Þjóðviljinn - 26.02.1983, Blaðsíða 21

Minning
Gunnar Guðjónsson
vélsmiöur
Fæddur 9. 11. 1921
Dáinn 24. 12. 1982
Ómar fiðlunnr eru þagnaðir.
Boginn er læstur í tösku og bíður
meistara síns.
Sá einn er eignalaus sem ekkert
fagurt eða gott sér í umhverfi sínu.
Öllum eru ekki gefnir þeir eigin-
leikar að njóta gjafa heimsins sér til
þroska og betra lífs. í>á kosti hafði
Gunnar til að bera. Líf og starf
hans einkenndist af fegurð í at-
höfn, í leik og á borði hverdags-
leikans. Næmni listamannsins var
dulinn fjársjóður bak við
meðfædda hógværð hins ötula dag-
launamanns.
Lífsstafi hans tengdist að miklu
leyti málmsmíði í öllum hennar
fjölbreytileik. Það starf, sem og
önnur, leysti hann snyrtilega og ó-
sérhlífið af hendi og getur víða að
sjá vandaða smíðisgripi.
Gunnar var góður teiknari og rit-
hönd hans vönduð en tími gafst of
sjaldan til að festa fjölbreyttar,
fastmótaðar hugrenningar á blað.
Hann unni tónlist og ógleyman-
legar eru þær stundir, þegar ljúft
var strokið á fiðlustrengi eða dan-
staktur sleginn á gítarinn. Orð-
heldni,- nákvæmni og samvisku-
semi voru hans aðalsmerki.
Þar sem fuglinn fer, er leið til
gæfu.
Sem siglingamaður, flugmaður,
sundmaður og áhugasamur njót-
andi íslenskrar náttúru í lofti, á láði
og legi naut hann sinnar jarðnesku
tilveru í samfylgd konu og barna.
Það eitt að vera engum háður og
hafa vald yfir líðandi stund í um-
hverfi sínu, var honum einkar
kært.
Það er miskunn máttarvaldanna
að gefa okkur trú, trú á það sem við
erum og hvað við getum. Það, að
trúa, veitir okkur vissu fyrir því að
tilveran ætlar okkur ákveðið dags-
verk og tilvera nýs lífs sannar að
það dagsverk er til góðs.
Megi styrkur og einhugur í trú á
hið ókomna veitast þeim er nú
minnast með þakklæti dásamlegrar
tilveru Gunnars meðal okkar ogsjá
á bak horfnum vini.
Samúðarkveðjur.
Þorsteinn Veturliðason
Faðir minn Gunnar Guðjónsson
vélsmiður lést af slysförum aðfara-
nótt 24. desember síðastliðinn. Þar
hvarf á braut hinn ágætasti drengur
búinn fjölþættum hæfileikum og
mannkostum. Hann hafði ríka til-
finningu fyrir því sem fagurt er og
kom það fram í mörgu, hann unni
skáldskap og tónlist, lék sjálfur á
fiðlu og fleiri hljóðfæri, var
teiknari ágætur og skrifaði hina
fegurstu rithönd. Verkmaður var
hann afbragðsgóður, svo allt sem
hann snerti á lék í höndum hans og
hann vann af sannri starfsgleði
vegna starfsins sjálfs. Trúnaður
hans var gagnvart verkinu og því
hvernig það yrði unnið sem best.
Grandvar var hann og heiðarlegur í
viðskiptum sínum við aðra menn
og mátti ekki vamm sitt vita. Slíkir
menn safna ekki auði. Auður
þeirra er lífsviðhorf þeirra.
En lífsviðhorf Gunnars kom
samt skýrast fram í því hvernig
hann varði frítíma sínum. Margoft
á lífsleið sinni gekk hann fram á
hluti, sem muna máttu tímana
tvenna. Oftast voru þeir fallegir,
stundum tígulegir, alltaf sérstæðir
og oftar en ekki fulltrúar tíma sem
voru á förum. En allir áttu þeir það
sammerkt að vera niðurníddir og
eiga eyðilegginguna vísa. Allir
voru sammála um að þeir hefðu
verið hin mesta völundarsmíð á
sinni tíð en enginn lét sig dreyma
um að hægt væri að snúa við því
ferli eyðingar og dauða sem fyrir
svo löngu hafði hafið göngu sína og
myndi fyrr en síðar gera þá að
engu. Enginn nema faðir minn.
