Heimilistíminn - 19.02.1976, Qupperneq 5

drykkfellda klausturverði, gamla vini
^asputins, til að bjóða honum i pilagrims-
ferð tii Verchoturje-klausturs, fylla hann
ð leiðinni með lestinni og fleygja honum
af- En Rasputin hlýtur að hafa skynjað
hvað undir bjó, þvi eftir nokkra umhugs-
Un afþakkaði hann boðið — hann kvaðst
ekki geta farið frá sjúkum prinsinum.
önnur tilraun mistekst
Chovstov gafst ekki upp viö að reyna að
koma Rasputin fyrir kattarnef og nú setti
hann sig i samband við vininn Illidor, sem
sett hafði fyrsta tilræðið á svið.
Illidor, munkurinn fyrrverandi og ást-
maður stúlkunnar, sem skotið hafði á
Rasputin, var nú kvæntur og átti ungan
son. Hann hafði flúið til Noregs gegn um
Finnland. Hjónin sem gengu undir borg-
aralegu nafni Illidors, Sergej Turfanov,
bjuggu i bakhúsi i Kristjaniu. Þar skrifaði
hann hina klámfengnu bók sina „Satan
hinn helgi” og las kafla úr henni fyrir
gesti og gangandi. í bókinni kemur m.a.
fram, að Illidor segist hafa stolið bréfum
frá Rasputin, sem keisaraynjan og prins-
essurnar skrifuðu. Þessi bréf voru full
trausts og bæna, en enga ástleitni var þar
að finna. Samt sem áður ásakaði almenn-
ingsálitið i Rússlandi á þessum timum
keisaraynjuna um ekki aðeins að hafa
staðið i ástasambandi við Rasputin,
heldur lika fórnað honum dætrum sinum.
Illidor hélt þessu fram i bók sinni.
Hjónin i bakhúsinu i Kristjaniu virtust
lifa ósköp venjulegu, borgaralegu lifi. En
i rauninni starfaði Illidor að alls konar ó-
geðslegu stjórnmálamakki bak við tjöld-
in.
Haustið 1915 samdi hann við Chovstov
innanrikisráðherra um nýtt tilræði viö
Rasputin. Viðræðurnar fóru fram á kaffi-
húsi i Kristjaniu sem ekki er til lengur.
Innanrikisráðherrann bauö Illidor 50 þús-
und rúblur fyrir að fjarlægja Rasputin og
þeir fimm sem fremja áttu sjálft morðið,
áttu að fá 5000 rúblur hver.
Um Rasputin var f jögurra manna vopn-
aður lifvörður lögregluþjóna og sjálfur
var hann heljarmenni. Hinn morðsjúki
ráðherra gerði ekki ráð fyrir að undir-
maður hans, lögreglustjórinn fletti ofan af
honum með þvi að handtaka útsendara
ráðherrans á landamærunum. Hann var
með 50 þúsund rúblur á sér i erlendum
gjaldeyri, leyfi fyrir þeim og það var stil-
að á nafn ráðherrans!
Við yfirheyrslur sagði útsendarinn allt
af létta og Rasputin, sem fékk skýrslur
réttarins, sá um að ráðherrann yrði settur
af.
Rasputin ráðleggur
Illidor fékk nasaþef af hlutunum og var
fljótur að framkvæma. Hann sendi
Rasputin skeyti um að honum hefði tekizt
að fletla ofan af samsærinu. Það var svo-
hljóðandi:
— Hef komizt á snoðir um samsæri
gegn þér. Sendu trúnaðarmann til
Kristjaniu.
Illidor sendi konu sina meö ungbarnið
til Rússlands með uppspunna sögu um,
hvernig hann hefði komizt að samsæris-
áaétlúnum i Kristjaniu. Sjálfur bað hann
um leyfi til að snúa aftur til Rússlands. En
Rasputin lét ekki gabba sig.
Tveimur vikum siðar var eiginkonan
með barnið komin heim úr heimsókn sinni
til Tsarkoje Selo og sagt var að henni
hefði veriö veitt áheyrn hjá önnu Vyru-
bovu. En það kom aldrei neitt svar við
bænarskjalinu.
Illidor, sem sá nú, að hlutverki hans i
Rússlandi var lokið, fór til Bandarikjanna
vorið 1915. Þar starfaði hann sem dyra-
vörður og loks tókst honum aö fá bókina
áðurnefndu gefna út á rússnesku.
5