Dagblaðið - 28.04.1976, Blaðsíða 3

Skrif dómsmálaráðherra minna á
KETTLING VAFRANDI í
KRINGUM HEITAN GRAUT
— segir lesandi úr Búðardal, sem finnst
ráðherra leggja sig um of í líma við
að fela mistök undirmanna sinna
Aðalsteinn Valdimarsson
Búðardal skrifar:
..Ástæða þessara skrifa
minna eru hin opnu bréf Ólafs
Jóhannessonar dómsmálaráð-
herra i Tímanum. Skrif dóms-
málaráðherra minna mifí á
kettlinK re.vna að krækja sér í
Kt aut sem er heitur. Mér virðist
svipað ástatt um ráðherrann op
kettlinginn. Kisi slæmir öðru
hvoru í grautinn en hörfarjafn-
an er hann finnur hitann, snýst
í kringum diskinn. slæmir
síðan aftur til grautsins en sezt
siðan vondaufur á rassinn og
horfir uppgefnum augum á góð-
gætið.
Mér virðist þetta mál allt
hafa lent á villigötum. Þrasað
er um þýðingu orðsins mafía en
aðalatriðið látið sitja á hakan-
um — sum sé réttarfarið á ís-
landi. Rétt einu sinni tekst
mönnum ekki að skilja hismið
frá kjarnanum.
Mér hafa virzt skrif Vilmund-
ar benda á veilur — spillingu í
réttarfarinu.Máli sínu til stuðn
ings hefur hann bent á ýmis
atriði er illa hafa þolað dagsins
ljós.
Ekki er hægt að ætlast til af
ráðherranum að hann sé með
nefið í hvers manns koppi og
kem ég þar einmitt að kjarna
míns máls, sem sé að einhver í
þvi háa dómsmálaráðuneyti
hafi gert stórkostlegar skyssur
og ráðherra sé að reyna að
breiða yfir það. Okkur er sagt
að hið opinbera geri aldrei mis-
tök og því megi ekki
viðurkenna slíkt.
Það er miður að jafnhæfur
og greindur maður og dóms-
málaráðherra skuli láta hafa
sig í slíkt endemi að reyna að
breiða yfir mistök undirmanna
sinna.
En hvers vegna er verið að
þessu — hvers vegna virkar
kerfið einatt öfugt við það sem
ætlað er? — Jú, ég held þar
komi til æviráðning opinberra
starfsmanna. Hún sljóvgar
dómgreind og framtak opin-
berra starfsmanna, jafnt í
dómsmálakerfinu sem annars
staðar.
Um hvernig kerfið virkar
öfugt langar mig að segja stutta
sögu. Það átti sér stað ekki alls
fyrir löngu hér eigi langt und-
an, að haldin var mikil skemmt-
un hvar voru bæði háir og lágir
í þjóðfélagsstiganum saman
komnir, að konunginum ó-
gleymdum — Bakkusi.
Að loknum dansleik þurfti
fólk að komast heim til sín en
heldur var veður leiðinlegt og
gripu því sumir til bíla sinna.
En svo illa tókst til hjá tveimur
að þeir festu bíla sína í snjó-
skafli. Kom þar lögreglan að
þessum ágætu drengjum.
Annar var stjóri — hinn bara
ungur iðnnemi.
Hvernig skyldi nú réttvísin
hafa brugðizt við? Jú, iðnnem-
inn missti ökuleyfið en stjórinn
slapp.
Því miður, ekkert eins-
dæmi.”
Jesúhreyfingin!
Hvað
stendur
að
baki?
Matthías Gunnarsson skrifar:
„Iðulega er maður gengur
niður í bæ verða á vegi manns
unglingar sem eru að afhenda
rit og bæklinga. Þessir
unglingar tilheyra hinni svo-
kölluðu Jesúhreyfingu. Hvað
sem segja má um þessa
hreyfingu þá eru þessir
unglingar afskaplega uppá-
þrengjandi þegar þeir reyna að
koma boðskap sínum að fólki.
Nú, eins þegar fólk hefur þegið
bækling hja unglingunum, þá
biðja þeir um peninga. Iðulega
stendur fólk í stappi við að
komast í burtu, slíkur er ákafi
unglinganna.
Nú er þannig að erlendis
stendur mikill styr um
Jesúhreyfinguna og kemur
ekki til af góðu. I Hollandi hafa
til að mynda frammámenn
hreyfingarinnar verið ákærðir
fyrir morð á tveimur
unglingum er reyndu að
komast undan áhrifum ..æðstu
prestanna.” í framhaldi af því
hafa menn farið að velta fyrir
sér tilgangi hreyfingarinnar og
hvað standi að baki þessu öllu.
