Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.1993, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 27. JÚLÍ 1993
Spumingin
Áttu þér draum?
Gréta Björg Hilmarsdóttir: Já, Dfa
heilbrigðu lífi.
Dóra Fjölnisdóttir: Ég ætla að verða
rík og fræg. Það er nú eitthvaö annað
en arfinn.
Teitur Jónasson: Maður þorir nú
ekki að láta drauma sína í ljós.
Halldór Hreinsson: Halda áfram aö
lifa hamingjusömu lífi með fjölskyld-
unni í sólskinsskapi.
Ásthildur Halldórsdóttir: Eiga það
ekki flestir. Það þyrfti heilsíðu fyrir
mig til að telja þá alla.
Berglind Björnsdóttir: Fara til út-
landa.
Lesendur
Samdrátturinn
ekki alvondur
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Það er rætt um þrengingar í þjóðfé-
laginu, kreppu þar sem botninúm sé
senn náð, og menn telja að ekki sé
bjart framundan. Allt eru þetta hug-
tök er glymja í eyrum manna allan
liðlangan daginn. Víst erum við farin
að finna til samdráttar á flestum
sviöum athafnalífsins. Heimilin hafa
heldur ekki farið varhluta af þessu
þjóðfélagsmeini eins og vonlegt er.
Það er óneitanlega erfiðara að láta
enda ná saman en löngum áður. Þó
tel ég að ekki sé unnt að tala um al-
menna erfiöleika með neinni sann-
girni, enn sem komið er að minnsta
kosti.
Og vandamáhð er ekki alvont eins
og halda mætti. Það hefur þó alla
vega kennt okkur ákveðna lexíu.
Nefnilega þá að velta hverri krónu
vandlega og hugsa máhn yfirvegað
áður en ákvörðun er tekin um eyðslu
sem ef til vih eykur aðeins skuldir
fremur en nokkuð annað.
Mörg dæmi og sorgleg má nefna
um glannaskap í fjárfestingum, sér í
lagi á síðustu árum. Og miðað við
nýjustu tölur um þorskafla á næsta
ári er ljóst að betra er að fara gæti-
lega í peningamálunum. En sam-
kvæmt tillögum sjávarútvegsráð-
herra verður heimilt að veiða 165
þús. tonn af þorski á næsta ári.
Eins og menn vita þá hefur ríkið
sparað sér útgjöld á ýmsum sviðum.
Sparnaðinn í heilbrigðiskerfinu ber
auðvitað hæst í hugum fólks. Það
sem hins vegar vekur furðu margra
er að þrátt fyrir minni útgjöld ríkis-
sjóðs virðist þörfin fyrir auknar tekj-
ur hans hin sama og áður, samanber
blöð og bækur, afnotagjöld Ríkisút-
varps, o.s.frv. Mörgum finnst hér
skjóta skökku við eða hlutimir lúti
Höfum við lært þá lexíu að velta krónunni nokkrum sinnum áður en henni
er eytt?
ekki venjulegum lögmálum.
Hefði ekki verið eðlilegra að beita
þeim röksemdum að úr því að ríkinu
hefur tekist að spara verulegar fjár-
hæðir þá þurfi ekki að leggja í jafn
viðamikla og hatramma herferð til
að ná inn auknum tekjum af sam-
borgurunum í sköttum og skyldum?
- Ætti ekki samdrátturinn að gilda
um aht og aha, upp úr og niður úr
og öfugt?
Skipulag Reykjavikurborgar í Grafningshreppi:
Samvinna við jarðeigendur vænlegri
G.J. skrifar:
í gein, sem birtist í Morgunblaðinu
sunnud. 18. júh sl., kemur fram að
Reykjavíkurborg er að skipuleggja
útivistarsvæði og gönguleiðir víðs
vegar um Grafningshrepp og afrétt
hreppsins.
Samkvæmt teikningu er búið að
skipuleggja gönguleiðir og annað,
jafnt yfir jarðir í einkaeign sem og
annars staðar, án samráös við jarð-
eigendur, ábúendur og hreppsnefnd
Grafninshrepps.
