og Ilerra-
garðeígandi á Sjálandi, hafði mælt í móti bæninni
um endurbot á fulltrúaþingunum, og vildi að þeir
fáu, sem á hans máli voru, skjildi senda konúngji
aðra skrá, ólíka þeirri er hiuir fulltrúarnir höfðu
fallist á. Var það mál borið undir fulltrúana þar
og neittu þeír því. Skaut þá Castetiskjold mál-
inu til konúngs, og reít hann fulltrúa sinum á Ve-
björgum og sagði, að þeír er færri væri á efnu
máli skjildi hafa jafnan rjett á og hinir, að senda
sjer athugasemdir þeirra, og kallaði lagaboð þetta
þíðíngn greinar nokkurrar i tilskjipaniuni ura full-
trúaþingjin. Var þá upp á því stúngjið í Vebjörg-
um, að biðja konúng að taka aptur lagaboðið, og
af því fulltrúarnir lijeldu, að konúngji mundihafa
verið sagt skakkt frá málavögstum, fjellust þeir