Morgunblaðið - 12.04.2001, Blaðsíða 32

UMRÆÐAN
32 D FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÞAÐ er að verða jafn
víst og að lóan kemur á
hverju vori að lögregl-
an auglýsir eftir fólki til
þess að setjast á skóla-
bekk. Þörfin fyrir ungt,
hraust og vel gefið fólk í
lögregluna er mikil og
fer vaxandi í harðnandi
heimi þar sem þó ekki
reynir síður á hæfni og
lipurð í mannlegum
samskiptum en krafta.
Hinum eftirsótta lög-
reglumanni hefur
hvergi verið lýst en
meðal þeirra kosta sem
hann þarf að vera búinn
má nefna: hreysti, góð-
ar gáfur, mikil hæfni í mannlegum
samskiptum og löngun til þess að
gera vel.
Ert þú búinn þessum kostum og
ert á aldrinum 20–35 ára eða jafnvel
eldri, andlega og líkamlega heil-
brigður og hefur að lágmarki 68–70
einingar úr framhaldsskóla eða
menntum sem jafna má til þess og
hefur ekki komist í kast við lögin svo
nokkru nemi. Ef þú getur svarað
þessum spurningum játandi ættir þú
að leiða hugann að þessu starfi og
lesa greinina til enda.
Umsóknarfrestur um önnina sem
hefst í janúar 2002 er til 1. maí nk. Þú
getur sótt upplýsingar og umsókn á
Netið eða hringt eða komið í Lög-
regluskólann sem er á
Krókhálsi 5 í Reykja-
vík. Umsóknareyðu-
blöð fást einnig á flest-
um lögreglustöðvum.
Það mun liggja fyrir
um mánaðamót maí/
júní hverjum verður
gefinn kostur á námi á
næsta ári. Námið tekur
eitt ár og er launað 8
síðustu mánuðina. Þar
af eru fjórir mánuðir í
launaðri starfsþjálfun í
Hafnarfirði, Kópavogi
eða Reykjavík.
Umsóknina þarft þú
að senda valnefnd skól-
ans fyrir 1. maí, eins og
áður sagði og henni þurfa að fylgja
staðfest afrit frá þeim framhalds-
skólum sem þú hefur sótt og þú ert
beðinn að fylla umsóknareyðublaðið
vandlega út.
Þegar þetta er skrifað eru aðeins
30% umsókna hæf, þ.e. upplýsingar
vantar með öllum hinum eða um-
sækjendur uppfylla ekki laga-
skilyrði. Það kostar fé og fyrirhöfn að
ná í þessa umsækjendur til þess að
minna þá á það sem skýrt er tekið
fram í upplýsingum um skólann og á
umsóknareyðublaðinu. Alltof margir
umsækjendur sinna þessu ekki og
lesa greinilega ekki upplýsingar sem
þeim eru veittar. Umsókn, án
staðfestra gagna frá framhalds-
skólum, er ekki tekin til greina.
Úr því verið er að finna að við
suma umsækjendur er ekki hægt að
láta hjá líða að finna að við yfirmenn
framhaldsskólanna hvað snertir ein-
kunnablöð frá þeim. Þau eru í fyrsta
lagi ekki samræmd og í öðru lagi get-
ur verið ákaflega erfitt að lesa úr
þeim hjá sumum og þarf þá að
hringja í viðkomandi skóla og spyrj-
ast fyrir hvað þetta eða hitt þýði. Ég
vona að skólameistarar framhalds-
skólanna leiti leiða til að samræma
þessi einkunnablöð svo þau verði
öðrum skiljanlegri. Það er ómögu-
legt annað en það sé hægt þótt skólar
séu með breytilegt námsframboð og
ólíkir að uppbyggingu.
Ágæti lesandi, þú ert e.t.v. að
hugsa um af hverju þú ættir að sækja
um að komast í lögregluna. Svörin
við því kunna að vera mörg mismun-
andi. Lögreglan er öðrum þræði
þjónustustofnun sem aðstoðar borg-
arann eftir því sem tími og aðstæður
leyfa. Lögreglan þarf reyndar stund-
um að beita valdi sem henni ber þó að
beita í hófi. Lögreglan hefur mjög
marga hæfa og vel menntaða menn
innan sinna vébanda og vinnur að
verkefnum sem gera kröfu til starfs-
mannsins. Starfið er fjölbreytt og í
sumum tilfellum spennandi en því
má ekki gleyma að lögreglan fæst við
störf sem spanna allt tilfinningasvið-
ið, allt frá taumlausri gleði til dýpstu
sorgar og örvæntingar.