Þetta sýnir vissan yfirgang Reykja-
víkurborgar gagnvart aðhum sem
eiga stærsta hluta Grafningshrepps,
það er að segja einkaaðha ásamt
hreppnum og afrétti Grafnings-
hrepps.
Einnig láöist greinarhöfundi aö
geta þess að bændur í Grafnings-
hreppi eiga ekki síðri hlut í upp-
græöslu í hreppnum með sínu einka-
framtaki. En gróður hafði farið
nokkuð halloka vegna slæms tíöar-
fars mihi áranna 1960-1970.
Greinarhöfundur talar um þjóð-
garð framtíöarinnar en láöist aö geta
þess aö þaö yrði ekki gert nema í
góðri samvinnu við hreppsbúa sem
haldið hafa uppi gömlum hefðum við
Þingvallavatn og er því stór hluti af
þeirri menningu sem þama þarf að
varðveita. - Því þarf að hafa fthlt og
gott samstarf við hagsmunaaðha í
hreppnum gagnvart skipulagi, hvort
sem um er að ræða göngustíga eða
annað.
Þingmenn þrýstihópa eða þjóðar?
Magnús Guðmundsson skrifar:
Viðhorf alþingismanna hefur
smám saman verið að breytast á
þann veg að margir þeirra telja sig
fremur fyrirgreiðslumenn fyrir
þrýstihópa og einstaka umbjóðendur
en þingmenn þjóðarinnar allrar.
Þannig er það mun algengara nú að
þingmenn þrýsti á umbætur í sínu
kjördæmi og krefjist fjárveitinga th
verkefna þar og hafi því ekki þjóðar-
hag ahtaf í fyrirrúmi.
í umræðunni um útdeihngu íjár-
magns th eflingar atvinnulífinu í
landinu hafa einstaka þingmenn tjáð
sig og lýst vanþóknun á því að ekki
skuh koma meira í hlut kjördæmis
Hringið í síma
632700
milli kl. 14 og 16
-eða skrifið
„Þjónkun þingmanna við þrýstihópa
er orðin mjög áberandi," segir m.a.
í bréfinu.
viðkomandi þingmanns. Þingmaður
úr Norðurlandskjördæmi eystra læt-
ur t.d. í það skína að meö því að „hafa
staöiö meö þessari ríkisstjóm í gegn-
um þykkt og þunnt“ telji hann þaö
ekki neina thætlunarsemi af hans
hálfu að hún sýni því skilning hvert
ástandiö sé hjá umbjóðendum hans.
Nú er ekkert við það að athuga að
þingmenn skuh bera hag „umbjóð-
enda sinna“ fyrir brjósti. Það væri
óeðlhegt ef þeir t.d. létu sig ekki
varða málefni þess kjördæmis sem
þeir koma úr. En þama er ekki allt
sem sýnist og oftar en ekki em þing-
menn augljóslega að skara eld að
köku síns kjördæmis á kostnað ann-
arra landshluta. Dæmin em mý-
mörg. Og þjónkun þingmanna við
þrýstihópa er orðin mjög áberandi.
Það er ekki seinna vænna að þing-
menn átti sig á því að þeir em fyrst
og fremst þingmenn þjóöarinnar
allrar, ekki svokahaðra umbjóðenda
sinna, hvað þá einstakra þrýstihópa,
fyrirtækja eða atvinnuvega. Á með-
an kjördæmin eða einstakir lands-
hlutar em ekki sjálfstæðari í fjáröfl-
un og stjómsýslu verða þingmenn
að hugsa á landsvísu fyrst og síðast.
Brýn nauðsyn er hins vegar aö skipta
landinu upp í sjálfstæðari einingar
en nú er. Það myndi skapa aht annaö
og betra og hehbrigðara stjómkerfi.
Hvíliktokur!