Hann dreymdi um að endurvekja
þá til lífsins og hann hófst handa
um að láta draum sinn rætast. Til
þess varði hann frítíma sínum. Svo
mikið gaf hann af líkama og sál í
verkefnið að meira líktist köllun en
áhugamáli. Og aldrei gafst hann
upp. Þegar hann stóð upp frá verki
sínu voru hlutirnir orðnir nýir
aftur.
Síðast var það seglskipið
„Stormsvalan“. Skúta þessi var
upphaflega smíðuð í Skotlandi og
löngu síðar keypt hingað til lands.
En þegar Gunnar hóf viðgerð á
henni hafði hún legið í moldarbarði
árum saman og var farin að gisna
talsvert. Það reyndist ærið verkefni
að gera hana sjófæra á ný en því
lauk Gunnar á tveimur árum. Síð-
an var hún gleðigjafi fjölskyldu
hans í fjögur ár þar til hún steytti á
skeri í mynni Skerjafjarðar um jól-
in.
Margt af því sem faðir minn
sagði þegar hann var að leiðbeina
mér í uppvextinum festist mér vel í
minni. Hann sagði til dæmis: „Það
er með þetta eins og svo margt ann-
að vinur minn, að það er ekki sama
hvernig það er gert“, og líka; „Það
getur verið að það sé ekki svo mik-
ill vandi að gera þetta, en það er
vandi að gerá það vel“. Sjálfur
gerði hann allt vel og þegar þar
kom að hann varð að takast á við
þá þraut sem flestum mönnum
reynist þyngst, - en það er að deyja
-, þá gerði hann það líka vel. Öft
hafði hann kennt mér, en aldrei
sem þá er hann sýndi mér hvernig
vaskur drengur berst fyrir lífi sínu
við ofureflið, æðrulaus, - og fellur
með sæmd. Það verður sigur minn
ef ég get svarað svo einarðlega þeg-
ar ég verð kallaður.
Átta ára gömlum kenndi hann
mér þessa vísu 13du aldar manns-
ins Þóris Jökuls Steinfinnssonar:
Upp skaltu á kjöl klífa.
Köld er sjávar drífa.
Kostaðu huginn að herða.
Hér muntu lífið verða.
Skafl beygjattu skalli,
þótt skúr á þik falli.
Ást hafðir þú meyja.
Eitt sinn skal hverr deyja.
Þannig dó Gunnar Guðjónsson.
Saga hans er saga mannsins sem
var að reisa úr rústum allt sitt líf.
Fordæmi hans lifir þó hann sé dá-
inn. Og slíkt fordæmi er dýrmætt í
heimi sem eyðileggingin vofir sífellt
yfir - af manna völdum. Friður sé
með honum á þeirri braut sem
hann gengur nú, þessi lífsins
'liðsmaður.
Baldur Gunnarsson.
Bjargráða-
sjóður
býr við
þröngan
hag
Því fer fjarri að fjárhagur Bjarg-
ráðasjóðs sé í því horfi, sem vera
þyrfti. Á síðasta ári veitti Búnaðar-
deildin kr. 1.312.300 í tjónabætur
og kr. 386,870 í heyflutningastyrki.
Vantaði þá fast að 1 milj. kr. til
þess að tekjur deildarinnar stæðust
á við útgjöldin. Gjöld almennu
deildarinnar urðu einnig hærri en
tekjurnar.
Lögin uni Bjargráðasjóð eru nú í
endurskoðun. Búnaðarþing í fyrra
kaus til þess þrjá menn, en síðan
fór félagsmálaráðuneytið fram á
það að bæta, af sinni hálfu, tveimur
mönnum í nefndina. Að sögn Ás-
geirs Bjarnasonar hefur nefndin
einkum þrjú atriði í huga í sam-
bandi við endurskoðun laganna:
-1. Hvort Bjargráðasjóður geti
starfað áfram með líkum hætti
og nú er.
2. Hvort Viðlagatrygging geti
tekið við hlutverki Bjargráða-
sjóðs að einhverju leyti.
3. Hvort heppilegt væri að taka
upp sérstakt tryggingakerfi fyrir
landbúnaðinn, sem taki við
hluta af verkefnum Bjarg-
ráðasjóðs, þannig að tekin
verði upp skyldutrygging varð-
andi þá þætti, sem mestum
skaða hafa valdið, s.s. upp-
skerubresti, skaða á búfé o.fl.