Íslenskt þjóðfélag þarf að hlúa vel
að lögreglunni, gera henni kleift að fá
hæft fólk og vinna gegn því af alefli
að þessi minnihluti stækki og í fram-
haldi af því að minnka hann. Lög-
reglan er metnaðarfull stofnun sem
vill vinna vel og hennar verkefni er
aðeins eitt. Það er að hjálpa þér að
lifa við þær reglur og öryggi sem
þjóðfélagið sjálft hefur valið sér og
framfylgja þeim leikreglum sem það
hefur sett. Lögreglan er með öðrum
orðum að sjá til að þú getir sofið
öruggur, komist áfallalaust áfram í
umferðinni, vernda eigur þínar og
þinna og almennt að tryggja að við
getum lifað við þau norm sem eðli-
legt lýðræðisríki hefur sett sér.
Lögregluskóli ríkisins er öflug
stofnun sem vel hefur verið hlúð að af
yfirvöldum. Húsnæði er eins og best
verður á kosið og aðstæður allar til
kennslu og þjálfunar hinar bestu.
Kennarar eru samhentir og hafa
mikla og víðtæka reynslu. Samstarf
við dómsmálaráðuneyti, Ríkislög-
reglustjóra og embættin í nágrenn-
inu gefa honum aukinn styrk og gera
skólann að skemmtilegum valkosti
fyrir ungt og hraust fólk sem vill
spreyta sig á erfiðu en oftast
skemmtilegu starfi.
Viljir þú fræðast meira um lög-
regluna bendi ég þér á heimasíðu
lögreglunnar logreglan.is. Þar finnur
þú m.a. upplýsingar um skólann, inn-
tökuskilyrði og hvernig standa á að
umsókn í skólann.
Ætti ég að sækja um
Lögregluskólann?
Gunnlaugur V.
Snævarr
Nám
Lögregluskóli ríkisins
er öflug stofnun, segir
Gunnlaugur V. Snæv-
arr, og hefur verið hlúð
vel að honum af yfir-
völdum.
Höfundur er yfirlögregluþjónn.
SAMFYLKINGIN
er flokkur félags-
hyggjufólks og baráttu
fyrir frelsi, jöfnuði og
jafnrétti í þjóðfélaginu.
Þetta eru þær hug-
sjónir sem eiga að
halda flokknum saman.
Við sem styðjum
flokkinn höfum þá
sannfæringu að með
samstöðu þeirra sem
aðhyllast þessar hug-
sjónir náist hámarks-
árangur í baráttunni
fyrir betra þjóðfélagi.
Við gerum okkur
fulla grein fyrir því að
eigi slíkur flokkur að verða stór og
öflug hreyfing verður hann að rúma
mismunandi skoðanir á vissum póli-
tískum átakamálum.
Hér er ég að tala um afstöðuna til
veru ameríska hersins hér, aðildar-
innar að NATO og til Evrópusam-
bandsins.
Herinn og NATO
Afstaðan til hersins og NATO
hafa í hálfa öld valdið togstreitu og
ráðið því að félagshyggjufólk hefur
ekki staðið saman. Það hefur enginn
grætt á því nema Sjálfstæðisflokk-
urinn en herinn er hér enn og Ísland
ekki líklegt til að fara úr NATO í
bili. Þeir sem eru að berjast fyrir
brottför hersins eru ekkert líklegri
til að ná árangri þótt vinstri-grænir
hafi málið á stefnuskrá sinni. Það
eru því miður of fáir í þjóðfélaginu
sem finnst að vera erlends hers á
landinu skerði sjálfstæðið og ímynd
Íslands sem sjálfstæðs ríkis. Eigi að
nást árangur í þessu máli verður að
myndast þverpólitísk hugarfars-
breyting sem þyrfti að ná inn í alla
flokka. Ég og aðrir sem hafa þá
skoðun að herinn eigi að fara erum
þess vegna jafngóðir liðsmenn þó að
við tilheyrum ekki VG.
