Dagur - 29.06.1996, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - Laugardagur 29. júní 1996
ina var séra Eðvarð Ingólfsson,
sem er nú prestur á Skinnastað.
Þeir Amaldur og Eðvarð tóku síð-
an prestvígslu saman og hlutu
brauð sem liggja hlið við hlið eða
Raufarhöfn og Skinnastað. Arn-
aldur segir fræðslufulltrúastarfið
mjög fjölbreytt og feli m.a. í sér
umsjá fermingarbamamóta og
ýmiss konar námskeiðahald. Hann
stóð t.a.m. fyrir leikmannaskóla
kirkjunnar, þar sem mönnum er
gefinn kostur á því að kynnast
kjamaatriðum kristinnar trúar.
Amaldur segir einnig að bylting
hafi orðið í bamaefni kirkjunnar
og því hafi fræðsludeildin séð um
námskeið fyrir bamastarfsfólkið
þar sem kennt var að nota þetta
efni. Hann segir að sér hafi komið
á óvart allt það mikla starf sem er
í kirkjunni og hvað fólk er áhuga-
samt og fómfúst. Einnig kom það
honum á óvart hve kirkjan var að
sumu leyti orðin stofnanagerð.
„Ég kom leitandi og ferskur úr
námi og fannst kirkjan komin
heldur langt frá guðspjöllunum.
Embættiskerfið er lrka dálítið
steinrunnið og virkar ekki alltaf
sem skyldi. Maður var heillaður af
trúarhita postulatímans þar sem
hinir kristnu störfuðu í einingu
andans.“ Hann segir t.a.m. enga
ástæðu til að halda fast í æviráðn-
ingu presta og finnst eðlilegra að
ráða presta til skemmri tíma í
senn. „Það er ekki hollt að búa við
öryggi æviráðningarinnar en ef
slflct er afnumið verður líka að
gæta að því að ekki komi upp sú
staða að prestur sé samstundis lát-
inn fara ef söfnuðinum líkar ekki
sú kenning sem presturinn boðar.
Prestur verður að fá að boða og
kenna svo sem köllun hans og
vígsluheit segja fyrir um.“ Amaldi
finnst því nauðsynlegt að tryggja
kenningafrelsi presta og finna
ráðningum þeirra einhvem eðli-
legan farveg sem sátt ríki um.
Presturinn er
byggðastefnumál
Prestakallaskipanin er gagnrýni-
verð að mati Arnaldar því stærstur
hluti prestastéttarinnar sé að þjóna
fáum. „Ég er t.d. með 400 sóknar-
börn á meðan aðrir eru kannski
með 6-8.000. Hann segir enga
ástæðu til að hafa þetta svona þar
sem skilyrði séu nú allt önnur en
áður fyrr. „Fjarlægðir eru ekki
orðnar eins óyfirstíganlegar á ís-
landi og þegar nauðsynlegt var að
hafa stutt á milli presta. Það ætti
því að vera óhætt að stokka aðeins
upp í prestakallaskipaninniAm-
aldur tekur dæmi úr Skagafjarðar-
prófastsdæmi þar sem einn prestur
þjónar tæplega helmingi sókn-
arbamanna á meðan hinir sex
skipta með sér hinum hlutanum.
„Þetta er að stómm hluta byggða-
þjónusta, fólk vill ekki missa
prestinn sinn. Málið er viðkvæmt
því litlir staðir úti á landi halda
dauðahaldi í alla þá þjónustu sem
þeir hafa.“ Amaldur segir því að
prestakallaskipanin byggi ekki
endilega á trúarsjónarmiðum því
vel megi veita jafn góða ef ekki
betri kirkjulega þjónustu með því
að færa til starfsmenn kirkjunnar.
Köllun byggð á barnatrúnni
Amaldur segir að fólkið á Raufar-
höfn hafi tekið þeim hjónum og
strákunum þeirra þremur mjög
vel. „Okkur líður vel og aðstaðan
á Raufarhöfn er hin ákjósanleg-
asta. Fólkið er hressilegt og það er
heilmikið um að vera.“ Hann segir
að þótt hann hafi um skeið streist
á móti guðfræðinni og prestsemb-
ættinu og gengið í gegnum mikil
umbrot vegna þessa hafi trúarmót-
un uppeldisins haft meira að
segja. „Fræjunum var sáð með
bamatrúnni en lágu síðan í dvala
um skeið. Það er hið stórkostlega
við Guð. Það er ekki ég sem valdi
Guð hann hefur útvalið mig. Við
höfum langanir en áform hans eru
öllu yfirsterkari. Hann ræður.“
mgh.
Arnaldur Bárðarsson
er nýráðinn sóknar-
prestur á Raufarhöfn
þar sem hann ætlar að
þjóna og kenna. Arn-
aldur lauk kandidats-
prófi í guðfræði í októ-
ber 1995 og hlaut
prestvígslu síðastliðinn
febrúar. Síðasta laug-
ardag útskrifaðist hann
með uppeldis- og
kennsluréttindi frá Há-
skólanum á Akureyri.
