Tíminn - 19.04.1977, Side 3
Þriðjudagur 19. april 1977
.........
3
V opnafj öröur:
Aflakóngurinn í vetur
með sjö hákarla
— Meðalhákarl gefur af sér 100 kg af fullverkaðri söluvöru,
ef engin aff öll verða
JH-Reykjavik — Viðbyrjuðum I
hákarlinum i byrjun febrúar-
mánaðar og ég hef fengið sjö
fullorðna hákarla að þessu
sinni, sagði Guðni Sigurðsson á
Vopnafirði við Timann i gær.
Vopnfirðingar leggja öðrum
fremur stund á hákarlsveiði, og
Guðni mun vera manna harð-
sæknastur við þau aflabrögð. Til
dæmis hefur enginn fengið jafn-
marga hákarla og hann i vetur.
— Ég lagði lóðirnar fyrst út af
Fagradal á svonefndu
Styrbjarnarrifi, þangað er stutt
að sækja — ekki nema einn
klukkutimi og tuttugu minútur
héðan úr þorpinu, sagði Guöni.
Seinna leitum við dýpra, svona
fimm til sex mflur út af Bjarn-
arey, en á þau mið eru átján sjó-
milur héðan af Tanganum. Afli
var ágætur i marzmánuði, og
það voru komnir sjö eða átta
bátar i þetta, þótt sumir byrjuöu
seint. Þegar grásleppuvertiöin
hófst, 21.marz,tóku flestirlóöir
sinar upp, enda þótt hrogn-
kelsaveiðin væri dræm framan
af. Sjálfur á ég þó enn lóðir úti.
Guðni sagöi, að af
meðalhákarli, fullverkuöum,
fengjust um eitt hundrað kiló-
grömm, en afföll yröu þó oft, þvi
að bæði kæmi þar til afskuröur
og skemmdir ýmsar, og dæmi
væru þess aö verkunin mis-
heppnaöistalveg. Ef allt gengur
að óskum, tekur það tvo og hálf-
an til þrjá mánuði að verka há-
karlinn, svo að hann ætti að
verða oröinn góð söluvara i
júnimánuði.
Guðni sagði enn fremur, að
hæfilegur lofthiti þyrfti að verá,'
þegar hákarlinn væri kasaöur..
Væri ekki æskilegt, að hlýtt væri
i veðri, og yröu menn aö gæta
sin, ef hitinn væri yfir tiu stig.
Ekki ylti minna á þvi, aö veður-
lag væri hentugt, þegar beiturn-
ar væru hengdar upp i hjalla.
Mikils væri vert að fá góðan
þerri á þær I byrjun til þess að
fá lýsið út úr þeim, helzt dálítinn
vind. 1 rigningu og dumbungi
færi hákarlinn illa, og gæti hann
úldnað, ef þannig viöraöi til
langframa, þegar hann væri
kominn á rárnar.
— Hákarlsveiöi hefur veriö
stunduð hér á Vopnafirði frá
fornu fari, sagði Guðni, og i eina
tiö var mest sótzt eftir lifrinni,
sem nú er hent. Það er af sú tið,
er skrokkunum var fórnaö fyrir
lifrina, ef á milli þess var aö
velja. Um skeiö var Haraldur
Ingvarsson á Höfða, maður ætt-
aður úr Grimsey, einna at-
kvæðamestur við þessa veiði, en
nú er hann orðinn aldraöur
maður og fluttur af Tanganum I
sveitina, og aðrir teknir viö, þar
sem hann hvarf frá, enda hagn-
aðarvon, ef sæmilega veiöist og
verkunin tekst vel, þvi að fast er
leitað eftir hákarlskaupum viðs
vegar að af landinu.
Viðburða-
snauður
sátta-
fundur
JB-Rvlk. Sáttafundur var
haldinn á Hótel Loftleiöum i
yfirstandandi kjaradeilu.
Fundurinn hófst klukkan 10
um morguninn og stóð til
klukkan um 7.30 I gærkvöld.
Timinn haföi samband við
Guömund J. Guömundsson
seip situr I sáttanefnd ASÍ og
sagði hann aö fundurinn hefði
verið mjög viðburðalitill.
„Litils háttar var rætt um
visitölu og kaupkröfurnar I
nefndunum. Hagstjóri kom og
skýröi sitthvaö varöandi gang
visitölunnar. Slðan var störf-
um haldiðáfram I nefndunum.
Annars get ég ekki sagt annaö
en að litið gerðist og þessu
miðar öllu hægt áfram,” sagði
Guðmundur.
Þá sagði Guömundur, aö sér
virtist allt útlit væri fyrir þvi
aö til verkfalla kæmi. „Það
verður aö breytast mikiö frá
þvi sem fundurinn var I dag ef
það á ekki að gerast.”
„Óvænt
Sumargjöf”
Miðvikudaginn 20. april siöasta
vetrardag efnir Rithöfundasam-
band Islands til bóksölu á Bern-
höftstorfunni til ágóða fyrir
sambandiö.
Þar verða seldar bækur sem
eftirtaldir bókaútgefendur hafa
gefiö af þessu tilefni: Almenna
bókafélagið, Helgafell, Iðunn,
Mál og menning, Skuggsjá og Orn
og örlygur.
Bækurnar eru allar áritaöar af
höfundum og seljast innpakkaöar
svo aö enginn veit hverja bók
hann hreppir.
Hver pakki kostar 1500.