Það sama gildir um aðild landsins
að NATO en það kompaní er reynd-
ar mjög að breytast og ástæða til að
gefa gaum að því fyrir þá sem hafa
barist gegn veru Íslands í þeim
félagsskap.
Þessi tvö mál hafa skipt mönnum
í pólitíska flokka, dregið kraftinn úr
félagshyggjufólki í hálfa öld. Það
virðast ekki haldbær rök fyrir því að
þau ráði skiptingu manna í flokka í
dag.
Það er m.ö.o. ekki líklegt að það
muni skila þeim meiri árangri sem
berjast fyrir brottför hersins og úr-
sögn úr NATO að gera það í röðum
VG en annars staðar.
Evrópusambandið
Afstaða manna til Evrópusam-
bandsins hefur ekki farið eftir
flokkslegum línum hér á landi.
Reyndar hefur umræðan aldrei náð
svo langt hér að afstaða almennings
geti hafa fullmótast. Þó
skerptust línur veru-
lega þegar EES-samn-
ingurinn var sam-
þykktur.
Hann er að mörgu
leyti hliðstæður aðild
og valdaafsalið líklega
ekki minna en þó við
hefðum gengið í Kaup-
félagið sjálft. Í þeim
átökum kom í ljós að
allir flokkar voru
klofnir í málinu. Meira
að segja Alþýðubanda-
lagið var klofið. Þótt
þingmenn færu að
meirihlutavilja um að
leggjast gegn aðild þá voru í þing-
flokknum menn sem gerðu það mjög
nauðugir. Það munu allir flokkar
verða klofnir í þessu máli þegar á
reynir og þess vegna engin rök fyrir
því að menn flytji sig milli flokka
eftir því hvort þeir eru með eða á
móti inngöngu í Evrópusambandið.
Andstæðingar aðildar gera mál-
stað sínum ekki meiri ógreiða en
þann að reyna að einoka forystuna í
málinu með því að gera VG að höf-
uðvígi þess.
Þeim sem vilja leiða baráttu gegn
aðild að Evrópusambandinu er ekki
líklegra til árangurs að gera það úr
röðum VG en Samfylkingarinnar.
Þvert á móti munu raddir þeirra
öðlast meiri styrk ef þeir kjósa að
tala úr röðum Samfylkingarmanna.
Mér er ekki grunlaust um að það
muni hlakka í þeim sem eru fylgj-
andi aðild ef barátta þeirra sem
vinna gegn henni ætlar að leggjast í
sama farið og andófið gegn hernum
og NATO.
Allt eru þetta utanríkismál og það
er ekki skynsamlegt fyrir félags-
hyggjufók að láta afstöðu til þeirra
kljúfa raðir sínar. Við höfum langa
reynslu af slíku. Á því græðir eng-
inn nema Sjálfstæðisflokkurinn. Og
árangurinn í málefnabaráttunni
verður minni en annars. Það er
löngu kominn tími til að félags-
hyggjufólk hætti að skemmta
skrattanum.
Utanríkismál og
flokkadrættir
Jóhann Ársælsson
Höfundur er alþingismaður
Samfylkingarinnar.
Pólitík
Það er ekki skynsam-
legt fyrir félagshyggju-
fólk, segir Jóhann Ár-
sælsson, að láta afstöðu
til utanríkismála kljúfa
raðir sínar.
Í FORYSTUGREIN
Morgunblaðsins mið-
vikudaginn 11. apríl er
mælt með því að Al-
þingi Íslendinga við-
haldi því banni við
iðkun hnefaleika á Ís-
landi, sem gilt hefur frá
árinu 1956 og segir orð-
rétt í leiðaranum:
„…og frá því hefur ekki
verið hvikað þrátt fyrir
margar tillögur áhuga-
manna um að fá því
hnekkt. Það hefur ekki
tekist þótt á stundum
hafi munað mjóu í at-
kvæðagreiðslum um
tillögur þess efnis í
sölum Alþingis.“
Í greininni er vitnað í umræðu í
Ástralíu um að banna hnefaleika
vegna meiðsla sem hafa orðið í þeim.