Ég er meðal þeirra sem ekki
hafa getað tekið boðskap
þessarar hreyfingar þegjandi
og hljóðalaust.
Mér hefur virzt að þessir
unglingar hafi orðið utangarðs-
fólk í þjóðfélaginu og ekki að
vita nema þeir séu einfaldlega
verkfæri í höndum óprúttinna
glæframanna eins og grunur
hefur vaknað um erlendis.
Spurning hvort gott málefni
sé notað í einhverjum tilgangi,
sem maður veit ekki um, hefur
vakið marga til umhugsunar og
hvort unglingarnir séu í raun
frjálsir gerða sinna brennur á
vörum margra. Því tel ég að
opinber umræða um þessa
hreyfingu komi einungis góðu
til leiðar og í trausti þess rita ég
þessar línur.”
Ifr
Jesúbarn að störfum niðri í bæ — það virðist fara vel á með þeim —
ekki satt?
ENGAR KLÁMAUGLÝSINGAR
í ÍSLENZKUM FJÖLMIÐLUM
Elsa Pétursdóttir húsmóðir: Net,
ég held ekki. það er alls ekki of
langt i burtu. það er bara alltaí
rok þar.
Gœtirðu hugsað þér að
flytja upp á Kjalarnes?
Spurning
dagsins
Guðrún Daviðsdóttir: Nei. aldrei,
af þvi ég er búin að vera hér svo
lengi í bænum, i það mörg ár.
Hvað ætti ég að gera upp á Kjaiar-
nes?
Stefán Gunnlaugsson húsa-
smiður: Nei, en ég gæti hugsað
mér að fl.vtja til Hveragerðis. Ég
hef nú ekki kynnt mér þetta nýja
skipulag, en það getur sjálfsagt
orðið ágætt.
Guðmundur Þorvarðarson við-
skiptafræðingur: Því ekki það?
Veðurfarið þar vefst víst fyrir
sumum. en ég hef ekki hugmynd
um hvernig veðrið þar er.
Ragnheiður Káradóttir nemi: Það
er aldrei að vita. Eg hef ekki
kynnt mér hvernig veðrið þar er.
en ef eitthvað gaman verður að
vera þar gæti ég hugsað mér að
fl.vtjast' þangað.
Steinar Waage hringdi:
„Auglýsingar eru snar þáttur
í hverjum fjölmiðli á tslandi,
enda leggja islenzkir fjöimiðlar
mikla áherzlu á að afla auglýs-
inga, eins og berlega hefur
komið í ljós undanfarin
misseri. Máttur auglýsingar-
innar er mikill, um það eru allir
sammála. Þvi finnst mér að
bæði fjölmiðlum og auglýsend-
um beri sk.vlda til að vanda
auglýsirtgar, Því miður
hefur oft orðið misbrestur á
þessu.
Ríkisútvarpið hefur sérstök
lög um hvað megi birta og hvað
ekki. Aðallega snertir þetta
pólitílcina eins og allir vita eftir
atburði undanfarinna daga.
Ríkisútvarpinu ber sérstök
skylda sem ríkisfjölmiðii að
vanda sinar auglýsingar og ekki
birta hvað sem er. Þetta á við
bæði um sjónvarp og hljóðvarp.
Mér hefur fundizt hvimleitt
að heyra I hljóðvarpinu
þrástagazt á að nektardansmær
skemmti þarna þennan daginn
og síðan í Sesari þann næsta.
Þetta á alls ekki heima f hljóð-
varpi og þvi finnst mér að
Rlkisútvarpið eigi að setja
stopp á þessa vitleysu.
Erlendis sjá betri og virtari
blöð sóma sinn í að birta ekki
klámauglýsingar. Til að mynda
birta Berlinske Tidene og
Poliliken i Danmörku ekki
klámauglýsingar.
Hins vegar auglýsir blað eins
og Ekstrabladet klám og setur
það ljótan svip á blaðið, enda
ekki vant að virðingu sinni.
Hér á landi er einnig farið að
bera á slíkum auglýsingum í
auknum mæli og því finnst mér
tímabært að bæði blöð og út-
varp marki sér stefnu i þessum
málum. Sérstaklega finnst mér
ábyrgð rlkisfjölmiðlanna hljóð-
varps og sjónvarps mikil, að
þeir sjái sóma sinn i þvi að
birtaekki klímauglýsingar."
Páll Heimir Kinarsson nemi: Nei.
ómögulega takk fyrir. Eg kann
ága'tlega við mig þar sem ég bý
nú.en þaðer í liafnarfirði.