Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1983, Blaðsíða 6

6
DV. MIÐVIKUDAGUR 30. MARS1983.
Mannlíf að norðan
Mannlíf að norðan
Mannlíf á
zi

Dregur til tíðinda...! Flóvens koppa-
sali leikinn af Þráni Karlssyni ásamt
merkilegri persónu sem Sunna Borg
leikur.
-sam-
fa/s-
leikur
íþrem
þáttum
Leikstjóri „Spékoppa", Flosi
Ólafsson sést hér leiðbeina leikur-
unum Marinó Þorsteinssyni og
Þráni Karlssyni i koppameðferð.
DV-myndir GS/Akureyri.
-
Persónur og leikendur:
Flosi leikstjóri: Flosi ólafsson
Blaðamaður: Gtsli Sigurgeirsson
Leikurinn gerist á Smiðjubarnum á Akureyri
síðla dags á miðvikudegi. Barinn er lokaður, en
þrátt fyrir það hinn vistlegasti, þótt undarlegt
megi virðast. Leikmyndina hannaði Davíð
Haraldsson, en trésmiðjan Þór sá um smíðina.
Leikendur hafa komið sór makindalega fyrir i
mjúkum stólum þegar tjaldið er dregið frá.
1. þáttur — Spékoppar
Flosi: Ætli þeir eigi ekki vindla
hérna?
Blaðamaður: Eg er hræddur um
ekki, en segðu mér Flosi; hvers konar
leikrit er þetta eiginlega, sem þú ert aö
setja á fjalirnar meö Leikfélagi
Akureyrar?
Flosi: Þetta er franskur farsi frá sl.
aldamótum. Þessi tegund leiklistar...
. nei nú er ég orðinn allt of djöfull hátíð-
legur. Ég byrja upp á nýtt.
Þetta er dúndur farsi, eftir einn af
heimsmeisturum farsakómedíunnar.
Farsinn er listform, sem hefur fengiö
milljónir til að hlæja sig máttlausar í
gegnum árin og aldirnar; listform sem
hefur það öðru fremur að markmiði, að
koma fólki í gott skap, koma því til að
hlæja, á kostnað þeirra sem verða
fyrir óförum og alls konar hrellingum
ásviðinu.
Blaöam.: Spékoppar eru eftir
Georges Faydeau. Hvaða karl er það?
Flosi: (Horfir um stund á blaða-
manninn í spurn: Veit maðurinn virki-
lega ekki hver Feydeau er? Síöan segir
hann með nokkrum þunga:) Farsar
eftir Feydeau eru klassískir ekki síður
en meistaraverk Moliers, Bachs eða
Mósartz. Þeir verða aldrei útgengnir.
Jæja, nú veistu hvað er klassík.
Feydeau hefur samiö fleiri verk, t.d.
Fló á skinni, sem sýnt var á vegum
Leikfélags Reykjavíkur við ofsalega
aðsókn á sínum tíma. Flóin sló meira
aö segja öll aösóknarmet þeirra leik-
rita,sem til Akureyrar hafa komið sem
gestaleikir. Þaö var ekki flóafriður í
Samkomuhúsinu kvöld eftir kvöld,
alltaf uppselt. Loks mátti leikhópurinn
ekki vera að því að stoppa hér lengur
og varð aö hætta sýningum fyrir fullu
iiúsi. Akureyringar kunna því vel að
meta Freydeau og þeir verða ekki
sviknir af Spékoppum.
Blaöamaður: Þú þýddir þetta verk
sjálfur. Hvernig kom það til og hvers
vegna setur þú þaö upp meö Leikfélagi
Akureyrar?
Flosi: Ég las þetta verk fyrir um það
bil 10 árum og varö strax hugfanginn
— eins og raunar af öllu sem kemur
mér í gott skap. En mér fannst ástæða
til aö fleiri fengju að eiga hlutdeild í
minni kátínu. Þess vegna kýldi ég á að
þýða verkið, svo ég noti gott nútíma-
mál.
En síöan gerðist ekkert í málinu í
nær ártug og handritiö lá niðri í þessari
margfrægu skúffu og safnaði á sig
ryki. Það var ekki fyrr en Leikfélag
Akureyrar kom að máli við mig og
spurði hvort ég hefði ekki tök á að fá
leyfi frá Þjóðleikhúsinu til að setja upp
farsa fyrir norðan. Þá dró ég Spékopp-
ana mína fram og þýddi þá upp á nýtt
og nú hafði ég frumtextann til hlið-
sjónar. Einnig bar ég gæfu til að geta
borið handritið undir frakkann Gérard
Lemarquis, sem búsettur er hérlendis
og hálærðurí Feydeau-fræðum.