Af þessum leiðaraskrifum má skilja
að verið sé að vitna til atkvæða-
greiðslu í fyrra á Alþingi um frum-
varp um ólympíska hnefaleika en
samhljóða frumvarp er nú til með-
ferðar á þinginu. Sé svo felst í því
grundvallarmisskilningur því það
frumvarp fjallar alls ekki um það að
aflétta banni við þeim hnefaleikum
eftir gömlu reglunun, sem giltu hér
1956 og eru svipaðar þeim sem nú
gilda í atvinnuhnefaleikum. Í Ástr-
alíu er aðeins verið að ræða um það
að banna slíka hnefa-
leika, en þeir eru bann-
aðir hér á landi og í
nokkrum öðrum lönd-
um. Ekkert frumvarp
liggur fyrir um það á
Alþingi að taka slíka
hnefaleika upp og eng-
inn Íslendingur leggur
opinberlega til að slíkir
hnefaleikar verði lög-
leiddir hér. Sú spurn-
ing vaknar því hvað
vaki fyrir ritstjóranum
með forystugreininni.
Frumvarpið á Alþingi
fjallar um að leyfa
ólympíska hnefaleika,
sem hvergi eru bann-
aðir í heiminum nema hér og umræð-
an í Ástralíu snýst alls ekki um að
banna þá, enda eru þeir Ólymp-
íuíþrótt og notkun hlífa og miklu
strangari reglur hafa gert það að
verkum að meiðsli í þeim eru aðeins
brot af því sem eru í þeim
hnefaleikum sem Ástralir eru að
fjalla um.
Sjötíu íþróttagreinar teljast með
hærri meiðslatíðni en ólympísku
hnefaleikarnir. Hér á landi eru
leyfðar og iðkaðar bardagaíþróttir
sem sumar hverjar leyfa ekki að-
eins að beita höndum heldur einnig
spörkum með fótum. Tvær dóttur-
dætur mínar iðka slíka íþrótt ásamt
fjölda annarra án þess að það teljist
saknæmt. Ég undirritaður telst
hins vegar lögbrjótur með því að
setja upp hnefaleikahanska tvisvar
í viku og iðka ólympískan hnefaleik
með tilheyrandi dansi við höggpúða
sem hluta af þjálfun snerpu, krafts
og úthalds mér til heilsubótar. Sam-
kvæmt íslenskum lögum brýt ég lög
þótt ég snerti engan mann því sak-
næmt telst að eiga slíka hanska og
nota þá við hnefaleika. Ég mætti
hins vegar fara berhentur eða með
hanska og æfa ýmsar aðrar
bardagaíþróttir með snertingu við
mótherja án þess að það teldist lög-
brot. Meira að segja mætti ég iðka
tælenska sparkhnefaleika sem rutt
hafa sér til rúms hér á landi af því
að þeir heita ekki hnefaleikar held-
ur jít kúna do! Að mínum dómi felst
í þessu mismunun og brot á mann-
réttindum. Ég taldi rétt árið 1956
að banna hér hnefaleika eftir þeim
reglum sem þá giltu hér og eru hlið-
stæðar þeim sem nú gilda í atvinnu-
hnefaleikum. Því veldur óviðunandi
tíðni höfuðmeiðsla í þeim. Ég hef
ekki skipt um skoðun; myndi styðja
slíkt bann ef ég ætti heima í Ástr-
alíu og er sammála ritstjóra Morg-
unblaðsins um að bann við slíkum
hnefaleikum gildi áfram á Íslandi.
En mér finnst að ritstjórinn verði
að tala skýrar þegar hann talar um
tillögur um þessi efni á Alþingi.
Þessum hnefaleikum má ekki rugla
saman við ólympísku hnefaleikana,
sem hvergi eru bannaðir nema á
hér.
Hnefaleikar eða ólymp-
ískir hnefaleikar?
Ómar Þ.
Ragnarsson
Íþróttir
Sjötíu íþróttagreinar,
segir Ómar Þ. Ragn-
arsson, eru með hærri
meiðslatíðni en ólymp-
ísku hnefaleikarnir.
Höfundur er fréttamaður.
Dragtir
Neðst á Skólavörðustíg
strets-
gallabuxur
tískuverslun
v. Nesveg, Seltjarnarnesi.
Sími 561 1680.