Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.1988, Blaðsíða 28

28
LAUGARDAGUR 10. DESEMBER 1988.
Sigrún Björgvmsdóttir, DV, Egilsstödum;
Viöfjarðarskotta, einn frægasti
draugur á íslandi, er aö því er virðist
enn í fullu fjöri og gerir mönnum,
er sækja fjöröinn hennar heim, lífiö
leitt. Nú fyrir nokkrum vikum varö
hópur skáta í útilegu aö yflrgefa Við-
fjörð eftir aö skotta hafði haldið fyrir
þeim vöku heila nótt. Þaö er því
spánný draugasaga sem hér fer á eft-
ir.
Inn úr Norðfjarðarflóa ganga þrír
firöir, Norðfjörður, Hellisfjörður og
Viðfjörður. Sá síðastnefndi var í
byggð fram undir 1955. Þar átti að
vera draugagangur mikill og frá því
sagði Þórbergur Þórðarson í bókinni
Frásagnir og kallaði Viðfjarðarundr-
in. Frægust þessara drauga var Við-
fjarðarskotta og frægust þó fyrir það
að hún hefur verið fest á filmu. Er
hún trúlega eini draugurinn sem
ljósmyndaður hefur verið á íslandi.
En nú virðist sem skotta þessi sé
ekki dauö úr öllum æðum og haldi
tryggð við gamlar slóðir enda þótt
lifendur hafi fyrir löngu gefist upp á
búskap í Viðfirði.
I
Skátar
fara í Viðfjörð
Maður heitir Ólafur Pálsson, ungur
Reykvíkingur og sálfræðinemi, og
kom í haust til Egilsstaða til aö kenna
við menntaskólann. Hann er skáti
og var fljótlega búinn að hóa saman
nokkrum nemendum í skátaflokk.
Eitt af því fyrsta sem sá flokkur tók
sér fyrir hendur var að fara um helgi
tO Viðfjarðar og gista þar tvær næt-
ur. Mun það hafa verið þriðju helgina
í október. Fóru 8 skátar frá Egilsstöð-
um og aðrir átta slógust í hópinn í
Neskaupstaö. Þaðan var farið með
gúmbát og þurfti þrjár ferðir með
fólk og eina með farangur. Það var
því orðið dimmt og langt liðið á kvöld
þegar alhr voru komnir á áfangastað.
í Viðfirði er stórt, gamalt hús og
hafa björgunarsveitir gert upp eitt
herbergi á neðri hæð. Þar gisti hóp-
urinn. Fyrsta kvöldinu var eytt í að
skoða húsið og fara í andaglas til að
Yiðfj arðarskotta
Þessi mynd var
heima í Viðfirði.
tekin af Viðfjarðarskottu þegar hún var upp á sitt besta
komast í samband við anda hússins.
Tókst það með þvílíkum ágætum að
sumum þótti nóg um.
Leið þessi nótt og næsti dagur, sem
skátarnir notuðu til gönguferða, til
að safna brenni í varðeld og léku
þeir ýmsa leiki, svo sem skáta er sið-
ur. En veður var slæmt með þoku
svo ekkert varð af því að bál væri
kveikt. Var í staðinn kvöldvaka með
söng og leikjum. Upp úr miðnætti
birti í lofti og var þá kveiktur varð-
eldur. Undu menn viö hann góða
' stund. Um tvöleytið yar gengið til
náða.
Hönd
á glugga
Ekki höfðu menn lúrt lengi þegar
sumar stúlkumar þóttust sjá hönd á
glugganum sem hvarf von bráðar.
Ólafur, fyrirliði og fararstjóri, svaf
næst dyrum við glugga. Leit hann
út og sá ekkert óvenjulegt. Bjart var
af tungh. Gekk fólkinu nú enn verr
að sofna. Leið svo rúmur klukkutimi.
Þá taka að heyrast högg svo sem
verið sé að berja utan veggi og loft.
Umgangur var fyrir utan dyr her-
hrekur fólk
úr Viðíirði
Vitni eru að því að hönd korn á gluggann. Var Viðfjarðarskotta þar á ferð?
Viðfjarðarskottu er ekki sama um hverjir gista húsiö hennar.
bergisins og svo upp stigann og víðar
í húsinu. Stóð þetta nokkrar mínútur
en svo varð allt kyrrt. Fóru menn
nú aö ræða hverju gegndi um hávað-
ann. Datt mönnum helst í hug að ein-
hverjir hefðu komið frá Neskaupstað
til að taka þátt í útilegunni og vildu
hrekkja íbúa og leika drauga.
Leið svo og beið og ekki bar neitt
á neinu. Enginn fór út úr herberginu
og út um gluggann var engan að sjá.
Leið svo nóttin én seint munu sumir
hafa fest svefn.
Er risið var úr rekkju á sunnudag
og farið var að ræða atburði nætur-
innar varð mönnum hugsað til þess
að kvöldið áður, meöan á varðeldin-
um stóð, höfðu sumir farið einir heim
í hús aö sækja eitt og annað sem
vantaði en bálið var alllangt frá hús-
inu.
Var ekki laust viö að hrollur færi
um suma við tilhugsunina og eins
þá að þau voru stödd í eyðifirði og
engin undankomuleið fyrr en bátur
kæmi á áður ákveðnum tíma á
sunnudag. Hann kom líka um þrjú-
leytið og svo vel vildi til að komið
var á vélbáti svo allir komust í sömu
ferðinni. Hefðu og fáir vilja bíða eftir
myrkri til að komast burt.
Fleiri
hafa flúið
Nú eru skátarnir að reyna aö grafa
upp hvernig á þessum reimleikum
stóð. Enn hefur enginn sökudólgur
fundist. Þess má þó geta aö í sumar
er leiö var erlend kona á ferð í Við-
firði og yfirgaf staðinn fyrr en ætlað
var vegna vondra áhrifa sem hún
varð fyrir, að eigin sögn. Svo skyldi
þó aldrei vera að Viðíjarðarskotta
væri enn í fullu fjöri?