2. þáttur — Flosi í
menntaskóla
Sama svið og áður nema hvað kaffi
er komiö á boröið.
Blaðamaður: Þú gerðist nemandi í
Menntaskólanum á Akureyri. Hvað
varst þú Reykvíkingurinn að gera
hingaðískóla?
FIosi: (Horfir hugsandi út um
gluggann. Ekki laust við örlitið glott í
öðru munnvikinu). Það fréttist suður,
að hér væri heimavist, þar sem
nemendum væri uppálagt að ástunda
siðsamlegt liferni, sofa heima hjá sér á
nóttunni og drekka helst ekki annaö en
nýmjólk — í mesta lagi vallash, hvaö
sem það nú er.
En krókurinn var víst snemma
farinn að beygjast í aðrar áttir.
(Glottið stækkar). Þetta var haustið
1948 og þá hafði ég verið í siglingum í 3
ár, var orðinn heimsmaður, hand-
genginn brennivíni og kvenfólki. Eg
var því ekki hugguleg sending fyrir
þáverandi skólameistara, sem var
hinn mæti skólamaður Þórarinn
Björnsson. Enda held ég að hann hafi
fengiö sjokk blessaður, bara við að sjá
fyrirbrigðið, hvaö þá aö þurfa að
umbera mig innan veggja skólans.
Blaðamaður: En tókst þér að
ástunda siðsamlegt líferni?
Flosi: Nei, sennilega ekki. tJr
þessum skóla var ég rekinn sjö sinnum
ef allt er með talið, ýmist úr heima-
vistum eða skólanum um lengri eða
skemmri tíma í refsingarskyni. Loks
var mér sagt að hypja mig og koma
ekki aftur fyrr en í stúdentspróf. Það
var svo sem allt í lagi. Eg gerðist
bústjóri hjá sr. Þorgrími á Staðastað
og þar las ég 5. og 6. bekk utanskóla.
Stúdentsprófið tók ég svo vorið 1953,
þannig að ég verð 30 ára stúdent í vor.
Blaðamaður: Þú hefur sem sé
komist skammlaust upp úr 3. og 4.
bekkískóla?
Flosi: Ég á þaö nú forsjóninni að
þakka; ég nefnilega lá rúmfastur
undir lok beggja skólaáranna, þannig
aö ég haföi ekkert annaö aö gera en
lesa skruddurnar. Fyrri veturinn fót-
brotnaöi ég í miklu skíðastökki í
Hlíðarf jalli, en seinni veturinn skar ég
í sundur hásinina í húsbruna. Ég var í
björgunarliðinu að sjálfsögðu; var að
bjarga því sem bjargað varö.
Blaðamaður: Þú steigst á fjalirnar
með leikfélagi skólans?
Flosi: Já, Akureyri er fyrir margar
sakir merkilegur bær. Ef til vill rís
frægð hans hæst í aldanna rás fyrir
þann merkisatburð, að hér steig Flosi
Olafsson fyrst á fjalirnar í farsanum
Sundkappinn eftir Arnold og Bach.
(Hlær hrossahlátri).
Blaðamaður: En Akureyringar,
hvernig geðjast þé aö því merkisfólki?
Flosi: Eg hef alltaf haldið aö Akur- I
eyringar væru vænsta fólk, þó þeir fari
kannski svolítið dult með þaö. Þeim er
ekki alltaf gjarnt að flíka tilfinningum
sínum. Þess vegna eru þeir svolítið
seinteknir, en ég hef það á tilfinn-
ingunni, að eignist maöur Akureyring |
aö vini, þá sé það heldur til frambúöar
heldur en hitt. (I lægri tón, út í það
munnvikið er að blaðamanninum
snýr:) Er þetta ekki frekar sætt hjá
mér? Eg meina þetta nú eiginlega.
(Tístandi hlátur, en síðan heldur hann
áfram frásögninni fullum rómi:)
Að þessu sinni hef ég ekki haft tök á
að blanda geði að ráði við aöra en það
fólk sem ég vinn með. Betri vinnu-
félaga og elskulegri manneskjur hittir
maöur nú held ég varla þó lengi sé
leitað.
Blaðamaður: Þú settir upp
Deleríum Búbónis með Leikfélagi
Akureyrar 1958.
