Þjóðviljinn - 23.03.1986, Blaðsíða 9

yfirlýsing
SMJÖRLÍKI
16. npTcmber 1968 — 33 árgdngur — 249 tolubloi
,tJ6n As'»M-
I J^dv.jjanum b
Jtf hvarjatr
«HB(kkimí
1 íWiWiaiM?
na ml/WtK»Ti
. y*n-j—'~i-rtAwrfnu
— ^ •c
Ummœli forseta Alþýðusambandsins á alþingi:
„Kauphœkkun ekki fœr
og ekki raunhœf leið" Q
Er þetta afstaða Alþýðusambandsins?
□ l>að hcfur aó vonum vakift mtkla athygl
fonetl Alþydusambandsins llannlbal Valdi
mamon lýstl þvi yflr á þlngl. að kauph^kkan
Ir vrni ..fkkl fær og tkki raunharf Ifið. þv
mlftur' 1»jodv lljinn b«T fram þá spumhru fvr
ir hond rslfnzks launafolks hvort þevsi orð for
srtans mrgi tulka srm alit miAstjornarinnar
— rða rf svo rr ekki. hvort rkki sr srrstok á-
sta*da til þfss að rrfa ut (ra«nsUf-Aj yflrlýslngu.
rnda hrfur miðstjomin gfflð út yfirlýsingu af
minna tilrfni.
Bréfkorn til
meistara Þór-
Hlíf segir upp samningum
\ l r
IIAwl/ *Al

Frá degi til dags, Þjóðviljinn 16.
nóvember 1968
Eftir gengislækkunina í fyrra
samþykkti stjórn Alþýðusam-
bands íslands sérstaka traustsyf-
irlýsingu til Hannibals Valdim-
arssonar í tilefni af því að Krist-
ján Thorlacius, forseti B.S.R.B.,
hafði gerzt svo djarfur að
gagnrýna forustu hans með hóg-
værum ummælum sem flestallir
launamenn tóku undir. Eftir
gengislækkunina nú hefur stjórn
A.S.Í. sent frá sér nýja traustsyf-
irlýsingu, að þessu sinni helgaða
Birni Jónssyni, í tilefni af ummæl-
um sem birtust í þessum pistlum í
fyrradag um aðstöðu verðlags-
nefndar eftir að búið er að fyrir-
skipa henni með lögum hvernig
hún eigi að haga útreikningum
sínum. Traustsyfirlýsing Alþýð-
usambandsstjórnar er birt í heild
á öðrum stað í blaðinu, en þar er
því haldið fram að höfundur þess-
ara pistla hafi veitzt að fulltrúum
launþega í verðlagsnefnd og
einkanlega Birni Jónssyni og
haldið því fram að þeir hafi með
störfum sínum stuðlað að stór-
felldum verðhækkunum.
Mér hefur aldrei til hugar kom-
ið að bera fulltrúa launamanna í
verðlagsnefnd þeim sökum sem
stjórn Alþýðusambands íslands
gerir mér upp; þar er um að ræða
ósæmilega rangtúlkun, sem ég
hefði ekki að óreyndu ætlað
a.m.k. sumumþeimsemsætieiga
í stjórn A.S.Í. Ég hef hins vegar
gagnrýnt nú sem fyrr þá kenningu
að unnt sé að tryggja hagsmuni
launafólks með einum saman út-
reikningum og ákvörðunum í
verðlagsnefnd. Fyrir svo sem ári
var sú kenning boðuð af miklu
ofurkappi í Verkamanninum á
Akureyri, í greinum sem báru
ótvíræð höfundareinkenni
Björns Jónssonar, að kjarabar-
átta launafólks á Islandi væri nú
komin á nýtt stig - hún hefði
flutzt inn í verðlagsnefndina!
Þessa kenningu boðaði Verka-
maðurinn þegar búið var að af-
nema lög um verðtryggingu
Iauna; blaðið virtist ímynda sér
að störfin í verðlagsnefndinni
gætu komið í staðinn fyrir
kauptrygginguna. Ég gagnrýndi
þessa kenningu hér í Þjóðviljan-
um, m.a. í ýtarlegri grein, án þess
að þeirri gagnrýni væri svarað
með öðru en þeim málflutningi
sem er sérkenni Verkamannsins.
Hins vegar hafnaði verkalýðs-
hreyfingin þessari Akureyrar-
kenningu þegar 20-30 þúsundir
manna háðu tveggja vikna verk-
fall til þess að fá í samninga ný
ákvæði um vísitölugreiðslur á
kaup - að vísu allt of takmörkuð.