- mhg.
RÍKISÚTVARPIÐ - SJÓNVARP
gengst fyrir söngkeppni í
Sjónvarpssal 23.-25. mars og
30. apríl nk.
Keppt verður í Ijöða- og aríusöng.
Til keppninnar er boðið söngvurum,
konum og körlum, á aldrinum 18-35 ára.
Aðalverðlaun eru boð til þátttöku í
alþjóðakeppni ungra söngvara, sem
breska sjónvarpið BBC heldur næsta sumar.
Umsókrtareyðublöð og keppnisreglur fást hjá
Sjónvarpinu, Laugaveg 176, Reykjavík,
og þurfa umsóknir um þátttöku að hafa borist
þangað fyrir 15. mars.
Helgin 26. - 27. febrúar 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 21
mánudegi ”
föstudags. f
Afhendum *
vörima á \
byggingarstj
vióskipta j
mönnum aö
kostnaóar
lausu.
Hagkvœmt 1
einanorunar
Aörar ^
framleidsluvörur
pipueinangrun
“Sog skrúf bútar
Norræna félagið ætlar að skipuleggja þrjár 10 daga ferðir til Grænlands í
sumar.
Stefnt að þremur
ferðum til Græn-
lands í sumar
RIKISSPÍTALARNIR
SIM lausar stöður
LANDSPÍTALINN
Sérfræöingar óskast viö lyflækningadeild í eftirtaldar
stööur:
SÉRFRÆÐINGUR í HJARTASJÚKDÓMUM óskast í
50% starf til afleysinga.
SÉRFRÆÐINGUR í INNKIRTLASJÚKDÓMUM ósk-
ast í 75% starf til afleysinga.
SÉRFRÆÐINGUR í MELTINGARSJÚKDÓMUM
óskast í 75% starf.
Umsóknir er greini menntun og fyrri störf sendist
stjómarnefnd ríkisspítalanna fyrir 11. apríl n.k. á þar til
gerðum eyðublöðum fyrir lækna. Upplýsingar veitir
forstööumaður deildarinnar í síma 29000.
HJÚKRUNARFRÆÐINGAR óskast til starfa á Lyf-
lækningadeildum og taugadeild. Hlutavinna og vinna
á næturvöktum eingöngu kemurtil greina. Upplýsing-
ar veitir hjúkrunarforstjóri, sími 29000.
Mikið og blómlegt starf var hjá
Norræna félaginu á síðasta ári en
þá var m.a. minnst hátíðlega 60
ára afmælis félagsins.
Eitt helsta nýmælið í starfi fé-
lagsinsá síðasta ári voru Græn-
landsferðir en alls dvöldu 100 fs-
lendingar á vegum félagsins í
Eystri-byggð á Grænlandi í tilefni
hátíðarhaldanna sem Grænlend-
ingar stóðu að í fyrrasumar vegna
þess að þá voru talin 1000 ár liðin
frá því Eiríkur rauði fór fyrstu för
sína til landsins.
Stefnt er að því að efna til
þriggja Grænlandsferða í sumar
og að hver ferð taki 10 daga og að
20 manns komist í hverja ferð.
Gist verður í Brattahlíð, haldið út
Eiríksfjörð, komið við í Narssaq
og síðan í Qaqortoq (Juliane-
háb), siglt að rústum Hvals-
eyjarkirkju og þaðan haldið til
Einarsfjarðar til Garða og áfram
til flugstöðvarinnar í Narssars-
suaq.
Þetta kom fram á fundi með
Hjálmari Ólafssyni formanni
sambandstjórnar Norrænu félag-
anna.
Hann sagði einnig að mikill
hugur væri í mönnum að taka upp
nánara samstarf við vini okkar
Færeyinga, m.a. væri í undirbún-
ingi námskeið fyrir færeyska
móðurmálskennara hér á landi og
aftur námskeið fyrir íslenska
kennara í Færeyjum.
■í,'
orgarplastl hf
Bo4arne»i| iimi.i rm
kwöld 09 hglgartimi 93 7355
Blaðberi óskast
Lönguhlíð - Skaftahlíð
Laufásveg
D/OÐVIUINN