Þjóðviljinn - 22.01.1983, Síða 12

12 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 22.-23. janúar 1983
/
Sextugur
Ingvar Hallgrímsson
Ingvar Hallgrímsson var í hópi
fyrstu stúdenta íslenskra, sem
lögðu lcið sína til náms við Oslóar-
háskóla eftir síðustu heimsstyrjöld.
Það var haustið 1946. Hann dvaldi í
Osló í átta vctur, en árið 1954 sneri
hann heim með meistarapróf í sjá-
varlíffræði upp á vasann og hóf
störf við Kiskideild Atvinnudeildar
Háskólans, sem síðar varð Hafr-
annsóknastofnunin. Þar hefir hann
starfað síðan. Dýrasvif var sérgrein
hans, en mest trúi cg samt hann hail
fengist við rækju, humarog þvílík-
ar skrýtnar sjávarverur, sem á hin-
um síðari árum hafa dustað hvers-
dagsrykið af borðum íslenskra
sælkera. Kn fleira heflr hami feng-
ist við, sem síðar verður að vikið.
Kynni okkar hófust norður í
Þrándheimi um jólin 1948. Þá
dvöldumst við í góðum fagnaði hjá
Siggu og Skúla Norðdahl. Næstu
fjögur árin voru þau mikil og oft
náin. Þá var ég tíður gestur á heim-
ili Ingvars og hinnar ágætu konu
hans, I lönnu, sem reyndar er skrif-
uð Jóhanna í þjóðskránni. Ótaldar
sunnudagsnætur svaf ég í svefn-
poka á gólfinu í litlu stúdentaí-
búðinni þeirra í Hansteensgötunni,
Ekki hefi ég sofið sælli síðar í mýkri
dýnum á fínum hótelherbergjum.
Sannast þar enn, að hugarþel gest-
gjafanna vegur oft þyngra til vellíð-
unnar gestsins en glæsileiki húsa-
kynnanntt og húsbúnaðarins.
Ýmisiegt var brallað á þessuni
árunt, sem ekki skal hér í letur fært,
en mikið þakka ég Ingvari og
llönnu fyrir allar þær ánægju-
stundir, sem nú rifjast upp og
fiskifræðingur
standa Ijóslifandi fyrir hugskots-
sjónum mínum, þegarég rakna allt
í einu við mér viö það, að Ingvar er
orðinn sextugur. Svona líður nú
tíminn.
Eftir heimkomu rnína frá Noregi
og við búsetu í aldarfjóröung
austur í heimahögum mínum,
strjáluðust fundir okkar að því
marki, að á þessum árum, sem ég
hefi dvalist hér á mölinni í ná-
munda við þau ágætishjón, Hönnu
og Ingvar, hefir ekki tekist að ná
þræöinum frá Osló. Okkur hefði
þótt þaö frétt til næsta bæjar á þeim
góðu, glöðu árum.
Æviskrár segja Ingvar fæddan
23. jan. 1923 í Vestmannaeyjum.
Foreldrar hans voru merkishjónin
Hallgrímur Jónsson, kennari,
ferðagarpur og hagyröingur, og'
Elísabet Ingvarsdóttir. Ilann varö
stúdent frá M. R. 1944, cand. phil.
frá 1 láskóla íslands 1946. Mag. sci-
ent. frá Oslóarháskóla 1954, eins
og fyrri sagði. Réðist til Fiski-
deildar I. jan. 1955 sem sérf-
ræöingur, en hefir gegnt ýmsum
öörum störfuni á Hafrannsókna-
stofnun. Þannig var hann fulltrúi.
stofnunar sinnar í byggingarnefnd
rannsóknaskipsins Bjarna Sæm-
undssonar og forstjóri stofnunar-
innar í eitt ár í fjarveru Jóns Jóns-
sonar, mig minnir 1972-1973.
Leiðangursstjóri hefir hann veriö í
ótöldum leiööngrum hafrann-
sóknaskipa á þessum tíma. Hann
Rafdeild
JL-hússins
auglýsir:
Fyrirliggjandi:
Barnaherbergisloftljós
10 gerðir
Bastljós og borðlampar
15 gerðir
Þýskir kastarar,
einfaldir, tvöfaldir og
þrefaldir
Rískulur (Ijós) margar stærðir
verð frá kr. 53,-
Holland-Electro ryksugur
1000,1100 og 1200 W
Aukið úrval rafbúnaðar
Eigum gott úrval af snúrum,
margir litir
Kaplar 1,5 - 16 q
Eigum 100 möguleika í perum
Opnunartimi:
mánudaga - midvikudaga kl. 9-18
fimmtudaga kl. 9-20
föstudaga kl. 9-22
laugardag kl. 9-12
J||
Jón Loftsson hf.