- Opið siöasta vetrardag á Torf-
unni kl. 10 til 6.
sem við snúum að erlendum ferðamönnum hér
1 skýrslu umhverfisnefndar
feröamálaráðs um umgengni á
Suðurlandi segir meðal annars:
í skýrslu umhverfisnefndar
ferðamálaráðs um umgengni á
Suöurlándi segir meðal annars:
„Eftirfarandi atriði töldu
starfsmenn nefndarinnar orka
tfl lýta og leiðinda, þegar farið
er um Suðurland:
1. Lausarusl með vegum eða i
glöggu sjónmáli, ónýtt tæki, bil-
hræ, gaddavir, spýtnabrak. Þó
eru svæði, jafnvel heilir hrepp-
ar, þar sem þetta sést I mjög
litlum mæli.
2. útihús nærri vegi I slæmu
ástandi, hálffallin, ryðguö þök,
sóðalegt I kring. Sums staðar
virðast þessi „hús” ekki máluð
lengur. Hér er ekki átt viö fjár-
hús hlaöin úr torfi og grjóti,
meira og minna grasi gróin.
Sllkar gamlar byggingar falla
venjulega vel inn i landslagið og
eru sjaldnast til óprýöi. Her-
braggar, sem hrófaö var upp
fyrir mörgum árum og ekkert
viðhaldiö, eru til stórlýta, kol-
ryðgaðir og æpa á umhverfið.
Gömlu, ryöguðu braggana ætti
að kappkosta að fjarlægja með
öllu.
3. Hús, jafnt bæjar- sem úti-
hús, eru viða illa eða ómál-
uö.Þetta er mest áberandi um
útlit sveitabæja. Orbót I þessu
efni er ekki aðeins til fegurðar,
heldur brýn nauösyn til viðhalds
á mannvirkjum.
4. Gaddavirsgirðingar, niður-
niddar I lélegu ástandi, eru
nokkuð viða. Viða virðist
girðingatjasl á börmum vega-
skurða og heima við bæi engu
hlutverki þjóna og þvi land-
hreinsun að f jarlægja þaö. Sums
staðar I þéttbýli eru girðinga-
tætlur á lóöamörkum og fram
með stigum heim að húsum.
Þær virðast vera þarna af vana
fremur en þörf.
5. Malbikun eða annað varan-
legt slitlag gatna er grund-
vallaratriöi til þrifnaðar og
góðrar umgengni i þéttbýli og
alls staöar þar sem umferö er
mikil: viö veitinga- og gisti-
staði, aðalverzlanir og
bensinafgreiðslur, eöa
ógleymdum sjálfum þjóðvegin-
um, þegar hann liggur gegnum
þéttbýli eða svo aö segja um
hlaðið á sveitabæjum.
6. Auk beinna umgengnis-
hátta og þrifnaðar á alfaraleiö
bar margt fleira á góma meö
forráðamönnum sveitarfélag-
anna. Viðast var rætt um nauð-
syn þess að merkja tjaldstæði
og koma þar upp lágmarksþjón-
ustu viðar en tiðkast. Þetta
barst i tal við flest alla oddvita
hreppa, er liggja að hringvegin-
um frá Markarfljóti að Lóns-
heiði. Langflestir töldu þetta
nauðsynlegt. Sums staðar þolir
þetta ekki langa biö. Báðum
aðilum, landeigendum og ferða-
mönnum , er jafn nauðsynlegt
að koma þessum málum 1
viðunanlegt horf. Sjálfsagt er að
greiöa fyrir tjaldleyfi. Venja
verður fólk af aö tjalda þar sem
þvi sýnist, án leyfis og greiðslu,
en ætlazt veröur þá einnig til að
hægt sé að visa á aðlaðandi
tjaldstæði með ekki of langri
leið á milli.
7. Fátæklegir söluskúrar,
svonefndar sjoppur, hafa stund-
um verið settir upp á fjölförnum
leiöum, án nauðsynjar, stund-
um orðiö tii óþrifnaðar og leið-
inda. Hér er auðvitaö ekki átt
við þá staði sem hafa veitingar
á boöstólum og hreinlega
snyrtiaðstöðu. Þetta mál var
rætt við nokkra oddvita. Töldu
þeir ástæðu til að vera á verði
fyrir ásókn i að hrófa upp sölu-
skúrum feröamönnum að nauð-
synjalausu. Þvl fegurra sem
landið er I uppruna sinum og
viðkvæmará að gerö og sam-
ræmi, þvi meira tillit þarf að
sýna þvi og umhyggju i meðför-
um.”
Þá benti Arni Reynisson,
framkvæmdastjóri náttúru-
verndarráðs, einnig á að mikið
skorti á aðstöðu viöa við bæði
veitingastaöi, svo og viö þá staði
I þéttbýli, sem draga til sln
ferðamenn. Mest bæri þar á
skorti á bifreiðastæöum, en
einnig væri umgengni nokkuð
viða ábótavant.
Um skýrslu um óbyggðir ís-
lands verður fjallað siöar i blað-
inu.
vélarusl, illa máluð
lausarusl með vegum
Viða þar sem náttúrufegurö og náttúrusérkenni tslands koma
hvað bezt fram, sýnum við jafnframt mannlifssérkenni, sem
okkurfæri betur að reyna aðdylja. Jafnvel kötturinn krafsaryf-
irþað sem hann skilurcftir sig, en hvað gerum við?
Hluti af „ásjónu” tslands. Óhrjálegar byggingar varnarliðsins,
skilti á erlendum tungumálum, ótengd flugstööinni, stauraskóg-
ur og rykmökkur á vegum innan vallargirðingar, eru með þvl
fyrsta sem erlendur ferðamaðúr sér hérlendis.