Morgunblaðið - 07.11.2004, Síða 26

26 SUNNUDAGUR 7. NÓVEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Hann er alltaf einn. Þótt það sé fólk viðhliðina á honum, erhann alltaf einn. Hannhallar sér aftur í sætinu
með lokuð augun mestalla leiðina til
að þurfa ekki að tala við sessunauta
sína. Hann situr við glugga og sér
hvíta rönd við ströndina nálgast, og
svo húsin og síkin þegar flugið er
lækkað. Hann lyftir hægri hendinni
upp að rúðunni, spennir sundur fing-
urna og hylur þannig húsaþyrp-
inguna fyrir neðan. Hann kreppir
hnefann eins og hann vilji ná taki ut-
an um borgina. Svo lætur hann hönd-
ina síga og opnar lófann. Þar eru eng-
in hús og engin síki. Aðeins þessi
einkennilega djúpa lína þvert yfir
lófann þar sem ætti að vera höfuðlína
og hjartalína. Hann hefur aldrei skil-
ið af hverju hann er svona öðru vísi,
og ævinlega hlegið að útskýringum
þeirra sem þykjast kunna að lesa úr
lófa.
Honum er einkennilega innan-
brjósts. Engin sérstök tilhlökkun,
heldur einhvers konar þannig ró sem
færist yfir eftir mikla ólgu.
Úti verður allt skýrara um leið og
borgin stækkar á móti honum, hús og
verksmiðjur, hraðbrautir og síki, – og
allt á sífelldu iði líkt og hjá duglegu
fólki sem hefur of lítið pláss.
Og síðan þetta sérstaka snögg-
þunga hljóð þegar hjólin snerta flug-
brautina og hár hvinur hreyflanna.
Hann lokar augunum og hallar sér
aftur í sætinu og reynir að bíða. Hann
er framarlega í vélinni og er fljótur að
grípa bakpokann, eina farangurinn
með allra nauðsynlegustu hlutum.
Þeir eru ekki margir.
Hann kveður flugfreyjuna með
virktum og þakkar fyrir sig. Það er
mikilvægt. Þetta eru síðustu orðin
sem hann mælir á íslensku. And good
riddance, bætir hann við í huganum
um leið og hann stikar inn landgöngu-
ranann.
Í Amsterdam á ný
Þegar hann kemur inn í transittið,
leitar hann uppi fyrsta bjórsölustað-
inn þar sem má reykja. Een klein
Grolsch alst uw blift, segir hann og
sest og kveikir sér í sígarettu. Honum
liggur ekkert á að súpa á bjórnum.
Hann hefur ekkert fengið sér enn.
Það er mikilvægt. Allt er ennþá fram-
undan. Hann situr reykjandi og horf-
ir á samlanda sína þramma framhjá
með pinkla sína í háasamræðum um
hótel og matstaði og hvernig þeir eigi
að komast að farangrinum. Hann sit-
ur kyrr og reykir og finnur hvað allt
þetta fólk er honum framandi, eins og
önnur dýrategund. Honum liggur
ekkert á. Hann þarf ekki að sækja
neinn farangur. Enginn bíður eftir
honum. Hann hefur engin plön. Eng-
ar kvaðir. Nema auðvitað … Hann
kveikir sér í annarri sígarettu.
Þegar allir eru farnir, stendur
hann á fætur og gengur hægum
skrefum í átt að exittinu. Það er brýnt
að ganga þessa leið hægt. Hann eins
og léttist við hvert skref og finnur
frelsið seytla inn í sig. Hann lítur ekki
við. En ef hann gerði það, gæti hann
þá séð haminn sem hann hefur skilið
eftir í sætinu hjá hálfdrukknu bjór-
glasinu? Gæti hann hugsanlega séð
íslandshaminn eins og tóman skráp
sitja þunglamalega við borðið? En
hann lítur ekki við. Honum líður eins
og birni að vakna af vetrarsvefni, að
skríða úr híði. Eða að koma út úr
fangelsi. Sem er ekki fjarri lagi.
Nema hann sé á leiðinni inn í annað
og öðruvísi fangelsi sem er ósýnilegt.
En sú hugsun hvarflar ekki að hon-
um. Ekki enn.
Nei, hann sér ekkert og enginn sér
hann. Hver ætti svo sem að taka eftir
honum, tæplega fertugum, fremur
hávöxnum manni í gallabuxum og
svartri peysu með lítinn bakpoka sem
gengur rólega framhjá fólkinu við
farangurshringekjurnar? En nú
greikkar hann sporið. Hann skundar
gegnum græna hliðið og út. Og þá um
leið og dyrnar lokast á eftir honum,
hrekkur hann í átópælott-gírinn. Það
er algerlega ósjálfrátt. Hann stansar
sem snöggvast líkt og hann sé á verði,
skimar í kringum sig, fylgist með
andlitum, hreyfingum og umhverf-
inu, og stikar svo fimlega í gegnum
mannþröngina, þótt hann þykist sjá
bregða fyrir kunnuglegu andliti.
Hann hraðar sér að rúllustiganum og
líður niður á risastóra brautarstöð
undir flugstöðvarbyggingunni. Þar er
mikið fjölmenni og honum finnst það
þægilegt. Hér er hann alveg týndur í
marglitri og fjölskrúðugri mann-
þröng: ferðafólk með töskur á hjólum
í eftirdragi og ber þess enn merki
hvaðan það er að koma. Svartklæddir
strangtrúaðir gyðingar með barða-
stóra hatta. Afríkukonur vafðar í lit-
skrúðuga klæðastranga. Léttklætt
sólarstrandafólk. Og svo starfsmenn
merktir KLM, flugfreyjur og verka-
fólk.
