Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1986, Qupperneq 67

LANDSBÓKASAFNIÐ 1984
67
ÞJÓÐDEILD Eins og oft hefur verið bent á bæði hér í
Arbókinni og í greinargerðum með fjár-
beiðnum til yfirvalda, eru verkefni þjóðdeildar svo mörg og mikil, að
vonlaust er, að hið fámenna starfslið hennar fái annað þeim senr
skyldi. Þegar t.a.m. í lögunum um skylduskil til safna 1977 var
ákveðið, að Landsbókasafn veitti viðtöku íslenzkum hljómplötum og
snældum, er út væru gefnar, og samin skyldi árlega skrá um þetta
efni, fékkst ekki heimild til að ráða til þess sérfróðan starfsmann, er
sinnti þá jafnframt öllu tónlistarefni safnsins bæði innlendu og
erlendu, þannig að sú starfsemi yrði vísir að tónlistardeild við safnið.
Þjóðdeild safnsins varð að bæta við sig þessu verkefni og það á
kostnað annars verkefnis, samningar tímaritaskrár, sem dregizt hefur
fyrir vikið á langinn.
Breyting á skráningarháttum frá gamla laginu til tölvuvinnslu, er
fram kom fyrst í skránni um rit ársins 1979, hefur sökum mannfæðar
reynzt örðug, því að forritagerð og annað, er slíkri breytingu fylgir,
hefur ekki verið neytt áhlaupaverk. Tölvan er mikið sigurverk, en að
því nýtist ekki til fulls, nema allt sé þar af setningi slegið.
Síðasta misseri hefur verið unnið í Landsbókasafni og Háskóla-
bókasafni í samvinnu við tölvunefnd að gerð svonefnds ísMarcsniðs,
sem fólgið er í fullkominni aðlögun að alþjóðlegu skráningarkerfi. Þá
er stefnt að stofnun gagnabanka bókasafna og gert ráð fyrir, að
stærstu söfnin, Landsbókasafn, Háskólabókasafn og Borgarbókasafn,
hafi forgöngu um það mál. Lrá þessu hvorutveggja verður væntan-
lega skýrt nánara í næstu Arbók. Umrætt verkefni batt einn
starfsmann þjóðdeildar í að kalla tvö ár, og kom það að vonum hart
niður á öðrum verkefnum deildarinnar.
íslenzk bókaútgáfa hefur stórlega aukizt á síðasta áratug, eins og
sést á því, að 1974 komu út samtals 529 bækur og bæklingar, en 1983
er samsvarandi tala 1121 og á enn eftir að hækka, þegar endurskoðað
töluyfirlit um bókaútgáfu þess árs liggur fyrir. Útgáfa blaða og
tímarita á umræddu tímabili hefur og vaxið mjög eða úr um 300 á ári
í um 450. En vinna við söfnun tímarita og frágang er ekki sízt
tímafrek.
Þeim aðilum, prentsmiðjum og hvers konar fyrirtækjum og stofn-
unum, er fjölfalda eða sjá um fjölföldun á öllu þessu efni með
síbreytilegri tækni, hefur og fjölgað um meira en helming á sama
árabili og eru nú á annað hundrað. Þótt þessum aðilum sé samkvæmt
lögum skylt að standa skil á því, sýnir reynslan, að full skil verða