Dagblaðið - 21.04.1980, Blaðsíða 14

14
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 21. APRÍL 1980.
FÓLK
Hún á hvergi heima í ketjinu:
Ég er í geymslu
texta með innihaldi
Jón L. Árnason, alþjóðlegur skák-
meistari.
DB-mynd Þorri.
Áhyggjulaus
• j •
i sveitinm
Þegar blaðamaður DB var á
ferðalagi um Egilsstaði um páskana
urðu á vegi hans þessir krakkar sem
léku sér áhyggjulaus í sandi og
drullu. Bílar komust þarna hvergi
nærri enda ekki margir akandi um
þorpið. Það voru því börn allt niður í
ársgömul sem gengu um i
drullupollunum i pollabuxum, stig-
vélum og öllu tilheyrandi. Einhver
varð þó að fylgjast með krílunum og
þarna var ein stúlka mætt til að hafa
gætur á þeim. Annars var athyglis-
vert að taka eftir þvi að mæður á
Egilsstöðum voru áhyggjulausari um
börn sín heldur en mæður hér á
höfuðborgarsvæðinu. Enda ekki
hægt að líkja stöðunum saman. Það
kemur skýt í Ijós á myndinni að eftir
þvi sem börnin eldast því erfiðara
eiga foreldrar með að fá börnin til að
klæðast hlýlega — en töluvert kalt
var í veðri þegar myndin var tekin.
-ELA.
Sigrún Sigfínnsdóttir er ein afþeim ellilífeyrisþegum, sem oiga við húsnæðisvandamál að strrða. Flytur ur emum
stað i annan. Herbergið hennar er um 12 fermetrar, skattholið er eldhúsið og hún rótt kemst fyrir sjóH fyrir
dótinu sínu.
Söngtríóið Þjóðþrif á Akureyri flytur þjóðþrifatónlist:
Reynum að flytja
„Við reynum að flytja tónlist og
lexta með innihaldi en ekki þessa
sakleysislegu vitlausu texta sem
margar íslenzkar hljómsveitir hafa
flutt á undanförnum árum. Sumt
semjum við sjálf, annað ekki,”
sögðu Haraldur Baldursson, Björg
Gísladóttir og Hermann Arason við
FÓLK-síðuna.
Haraldur, Björg og Hermann
stofnuðu fyrr á árinu Söngtríóið
Þjóðþrif á Akureyri. Uppistaðan í
tónlistinni hjá þeim er söngur með
undirleik tveggja hljómgítara. Auk
þess bregða þau fyrir sig þverflautu,
banjói, munnhörpu, fiðlu og fjöldan-
um öllum af ásláttarhljóðfærum.
,,Við höfum komið fram á ýrnsum
árshátíðum og annars konar sam-
komum að undanförnu og hyggjumst
halda þvi áfram. Með vorinu leggjum
við ef til vill land undir fót.
Plata? Ja, kemur hún ekki til
greina ef við fáam góðar mót-
tökur?!”
-HMH.
Þjóðþrrfafóikið: Hermann Arason
tv., Björg Gísladóttir og Haraldur
Baldursson. Þau hafa spilað á árs-
hátiðum og fieiri samkomum á
Norðurlandi. „Með vorinu leggjum
við ef til vill land undir fót," sögðu
þau við FÓLK-siðuna.
DB-mynd Holgi Már Halldórson.
Jón L. til New York
Jón L. Ámason skákmeistari
heldur til New York í næstu viku þar
sem hann mun taka þátt í sterku
alþjóðlegu skákmóti.
Jóni var boðið að taka þátt i
mótinu eftir hina ágætu frammistöðu
í Lone Pine-skákmótinu fyrir
skömmu en þar lagði hann meðal
annars tvo stórmeistara að velli.
Jón sagði í samtali við FÓLK-
siðuna, að keppendur á mótinu yrðu
tiu, þar á meðal nokkrir stór-
meistarar. Þekktastir þeirra eru
Dzindzihashvili frá Israel, sem
sigraði á Lone Pine-mótinu, sovézk-
bandarísku stórmeistararnir Alburt
og Shamkovich og búlgarski stór-
meistarinn Ermenkov. Það er því
Ijóst að það verður við ramman reip
að draga hjá Jóni á þessu skákmóti.
-GAJ.
I0 ár á Snorrabrautinni. Þá var húsið
selt og hún á götunni. Hún fékk inni
hjá ættingjum og siðar herbergi
svipað stórt og það sem hún er i nú.
Missti það og leigir nú þetta fyrir 25
þús. kr. á mánuði.
,,Já, þetta er stofan min,
svefnherbergið og eldhúsið. Verst
þótti mér að þurfa að selja ísskápinn.
En ég kom honum hvergi fyrir. Litið
þið á. Ég hef kæli. Það er glugga-
kistan.”
Sigrún sagðist vera í stöðugu
isambandi við Tryggingastofnunina
og Félagsmálastofnunina til þess að
reyna að fá húsnæði. Hún fær þau
svör að það séu svo margir á biðlista,
lað þeir geti ekki orðið henni að liði.
Hún svaraði spurningu okkar um
það hvort hún hefði leitað fyrir sér
!með húsnæði á hinum almenna
markaði á þá leið að hún gæti ekki
hugsað sér að leigja upp á þau kjör
að verða sagt upp, jafnvel eftir 6
mánuði.
Sigrún bætti því við, að hún væri
ekki ung lengur. Væri hún það tæki
hún þessu öðruvisi. Það væri að gera
út af við sig að hafa ekki öruggan
samastað. Hún væri orðin svo áhuga-
laus fyrir lífinu og þjáðist af
innilokunarkennd. Stundum labbar
hún um bæinn og bregður sér í bíó.
„En, það verða allir leiðir á
manni, ef niaður er alltaf að koma í
heimsókn, hvort sem það er til vina
eðaættingja,” sagði Sigrún. -KVI.
ísskápinn varð hún að selja. Hann komst hreinlega ekki fyrir. Glugga-
kistan er isskápur Sigrúnar.
DB-mynd Bjarnleifur.
—segir Sigrún Sigfinnsdóttir ellilífeyrisþegi
,,Ég er hér í geymslu, eða það
finnst mér,” sagði Sigrún Sigfinns-
dóttir, þegar við komum við hjá
henni á Laugaveginum. Þar býr hún í
um 12 fermetra stóru herbergi.
Þegar við litum í kringum okkur
sáum við hvað hún átti við. Þótt allt
væri þokkalegl og hreint var hús-
gögnum og öðrum nauðsynjahlutum,
sem okkur manneskjunum fylgja,
slaflað hverjum ofan á annan í her-
berginu.
Sigrún er ellilífeyrisþegi og sagðist
þar að auki fá úr lifeyrissjóði, að
hana minnti kr. 30—40 þús. á
mánuði. Hún er með of háan
blóðþrýsting og þarf ætíð að hafa
meðul, sem henni þykja ógurlega dýr
i dag. „Tekjurnar eru samt ekki til
þess að vanþakka,” sagði hún.
Það er annað sem er miklu verra
hjá Sigrúnu. Hún getur ekki lengur
unnið vegna lasleika. Hún er 68 ára
og sagðist hvergi eiga heima i
kerfinu. Of ung til þess að fara á
elliheimili. Enga ibúð á hún. Leigði i