Jafnframt hefur fólk fengið sönn-
un um gagnsemi þessarar kenn-
ingar í hvert skipti sem það hefur
farið í verzlun í heilt ár. Ástæðan
er auðvitað ekki sú að fulltrúar
launamanna hafi haldið slælega á
málum í nefndinni eða stuðlað
sjálfir að stórfelldum verðhækk-
unum svo sem ráða má af rang-
túlkun stjórnar A.S.I; þeir hafa
vafalaust fylgt skoðunum sínum
eftir af fyllstu einbeitni og náð
öllu því fram sem hugsanlegt var.
Ástæðan er hin að sú kenning
stenzt ekki að verðlagsnefndin sé
aðalvígstöðvar kjarabaráttunn-
ar; þar er aðeins tekizt á um
nokkra aura á móti hverri krónu
sem verðlag hækkar um; það er
fjallað um örlítið brot af verð-
myndunarkerfinu. Nú eru stjórn-
ir A.S.Í. og B.S.R.B. raunar að
viðurkenna þessar staðreyndir í
verki með ákvörðuninni um að
draga fulltrúa sína úr nefndinni í
áföngum.
Augljóst er að vandamál, hlið-
stæð þessu, munu blasa við á
næstunni. Fyrir nokkrum dögurn
lýsti Hannibal Valdimarsson,
forseti Alþýðusambands íslands,
yfir því á þingi að henn teldi að
ekki mætti spilla árangri gengis-
lækkunarinnar með því að kaup
láglaunafólks hækkaði til jafns
við verðbólguna; hann væri and-
vígur kauphækkunum en teldi að
það yrði að tryggja hlut láglauna-
fólks á annan hátt. Hins vegar
sagði hann ekkert um það hvaða
háttur það væri, en vafalaust er
þar um að ræða nýjar kenningar
um verðlagsnefnd eða einhverja
hliðstæða stofnun. Mér er engin
launung á því að ég tel þessi um-
mæli Hannibals Valdimarssonar
ganga í berhögg við hagsmuni
láglaunafólks á Islandi. Og nú bíð
ég eftir nýrri traustsyfirlýsingu
frá stjórn Alþýðusambands Is-
lands.
-Austri.
Bílaskoðun í Rangár-
vallasýslu árið 1922
Hvað haldið þið að margir bílar
hafi verið í Rangárvallasýslu árið
1922? Þeir voru 3. En hvað
skyldu margir bera L númer
núna? 2700 (þriðja tbl. KR-
blaðsins 1986).
En þó að Rangæingar ættu nú
ekki nema þessar þrjár bifreiðar
þurftu þær auðvitað að vera í lög-
legu ásigkomulagi. Og um það
bar Björgvin Vigfússyni, sýslu-
manni Rangæinga, að sjá. Því gaf
hann út svohljóðandi tilkynningu
8. ágúst 1922. (Stafsetning látin
halda sér).
..Björgvin Vigfússoú, sýslu-
maður í Rangárvallasýslu gjörir
kunnugt: Með því að almenn
skoðun hefur nýlega farið fram á
skrásettum bifreiðum í Reykja-
víkurumdæmi, þykir og ástæða til
að láta skoða þær bifreiðar, er
skrásettar hafa verið í Rangár-
vallasýslu, sem eru:
RA 1, eign Sæmundar Odds-
sonar Garðsauka 1919
RA 2, eign Ólafs Sigurðssonar
frá Hábæ 1920 og
RA 3, eign Guðmundar Gísla-
sonar frá Brekku í Holturn ofl.
1920.
Fyrir því útnefni jeg hjermeð,
sem vel hæfan mann til þess að
framkvæma nýja skoðun á tjeð-
um bifreiðum á kostnað núver-
andi eigenda, herra bifreiða-
stjóra Egil Vilhjálmsson í
Reykjavík.
Skoðunargjörð fyrir hverja
bifreið fyrir sig. ber að innfæraú

l ' V '/ 's, / /1 /
w/ííí
schiebt Sie sb' /
H. LUMMER
'VA
ASYLANTRÁ6E
k
( Vestur-Berlín, eins og víðar í
Evrópu, hafa yfirvöld stórar
áhyggjur af ört vaxandi flótta-
mannastraumi frá ófriðarsvæð-
um heimsins, einkum Mið-
Austurlöndum og írak og íran.
