Dagblaðið - 28.04.1976, Blaðsíða 11
DACBI.Aim). MIHVIKl DACl’li 2H. AI’KIL 197K.
Ingmar Bergman — nú ætlar
hann ad hefja nýtt Iíf.
Bergman ennfremur. ,,Um leiö
vildu þeir hefja við mig samn-
ingaviðræður sem einungis
gerðu mig enn þunglyndari og
mér fannst eins og ég væri að
þurrkast út (ef ég ekki skapa,
er ég ekki ti 1).”
Og Bergman heldur áfram:
,,Því hef ég nú að höfðu sam-
ráði við sjálfan mig og nokkra
af vinum mínum tekið nokkrar
ákvarðanir:
Fjórar ákvarðanir Berg-
mans:
í fyrsta lagi: Þar sem ég verð
að njóta viss ör.vggis til þess að
geta unnið eitthvað við starf
mitt og þar eð þessá öryggis fæ
ég ekki notið um ókominn
tíma (ónæði af völdum embætt-
ismanna og slúður í dag-
blöðum) neyðist ég til þess að
leita þessa öryggis í öðru landi
en þessu.
Mér er það vissulega ljóst, að
með því voga ég miklu. Vinna
mín er kannski bundin um-
hverfi mínu og tungumáli
meira en ég geri mér grein
fyrir. en ég verð að hætta
á tilraunina. þrátt fyrir
það að ég er á fimmtugasta og
áttunda aldursári. Lamahdi til-
finning ör.vggisleysis sem hefur
þjakað mig undanfarna mánuði
verður að hverfa. Og geti ég
ekki unnið'er tilvera mín þýð-
ingarlaus.”
í öðru lagi hefur Bergman
ákveðið að skilja allar eigur
sínar eftir í Svíþjóð, svo að
hægt verði að ganga að þeim,
verði hann látinn borga skatta.
Ef það verður ekki nóg, ætlar
hann að senda peninga heim.
,,Eg vil ekki skulda heimalandi
mínu neitt,” segir Bergman í
bréfi sínu.
,.í þriðja lagi: Cinematho-
graph hætti störfum. Kvik-
myndaverinu á Farö verður
lokað. Kvikmyndin sem ég átti
að byrja að vinna að í byrjun
júlímánaðar verður ekki gerð
né heldur myndin sem ég ætl-
aði að gera með Kjell Gerde í
byrjun september. Öllum, sem
Kjallarinn
Ragnar Júliusson
rétt að það komi skýri fram
vegna þeirra nafnlausu skrifa
um mál þetta, sem áður er
vitnað til, að útgerðarráð hefði
aldrei fest kaup á þeim pólsk-
byggðu skipum frá Frakklandi,
sem boðin hafa verið, þótt le.vfi
hefði fengizt hjá yfirvöldum.
Það er samdóma áiit kunnáttu-
manna í útgerðarráði, sem og
þeirra aðila er að undanförnu
.....
unnið hafa að undirbúningi,
verða greiddar bætur.”
Síðan stendur í bréfinu: ,,1
fjórða lagi," en Bergman til-
greinir ekki hvað það hefur átt
að vera. I stað þess segir:
,,Ég hef veri sannfærður
sósíaldemókrati. En reynsla
mín hefur sannfært mig um, að
sú hugmyndafræði byggir á
samningum við fólkið Eg hef
alltaf látið mér finnast þetta
land vera það bezta í heimi og
held það kannski ennþá — en
það kann að liggja í því, að ég
hef lítið séð af heiminum.”
Áfoll
Að vakna upp til meðvitund-
ar varð Bergman áfall, skrifar
hann í bréfi sínu. Vegna auð-
mýkingarinnar og vegna þess,
að hann álítur, ,,að hver sem er,
og hvenær sem er, getur átt það
á hættu að niðurdrepandi skrif-
stofubákn brenni hann.”
Skrifstofubákn þetta segir
hann vaxa líkt og krabbamein
og hefur ekki þekkingu til þess
að starfa rétt og þeir sem því
stjóra eru ekki vanda sínum
vaxnir.eins og þar segir.
Bergman heldur áfram með
að skrifa um „skattaspæjarann
Kent Karlsson, sem skyndilega
birtist á skrifstofu Cinematho-
graph og vildi fá að sjá skjöl.”
(Hér er um að ræða Karlsson
deildarstjóra hjá skattstofunni,
sem hefur unnið sérfræðileg
störf fyrir lögregluna.)
Refsfverður
heiðarleiki
Bókfærslur fyrirtækisins
voru lagðar fram og Bergman
tók þetta allt saman sem yfir-
völd væru aðeins að sýna styrk
sinn. Meira að segja lögreglu-
maðurinn Paulus Bergström
hefur sagt, að ef Bergman og
lögfræðingar hans hefðu viljað
svindla hefðu þeir verið búnir
að útmá öll spor eftir sig og
Bergman verið löngu flúinn til
útlanda.
„Ef ég hefði ekki verið svona
örvæntingarfullt fastur við
land þetta og ekki verið svona
refsivert heiðarlegur, ætti ég
án efa mikla sjóði erlendis,”
skrifar Bergman.