Á sama tíma og Amaldur var
vígður til prests voru deilumál
kirkjunnar á hvers manns vörum
og hann segir að vissulega hafi sá
skuggi hvflt yfir athöfninni. „Þessi
læti voru mjög sorgleg fyrir okkur
fimm sem tókum vígslu því það
var stór stund í lífi okkar.“ Arn-
aldur segir að erfitt sé að ræða þær
ásakanir sem komu fram á hendur
biskupi því málið sé viðkvæmt en
segir kynferðislegt ofbeldi og
áreitni aldrei eiga að líðast í sam-
félaginu. „Þetta eru stóralvarlegir
glæpir sem em að því er virðist
víða og mjög faldir.“
Svartstakkar og hinir
Amaldur segir að það sem standi
upp úr í sínum huga sé það hve
óheppilegt það hafi verið að
blanda deilumálunum saman eða
Langholtskirkjudeilunni og ásök-
unum á hendur biskupi. „Það er
ekki hægt að leysa þessi mál í
fjölmiðlum og það sýndi sig að
kirkjan verður að ná að aðlaga sig
betur breyttu samfélagi. Kirkjan
hafði ekki tæki eða leiðir til þess
að takast á við það sem þarna
gerðist. Kirkjan þarf að geta skot-
ið deilumálum af þessu tagi til
einhvers konar dómstigs innan
sinna vébanda.“ Amaldur segir að
það sem sé alvarlegast í þessum
málum sé trúnaðarbresturinn.
„Kristin trú er samskiptamál, hún
fjallar um samskipti manns og
guðs og mannsins við meðbræður
sína. Það er þessi heilaga krafa að
elska guð af öllu hjarta, allri sálu,
öllum huga og mætti og svo ná-
unga þinn eins og sjálfan þig.“
Amaldur segir að kristnum mönn-
um beri að uppfylla þessa kröfu
og að deilumál kirkjunnar sýni að
þar haft orðið misbrestur á. Þrátt
fyrir alvöru málsins telur Amaldur
að það hafi verið gert of mikið úr
þeirri heildarkreppu sem kirkjan
glímir við. „Ég held t.d. að of
mikið hafi verið gert af því að
stilla „svartstökkum“ upp á móti
öðru kirkjunnar fólki, þetta eru
ekki svona skarpar línur og átökin
ekki eins hörð og lesa mátti úr
fjölmiðlaumræðunni. Amaldur
segist heldur ekki geta ímyndað
sér að um skipulagt samsæri hafi
verið að ræða. „Það eru alltaf
deildar meiningar um áherslur
innan kirkjunnar. Sumir vilja
leggja áherslu á messuna en aðrir
á breytnina eða virknina í samfé-
laginu“. Amaldur telur að áhersl-
umar þurfi allar að vera til staðar
og að ekki eigi að leggja höfuð-
áherslu á einn þátt því slík ein-
angrun sé ekki í anda kristninnar.
Sjómaður samkvæmt
vegabréfmu
Amaldur ætlaði sér lengi vel eitt-
hvað allt annað en prestsstörfin
enda varð hann afhuga skólakerf-
inu eftir að hafa verið þrjá vetur í
Menntaskólanum á Akureyri. „Ég
stefndi á fraktsiglingar og var bú-
inn að fá vilyrði fyrir plássi hjá
Eimskipum og kominn með vega-
bréfið þar sem í stendur að ég sé
sjómaður en ég fór þó aldrei á sjó-
inn“. Amaldur segist hafa verið
um margt eins og hver annar ungl-
Mynd: BG
Köllun
byggð á
barnatrúnni
ingur á þessum ámm. „Ég var
fullur uppreisnar og lokaði mig
dálítið af eins sökkti ég mér í
hestamennskuna þar til ég varð
leiður á því og tilgangsleysi lífs
míns og ákvað að breyta um. Það
stórkostlega er að við höfum val
til að breyta lífi okkar." Leið Arn-
aldar lá til Reykjavíkur þar sem
hann lauk stúdentsprófi og setti
stefnuna á lögfræðina. „Ég streitt-
ist alltaf á móti því að fara í guð-
fræðdeildina en einhvern veginn
lenti ég þar og hóf guðfræðinám í
janúar 1990.“ Hann fékk strax
mikinn áhuga á því að kynnast
kirkjunni og innviðum hennar og
tækifæri til þess bauðst þegar
staða fræðslufulltrúa kirkjunnar á
Norðurlandi losnaði haustið 1992.
Amaldur fluttist þá ásamt konu
sinni, Ingibjörgu Jóhannsdóttur
förðunarfræðingi aftur til Akur-
eyrar.
Kirkjan Iangt frá
guðspjöllunum
Samhliða starfi sínu sem fræðslu-
fulltrúi stundaði Amaldur utan-
skólanám við Háskólann í Reykja-
vík í þrjá vetur. „Þetta var mikið
span því ég var að vinna fulla
vinnu auk þess sem ég kenndi líka
smávegis við grunnskóla." Tengi-
liður Amaldar við guðfræðideild-
Rætt við
Arnald
Bárðarson,
nýráðinn
sóknarprest
á Raufarhöfn