Hér hefur þýskur skopteiknari
sett fram sína skoðun á fram-
göngu Heinrich Lummer í mál-
efnum flóttamanna en Lummer
fer með þau mál í borgarstjórn
þetta skjal með áliti skoðunar-
manns um það, hvort bifreiðarn-
ar samkvæmt lýsingu. fullnægja
fyrirmælúm laga og reglugerða
þeirra, sem unr bifreiðar gilda og
endursenda mjer skjalið að því
búnu.
Hafi eigendaskifti orðið á bifr-
eiðum þessum síðan þær skrásett-
ar voru, er skoðunarmaður beð-
inn að aðvara rjetta hlutað-
eigendur um að senda hingað án
tafar tilkynningar um eigenda-
skiptin.
Þessu til staðfestu er nafn mitt
og embættisinnsigli.
Skrifstofu Rangárvallasýslu, 8.
ágúst 1922.
Björgvin Vigfússon".
-mhg
Berlínar. Við þessa kunnuglegu
persónu sem leitar hælis segir
Lummer: „ Veiþér, hræsnari, æil-
arðu að telja mér trú um að tífi
þínu sé ógnað í Palestínu!"
Sovétríkin
Hver er launamunurinn?
Það hefur oft viljað vefjast fyrir
mönnum hvernig þjóðfélag sem
kallar sig sósíalískt getur réttlætt
mikinn launamun eins og við-
gengst bæði í Sovétríkjunum og
Kína. Ekki er ætlunin að hefja
slíka réttlætingu hér en til fróð-
leiks birtum við töflu um laun
hinna ýmsu starfsstétta í Sovét-
ríkjunum.
Við þessa launatöflu er skylt að
gera ýmsar athugasemdir. Fyrir
það fyrsta vantar inn í hana öll
fríðindi sem geta verið geysi-
mikil, hvort sem um er að ræða
fría húsaleigu, ódýrar sumar-
leyfisferðir eða aðgang að gjald-
eyrisbúðum. I öðru lagi ber að
hafa í huga að í Sovétríkjunum
greiða menn enga persónuskatta
sem víðast hvar eru notaðir til að
draga úr launamun. í þriðja lagi
er ekki tekið með í reikninginn
hið umfangsmikla neðanjarðar-
hagkerfi sem þrífst í Sovétríkjun-
um og skekkir myndina enn meir.
Fólk sem vinnur td. við frarn-
leiðslu á eftirsóttum neysluvarn-
ingi getur drýgt tekjur sínar veru- launum sovéskra lækna sé sú að
lega með vöruskiptaverslun. meirihluti stéttarinnarséu konur.
En hvað um það, hér kenrur Yfirvöld reyna að lokka fólk til
taflan: starfa í Síbiríu með háum launum
Rádherra...............................................8Ó0-1.500 rúbtur
Háskólaprófessor..................................... 500-700 rúblur
Sendiherra..........................................................400 rúblur
Forstjóri í verksmiðju í Moskvu....................... 350-500 rúblur
Forstjóri í verksmiðju íSibiríu............................ 700 rúblur
Forstöðuinaður samyrkjubús í Múrmansk...............................800 rúblur
Forstöðumaðursamyrkjubús i Rússlundi................................200 rúblur
Garðyrkjubóndi......................................................210 rúblur
(getur tvöfaldað lekjur sínar með einkusölu)
Lœknir í prófessorsslöðu............................................500 rúblur
Almennurheimilislœknir..................................... 170 rúblur
Sjúkraliði..........................................................130 rúblur
Strœtóbílstjóri í Moskvu................................... 320 rúblur
Verkamaður við færiband íSíbiríu....................................500 rúblur
Verkamaðurviðfæribandí Moskvu.......................................190 rúblur
Grunnskólakennari...................................................140 rúblur
Lektor í háskóla....................................................240 rúblur
Verkamaður íkolanámu................................................300 rúblur
Afgreiðslumaðuríbúð..................................................90 rúblur
Ellilífeyrisþegi......................:......................80 rúblur
Það vekur athygli hve ólíkt
starfsmatið er greinilega í Sovét-
ríkjunum og á lslandi. Til dæmis
er strætóbílstjóri tæplega helm-
ingi betur launaður en læknir og
segja suntir að skýringin á lágum
en á móti kemur að ólíkt því sem
gerist víðast hvar á Vestur-
löndum þá er mun dýrara að lifa í
strjálbýlinu en stórborgununr.
—ÞH/Ny Tid
Sunnudagur 23. mars 1986 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 9.