Bréfinu lýkur með grimmi-
legri árás á Aftonbladet í Sví-
þjóð og nokkrum vangaveltum
um það, hversu fánýtt það sé að
krefjast skaðabóta.
Sennilega skrifar Bergman
gamanleik um atburðina einn
góðan veðurdag.
J
hafa keypt skip í Póllandi, að
fyrrgreind skip séu vart nothæf
til veiða á íslansdsmiðum. Verð
skipanna skiptir engu máli í
þessu sambandi þar sem aug-
ljóst er að enginn óvitlaus
maður festir kaup á vöru sem
hann getur ekki notað, þótt hún
fáist á lægra verði en sú sem
hentug þykir. 1 þessu sambandi
vísa ég til föðurhúsanna öllum
dylgjum um ættartengsl og
spilaklúbba í sambandi við mál-
efni BUR því innan Utgerðar-
ráðs Reykjavíkurborgar ríkir
alger samstaða um nauðsyn
þess að efla Bæjarútgerðina til
hagsbóta fyrir atvinnulíf Reyk-
víkinga og að hún verði ætíð
rekin á sem myndarlegastan og
hagkvæmastan hátt. Slíkir níð-
höggvar að hagsmunum
Reykjavikur, sem hér eru á
ferðinni, ættu að gera sér ljóst
að ég ber hag BÚR og Reykvík-
inga meira fyrir brjósti en svo
að ég láti það truHa mig í starfi
þótt einhver innfl.vtjandi, sem
ekki þorir að skrifa nafn sitt
undir dylgjur sínar, verði af
nokkrum milljónum í óþarfan
milliliðagróða.
Ragnar Júlíusson
skólastjóri,
form. BÚR.
11
Myndlist
f
AFSNERPU
-
Um grafiksýningu Bjargar Þorsteinsdóttur
í sýningarsal Byggingarþjónustu A.í.
streitu, en þegar nær kemur
árinu 1974 fara form öll að fá
skarpari útlínur og meiri
áhersla er lögð á skilmerkilega
afmörkun. Fram á þetta ár
hefur Björg sífellt verið að ein-
falda myndir sínar en að sama
skapi hefur hún þroskað til-
finningu sína fyrir blæbrigðum
lita og ljós- og skuggaeffektum.
Mögnuð tókn
nr. lil „Quartetl I".
Ekki hefur verið hægt annað
en dást að því hversu einarð-
lega listakonan hefur kannað
það sérstæða myndmál sem hún
hefur tileinkað sér og í sumum
tilfellum hafa hversdagshlutir
orðið mögnuð tákn í höndum
hennar. En ekki er laust við að
teikning hafi stundum verið
stíf og köld í sumum grafík-
m.vndanna og er ánægjulegt að
sjá að Björg hefur nú gert sér
grein fyrir því vandamáli. 1 nýj-
ustu grafíkmyndum hennar er
formhugsunin enn einföld og
markviss en innan hennar
hefur Björg brugðið á leik með
teikniodd sinn svo um munar. í
teikningu hennar er nú bæði
öryggi og léttleiki og sepia blær
margra þessara nýju mynda er
sérstaklega aðlaðandi. Hefur
listakonan fulla ástæðu til þess
að vera ánægð með þessa
sýningu sína sem stendur til
mai og er opin milli 14 og 22.
Innan hlutveruleika
t málverki og grafík hefur
Björg tjáð sig með tilvísun í
þröngan hlutveruleika, flöskur,
hanska, föt, sem gjarnan eru úr
nánasta umhverfi hennar.
Þessi fyrirbæri leitast Björg
síðan við að stemma af á mynd-
fleti með aðstoð ákveðinnar
geómetrískrar beinagrindar,
þannig að inntak myndar sé
bæði myndrænt jafnvægi og
viss togstreita milli formanna.
Elstu grafíkmyndir Bjargar hér
á sýningunni eru „Flöskumynd-
irnar” frá 1972 sem að ein-
hverju leyti eru sprottnar úr
poppmyndlist og sýna að vísu
meiri áhuga á áferð en tog- nr. 21 „Gáta III”, 1975.
Björg Þorsteinsdóttir hefur
þegar sýnt sig að því að vera
sjálfstæður og strangt þenkj-
andi málari, auk þess sem hún
hefur ötullega útfært hug-
myndir sínar í grafík, eins og
sést hefur á nokkrum sam-
sýningum grafíkfólks. Þessa
dagana heldur hún sína þriðju
einkasýningu í sýningarsal
Byggingarþjónustu arkitekta
að Grensásvegi 11 og sýnir nú
eingöngu grafíkmyndir. Slíkt
er fremur óvenjulegur við-
burður hér á landi og virðist
sýningarsalurinn henta betur
þeirri tegund myndlistar en t.d.
málverkum, því grafíkin tekur
betur styrkleika kastljósanna.
Á þessari sýningu Bjargar
eru 35 verk, gerð á tímabilinu
1972—76, og bera vott um ört
vaxandi grafíklistamann. Að
venju heldur Björg sig við
ætingu og akvatintu og er u.þ.b.
þriðjungur myndanna þrykkt-
ur í litum.