Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.1985, Side 14
14
DV. FÖSTUDAGUR17. MAl 1985.
Geðvernd
Tilkynning um ný símanúmer og staðsetningu skrifstofu:
— 25508: Skrifstofan, Hátúni 10.
— 687139: Áfangastaður, Álfalandi 15.
Geðverndarfélag íslands,
skrifstofan Hátúni 10,
105 Reykjavík
(öryrkjabandalagshús).
1
\
i
PANTANIR
SÍMI13010
HÁRGREIÐSLUSTOFAN
KLAPPARSTÍG 29.
I
I
BLINDRAFÉLAGIÐ
Dregið var í happdrætti Blindrafélagsins 7. maí. Vinnings-
númer eru:
1.13818
2.17199
3.39938
Vinninga má vitja á skrifstofu félagsins.
Blindrafélagið,
samtök blindra og sjónskertra,
Hamrahlíð 17.
Eigum nú aftur hinar vinsælu gólf-
mottur fyrir vinnustaöi, sundstaöi
og íþróttahús, stærö 120 x 60 sm.
Hægt er að krækja mottunum saman á tvo vegu og
mynda þannig stærri fleti. Þessar mottur hafa mikið verið
notaðar á vinnustöðum þar sem standa þarf við vinnu og
þá einkum þar sem um steingólf hefur verið að ræða —
einnig hentugar í búningsklefa á stundstöðum og íþrótta-
húsum.
Hríngið og fáið frekari upplýsingar.
B= Sigurðsson sf.,
Nýbýlavegi 8 (Dalbrekkumegín),
Kópavogi — simi 4 62 16.
Af bílnúm-
eram og bjór
—forréttindi og forgengilegheit
Undirrituð fór á stúfana um daginn
og keypti sér notaöan bíl. Fann hún
sér ágæta tík — göða til síns brúks
fyrir ekki alltof mikla peninga. Dam-
an var auðvitaö hæstánægð með að
vera orðin bíleigandi en áttaði sig
ekki alveg fullkomlega á þvi hvað
svona fyrirtæki felur í sér.
Fyrsta og alvarlegasta „sjokkið”
kom í formi reiknings frá einu af vá-
tryggingafélögum landsins. Fjár-
hæöin sem gert var skylt að greiða
áður en bíllinn var umskráður slag-
aði hátt upp í mánaðarkaupið og
næsta útborgun í bílnum fór því að
vefjast fyrir og valda áhyggjum.
Síðan var að fá sér veðbókarvott-
orð fyrir bílnum og reyndist það til-
tölulega ódýrt eða 90 krónur. Þá var
skundað til bæjarfógeta og greitt
skráningargjald bifreiðarinnar á
nýtt númer sem pantaö hafði verið
símleiðis hjá Bifreiðaeftirlitinu.
ANIMA BIRNA
ALMARSDÓTTIR
HÁSKÓLASTÚ DENT
Kostaöi það hvorki meira né minna
en 1.120 krónur og þótti minni nú
mælirinn óðum að fyllast þó að þaö
kæmi ekki við bensíntankinn.
1 heimsókn
Heimsóknir í Bifreiðaeftirlit ríkis-
ins eru mörgum Islendingum að góðu
kunnar. Það er þar sem fólk skítur út
fötin sin, veröur kolsvart á höndun-
um og, ef ekki vill betur, rignir niður
og ofkælist. Þar var hinum nýbakaða
bíleiganda gert skylt að greiða 400
krónur til þess að fá nýjar númera-
plötur. Hún var hins vegar ekki al-
deilis tilbúin að leggja út fyrir svo
ómerkilegum hlut og fékk notað
númer gefins vegna einstakrar mildi
viðkomandi afgreiðslustúlku. Þaö
var að sjálfsögöu ekki „flott” númer
enda skiptir það mig engu máli.
Númerasnobb
Astæðan fyrir því að ég greiddi í
allt um 14.000 krónur á einni viku er
hrein spegiTmynd bílamenningar
okkar Islendinga. Við erum einkar
iðin við að rekast utan í hvort annað
og valda tjóni, því viö erum sko
ekkert að gefa eftir. Tillitssemi er
ekki í tísku því við erum kóngar í
okkar eigin ríki (bílnum), með okkar
fallegu stuttu númer.
Þetta númerasnobb hefur lengi
vakið furðu mína. Þetta flækir málin
ótrúlega í sambandi við umskrán-
ingu bifreiöa, en hvað leggja menn
ekki á sig fyrir ástkæru númerin sín?
Þaö er meira að segja til í dæminu að
fólk sé kennt við númerin sín; t.d.
talað um Nonna á C-ll eða eitthvað í
þá áttina. Einnig hefur heyrst hvísl-
að að „góð númer” gangi kaupum og
sölum. Gjaldmiöillinn er þá oft
nefndur í leiöinni sem vímugjafi sem
hluti þjóðarinnar telur mesta skaö-
vald aldarinnar.
Fyrir bjór
Vímuefni þetta hefur þann eigin-
leika að fólk getur neytt þess í nokk-
um tíma án þess að veruleg
merki sjáist á því. Það er ólíkt
öðrum vimuefnum að því leyti að
flestum þykir það gott á bragðið og
eykur það félagslyndi manna og al-
menna kæti. Flestir, sem á annað
borð vilja, geta útvegað sér það en
það getur reynst nokkuð dýrt spaug.
Ekki er það nú alveg ólöglegt því
ekki er vitað til þess að nokkrum haf i
verið kastað í Steininn ennþá fyrir
það eitt að neyta þess. Ýmsar stéttir
í landinu njóta þeirra forréttinda að
geta keypt sér það á viðráðanlegu
verði en þorri almennings sér það
sjaldan. Það er því búið að skipta Is-
lendingum enn einu sinni í tvennt;
þá sem drekka alvörubjór og þá sem
ekki eiga þess kost.
Anna Birna Aimarsdöttir.