Hringbraut 121
Rafdeild
Sími 10600
kenndi um langt skeið líffræði og
lífeðlisfræði við Verslunarskólann
og einnig við líffræðiskor Há-
skólans.
Hann hefir löngum verið með öt-
ulustu félögum í Félagi íslenskra
náttúrufræðinga og setið í stjórn
Hins íslenska náttúrufræðifélags.
Öll þessi störf Ingvars eru mér
ekki nægilega kunn til þess, að ég
leggi dóm á þau. Hitt veit ég af
gömlum kynnum, að hann er ein-
stakur regíumaður og snyrtimenni
við hvaðeina, sem hann fæst við.
Mér er það t.d. mjög í minni, að
alltaf hafði hann öll sín mál á
hreinu, var aldrei blankur-eins og
stúdentar voru gjarnan - a.m.k. í
þá daga - drakk vín af hófsemi sér
og öðrum til ánægju, en ekki til
þess að missa vitið eða brjóta
mublurnar. Má ég þá minnast þess,
að á fyrsta árinu, sem við áttum
samskipti, þótti honum einn mest-
ur ljóöur á ráði mínu, að ég smakk-
aði aldrei vín, og setti sér það mar-
kmið að kenna mér víndrykkju að
hætti siðaðra manna. Hann hafði
sitt fram, því að á heimili þeirra
Hönnu og Ingvars fann ég í fyrsta
skipti, hve gaman er að vera svo-
lítið hífaður, þá orðinn 24 ára. Það
kvöld gekk Ingvar með undir-
furðulegt sigurbros á vör. Það væri
vanþakklæti af mér að harma það,
að Ingvar skyldi kenna mér þessa
list. Reyndar var ég ekki eini læri-
sveinn hans, því að ég man ekki
betur en Eysteinn Tryggvason,
sem þá var að nema veðurfræði, en
varð síðan prófessor í jarðeðlis-
fræði, tæki drykkjusveinsprófið
með ntér þetta sama jólakvöld.
Annað var það á þessum árurn,
sem sýnir vönduð vinnubrögö Ing-
vars: Það hvarflaði ekki að honum
að ganga upp til prófs, fyrr en hann
kunni sitt fag. Það gerðu áreiðan-
lega ekki margir, heldur létu vaða á
súðum og skelltu sér í prófin meira
og minna upp á von og óvon.
Margt fleira en þetta með vínið
má ég þakka Ingvari frá þessuni
árum. Hann var mikill skipuleggj-
ari og verður það áreiðanlega,
meðan hann lifir. Eitt kvöld á út-
mánuðum 1951 hringdi hann til
mín út að Ási og spurði mig, hvort
ég vildi fara á stúdentamót til Zak-
opane í Póllandi um páskana. Ég
varð að svara innan klukkutíma.
Innan þess tíma hringdi ég til hans
og kvaðst mundi fara. Með þessu
komst ég í eina minnisstæðustu
ferð, seni éghefi farið. Ogsjö árum
síðar, þegar ég þurfti að láta reisa
hús á Hallormsstað, útvegaði hann
mér smið til verksins, sem heldur
betur rnunaði um: Gunnar Össur-
arson, sem óþarft er að kynna les-
endum þessa blaðs. „Þú færð ekki
betri smið“, sagði Ingvar. Það
reyndust orð að sönnu.
Nú skal lokið þessari upprifjun
minninga frá samskiptum við ganrl-
an félaga. Fátt eitt er hér tínt til af
öllu, sem af væri að taka. T.d. ekk-
ert minnst á alla pólitíkina. Ég
sendi afmælisbarninu bestu ham-
öllu, sem af væri að taka. T.d. ekk-
ert minnst á alla pólitíkina. Ég
sendi afmælisbarninu bestu ham-
ingjuóskir með þeirri von, að hann
beri næsta áratuginn a.m.k. eins
vel og hann hefir gert hingað til.
Hönnu og dætrum þeirra óska ég
líka til hamingju.
Sigurður Blöndal
Þér er ekki
sama hver
matreiðir
þorramatinn...
Fyrsta flokks hráefni og margra ára reynsla Lárusar Lofts-
sonar tryggja þér þorramatinn eins og þú vilt hafa hann.
Fyrirtæki, átthagafélög,
starfsmannahópar
Dragiö ekki að panta þorramatinn úr
veislueldhúsi Veitingamannsins.
Leitiötilboöa.
Bjóöum einnig úrval
síldarrétta og pottrétti
meö þorramatnum á
veisluborðiö.
Þorrablótiö heim —
ódýrasta veisla ársins
Sendum þorraveisluna heim í
trogum.
Allt tilbúið beint á veisluborðið.
Odýrasta veisla sem völ er á.
Sími 86880
VEITINGA
A/IADURINN
Sími86880