Stefenía skrifar:
Ég er viðskiptamaður Búnaðar-
banka íslands og lenti í því að
skrifa „gúmmítékka". Ég bjóst
við 595 króna kostnaði, að við-
bættum einhveijum vöxtum. En
viti menn. Inn berst rukkkun upp
á kr. 2.175 fyrír utan vexti. Þó svo
að ávísunin hljóði upp á kr. 12.447
þá finnst mér þetta vera okur.
Ég hringdi í Landsbanka ís-
lands og í íslandsbanka til að
kanna þetta nánar og fékk ég þá
að vita að í íslandsbanka er þetta
eins og í Búnaðarbankanum, þ.e.
að fyrir ávísanir upp aö kr. 5.000
er kostnaöur kr. 535, frá 5000 th
10.000 er hann kr. 1.295 og ávísan-
ir frá 10.000 til 50.000 kr. er hann
2.175 kr. - En í Landsbankanum
er fólk ahtaf látið greiöa kr. 595
í kostnað, sama hve ávísunin er
há, að viðbættum vöxtum.
Kvennauppboð:
Klénbarátta
Sigurður Sigurðsson hringdi:
Þaö er eitthvað lausbeislaö sál-
arlif þessara kvenna sem efna th
„kvennauppboðs" th framdráttar
annars góðu málefni. Éghef lengi
haft grun um að stóran hluta
efnahagsvanda okkar megi rekja
th íslenskra kvenna. Kröfum
þeirra um óhóflega eyðslu th
ýmissa raálefha og skemmtana-
fíkn er viö bragðið. Þetta má
marka af ýmsu og lýsir sér jafn-
vel í framkomu og raddblæ. - Ég
fæ t.d. alltaí hroh þegar ég heyri
Lottó-auglýsinguna. Ákafinn í
eyðslu og spennu leynir sér ekki.
Konureru kon-
umverstar
H.S.G. skrifar:
Alþýðuflokkskonur klöppuðu
mikið í nafni sátta í varafor-
mannskjöri flokksins og þjónuðu
vel undir formann sinn sem
brosti breiðu sigurbrosi í lokin.
Með sáttaglampa í augum ýttu
konumar einni hæfustu konu í
stjómmálum út í kuldann, konu
sem virt er af alþýðu manna.
Karlpóhtíkusar flokksins mega
vel viö una, konur taka vanalega
aö sér skítverkin, því geta þeir
treyst. Þeir þurfa greinilega ekki
annað en kalla „gibba, gibba,
komið þið greyin" th að þær raði
sér á hlýðnigarðann sem þeim er
ætlaður í nafni sátta. Sannast hér
hið margkveðna enn einu sinni.
Konur era konum verstar.
*
Ferðamanna-
Klaustri
Steinunn Jónsdóttir skrifar:
Ég er stödd á feröalagi á Kirkju-
bæjarklaustri og mig langar th að
vekja athygli annarra á þessari
ferðamannaparadís. Og hér er
þjónustan alveg frábær. Ég tek
sem dærai að þar er boðiö upp á
ahs konar skemmtílegheit fýrir
fjölskylduna, m.a. er indæl stúlka
þar sem tekur aö sér leiðsögn á
gönguferðum. Tjaldstæðið fahega
við ána Stjóm sér svo um að s væfa
okkur með fossniði sínum og
áfram gæti ég haldið endalaust. -
Látum það heyrast sem gott þykir.
Myndavélvið
Mývatn
Hinrik skrifar:
Norsk stúlka týndi myndavél
sinni á ferð um Iandið. Hún var
á ferð frá Mývatni og fór upp á
Hverfjall. Er hún kom mður aftur
lagði hún myndavél sina á þak
bíisins og gleymdi henni þar.
Saknar hún myndavélarinnar
sárt, svo og þeirra mynda er hún
haföi tekið á ferð sinnl. - Vélin
er af CANON-gerð og var í rauðu
og gráu huistri Finnandi er vin-
samlega beðinn að bringja í Hin-
rik í síma 870437 eftir kl. 18.