Flosi: Já, já, það var ægilega
skemmtileg sýning — fannst mér — já,
ég held aö Akureyringum hafi þótt það
líka, ef dæma má af aösókninni sem
Snjókorn________________Snjókorn ___________ Snjókorn -
Útvarp Akureyri
Ríkisútvarpið á Akureyrí
hefur slitiö bamsskónum og
tekið út mikinn þroska á þeim
tíma. Ýmsar breytingar
verða á dagskránni á vor-
dögum. Haraldur Sigurðsson
er hættur með sína ágætu
tónlistarþætti, en vonandi á
hann eftir að láta meira frá
sér heyra. Ég veit að hann
lumar á miklum fróðleik í
kjallaranum. Þá hætta Guð-
mundur Frimannsson og
Hilda Torfadóttir um sinn
sem umsjónarmenn þátta;
þar sem þau eiga bæði sæti á
framboðslistum. Helsta
nýjungin mun vera sú, að
Olafur Torfason og Öra Ingi
taki að sér „helgarvaktina”
frá Akureyri í sumar og
Gestur E. Jónasson kemur
inn með kvöldþátt á
föstudögum í staö kvöldgesta
Jónasar Jónassonar.
Alkóhólið ófundið
Ekki hafa enn boríst
spurnir af alkóhólinu, sem ég
sagði frá um síðustu helgi,
samkvæmt heimildum Gróu
frá Brennivínsleiti. Þó hefur
frést, að Andrés vinur minn
sé búinn að festa kaup á
iðnaðarhúsnæði. Setja menn
þaö í samband við alkóhóliö,
því það mun þurfa eimingar
við. Þar með er Andrés vinur
minn þá kominn í hóp spíra-
tista, enda hefur hann alla tíð
mikill andatrúarmaður verið,
blessaður.
Vel málað
Steingrímur „meistari”
Sigurðsson listmálari er á
Akureyri þessa dagana.
Erindið er að mála mynd af
Menntaskólanum á Akureyri,
en Steingrímur verður 40 ára
stúdent i vor. Mun ætlunin aö
hann og skólasystkini hans
gefi skólanum málverkið —
og hefur Steingrímur haft á
orði, að rétt væri aö koma
andlitsdráttum mestu
galfíranna fyrir i myndinni.
Flosi grallari Ólafsson er líka
á Akureyri og einn
morguninn hittust þeir á
Teríunni.
— Nei, sæll Steini minn,
hvað ert þú að gera hér fyrír
norðan, spurði Flosi.
— Ég verð 40 ára stúdent í
vor og þess vegna ætla ég að
mála menntaskólann,
svaraði Steingrímur með
nokkru stolti.
— Utan eða innan, spurði
þá Flosi.
Nýjustu fréttir
Rétt á þessu augnabliki
voru mér að berast þær
fréttir, að alkóhólið væri
komið fram á flugvellinum.
Allt í einu stóðu bara
tunnumar á sinum stað, rétt
eins og þær hefðu aldrei farið.
Enginn veit hvert þær fóru
eða á hvers vegum það
ferðalag var. Hins vegar sást
fara hrollur um Andrés vin
minn þegar minnst var á
þennan mjöö — og um leið á
hann að hafa tautað: „Þetta
er ódrekkandi og óeimandi
andskoti”. En það er nú ekki
alltaf að marka hana Gróu
frá Brennivínsleiti.
Rysjótt tíð
Tíðin Norðanlands hefur
verið rysjótt að undanförau.
í tilefni þess orti eitt
góðskáld þjóðarinnar:
Akureyri er afar stór
ótal búin kostum.
Á Akureyri er aldrei snjór,
en eitthvað þó af frostum.
Í beinu framhaldi af þessu
hringdi ég í Veðurstofuna og
ræddi við Guðmund Haf-
steinsson. Spurði ég hann
hvort veðurfræðingar ætluöu
ekki að fara að snúa veðrinu
til betri vegar. — Ég skal lofa
þér því, að það verður betra
veður á Akureyri eftir 2—3
mánuði, svaraði Guðmundur.
íslendingur brátt
allur?
Blaðið Íslendingur á
Akureyri hefur átt við andleg-
an og likamlegan hrörnunar-
sjúkdóm aö glíma um nokk-
urt skeiö. Nú hefur starfsfólki
blaðsins verið sagt upp störf-
um með þriggja mánaða
fyrirvara. Mun vera ætlunin
aö gefa blaðið út fram yfir
kosningar, en síðan er allt óá-
kveðið með framhaldið. is-
lendingur hefur komið út á
Akureyri síðan 1915 og er
málgagn Sjálfstæðis-
flokksins.