Hann gengur út á pallinn hjá spor-
um 1 og 2 til að taka zuid-línuna og
bíður. Lestir koma og fara, og svo sil-
ast lestin hans loks inn á stöðina,
tveggja hæða og sítrónugul. Lyktin
og hljóðin vekja upp fíknina. Honum
dettur ekki í hug að kaupa miða. Það
eru varla nokkrar líkur á að hann
verði tekinn. Og þá myndi hann bara
veifa íslenska passanum og farmið-
anum, enda engin hætta á að þeir
þekki hann svona stuttklipptan, rak-
aðan og tandurhreinan. Samt er rétt
að fylgjast með kondúktornum. En
lestin er troðfull og erfitt fyrir hann
að athafna sig.
Hann skimar eftir báðum göngun-
um og sér strax menn úr marokkó-
klíkunni að athafna sig. Þeir eru vel
klæddir með nokia-heddsett til inn-
byrðis samskipta og eru fimir að stela
af þreyttum farþegum sem lygna aft-
ur augunum og hafa kannski fengið
sér einum of mikið fyrir lendingu.
Lestin silast af stað og hann sér
VU-spítalann og Vrije Universitet
líða hjá. Hann kveikir sér í sígarettu
og er þakklátur Hollendingum fyrir
að hafa þriðjung lestanna fyrir reyk-
ingafólk. Þreytuleg móðir treður sér
eftir ganginum í árangurslausri leit
að sæti með eldrautt öskrandi barn í
fanginu. Hann stendur upp fyrir
henni og þokar sér að dyrunum.
Lestin skreiðist gegnum RAI-ráð-
stefnuhverfið sem lítur út eins og
geimstöð og heldur áfram eftir spori
hátt yfir jörð, tekur langa beygju sem
minnir á rússíbana og silast að lokum
löturhægt inn á Duivendrecht-stöð-
ina. Hann bölvar og ragnar. Hann er í
fremsta vagninum sem rennur gegn-
um alla stöðina og stöðvast ekki fyrr
en á blábrúninni. Stöðin er á þremur
pöllum sem teygja sig í gagnstæðar
áttir. Hann stekkur fimlega út, smýg-
ur gegnum mannfjöldann og stikar
upp rúllustiga upp á efstu hæð. Þar er
metróinn en pallurinn er tómur og
hann sér í rassinn á 54. Shitt. Nú þarf
hann að bíða í upp undir korter og
óþolið fer vaxandi. En við því er ekk-
ert að gera. Hann ranglar að sjálfsala
og kaupir M&M og sjálfsalinn stelur
skiptimyntinni. Er nú helvítið hann
Marco hér einhvers staðar? Sá góði
maður treður svampi úr lestarsætun-
um upp í rennuna sem gefur til baka
og stíflar allt. Svo krakar hann
svampinn burtu með vír og klink-
hrúgan dembist niður. En Marco er
hvergi sjáanlegur. Hann gengur að
sporinu og hendir annarri hverri kúlu
niður í grjótið milli teinanna handa
vinkonum sínum. En mýsnar láta
ekki sjá sig.
Hann tekur metróinn og eftir tvær
stöðvar fer hann út í Bijlmer sem er
ein af þessum upphækkuðu stöðvum.
Þar á bak við gnæfir Ajax Arena,
gríðarmikil íþróttahöll, þar sem hrað-
brautin fer í túnnel undir. Hann fer út
hjá Pathé-bíóinu með blikkandi neon-
ljósum, niður á jarðhæðina og gengur
gegnum verslunarhverfið A’damse
Port. Það er markaðsdagur og allt
undirlagt af básum og gámum þar
sem ægir saman mismunandi þjóða-
brotum með tilheyrandi tónlist. Hann
hægir á sér og labbar í áttina að lög-
reglustöðinni. Hún er í útjaðri hverf-
Bókarkafli – Líf heróínfíkils stjórnast af stórum hluta af fíkninni og þó að þeir dagar komi að hann fái andstyggð á dópinu, harkinu, dílerunum og félög-
unum getur líf án heróíns virst óhugsandi. Hér er gripið niður í frásögn feðganna Njarðar P. Njarðvík og Freys Njarðarsonar af lífi fíkilsins.
Í fjötrum fíkniefna
Morgunblaðið/Golli
„Það er orðið erfitt að finna æð, og hann byrjar á að sveifla vinstri handleggnum í ótal hringi til að fá blóðið af stað. Ólin er
hert, það kemur blóð inn í dæluna. Þetta er að takast. Sprautan tæmd, smá sótthreinsipúði settur á og ermin niður.
Gengið frá sprautunni í pokann.“ Myndin er sviðsett.
Vinnustofa SÍBS
Sími 5628500
bréfabindin
www.mulalundur.is
NOVUS B 50/3
Heftar allt að 140 blöð.
Með stillingu til að hefta
allt að 8 cm frá kanti
Verð 7.450 kr/stk
ævintýraheimur
Verð262.000kr. ámann í tvíbýli...allt innifalið!
Nánari upplýsingar í síma 570 2790 eða á www.baendaferdir.is
K Y N N T U Þ É R S É R F E R Ð I R F E R Ð A Þ J Ó N U S T U B Æ N D A
24.mars -7. apríl ‘05
5.-19.maí ‘05
9.- 23. september ‘05
K
Ö
-H
Ö
N
N
U
N
/P
M
C
s: 570 2790www.baendaferdir.is
Grípið tækifærið!
Höfum opnað kvenfatamarkað á Nýbýlavegi 12, Ceres-húsinu.
Allt nýlegar vörur. Gott verð.
Opið frá kl. 12-17 virka daga og laugardaga frá kl. 12-16.