Réttur - 01.02.1928, Síða 15

Rjettur]
»HANN ÆSIR UPP LÝÐINN«
17
Að þessu sinni ætla jeg ekki að svara þessum spurn-
ingum, heldur bind jeg mig við það eitt, hver áhrif
boðskapur hans hlaut að hafa á alþýðuna og hvernig
æðri stjettirnar litu á þau áhrif. Væntanlega verður
síðar leitast við að skýra afstöðu Jesú til þjóðmála, en
það er mikið efni og erfitt til rannsóknar og einkum
fyrir þá sök, að þeir, er færðu í letur boðskap Jesú
fæðru hann ekki í letur með það fyrir augum að kynna
alþýðuleiðtogann. Þá var myndaður söfnuður á trúar-
legum grundvelli, og hafði hann ekki baráttuna fyrir
rjetti lítilmagnas á neinn beinan hátt á stefnuskrá
sinni, og hafði honum því sjest yfir þá hliðina í starfi
meistarans. En þó flytja guðspjöllin mjög mörg um-
mæli eftir Jesú, sem gefa bendingu um það, hvað fyrir
honum hefir vakað í starfi hans sem alþýðuleiðtoga.
Þegar um þetta er rætt, er alveg sjerstök ástæða til að
gæta þess, að orð þau, er við eigum eftir Jesú, eru ekki
samfeldar ræður, þótt þau komi oft þannig fram í
guðspjöllunum, heldur samsafn ummæla, er best
geymdust í minni, en víðast færð úr ramma þeirra at-
burða, sem gáfu tilefnið til þess, að þau voru töluð, og
sem að meira eða minna leyti geyma lykilinn að rjett-
um skilningi á þeim.
V.
Það mun orðin all-almenn skoðun nú á tímum, að
kristin kirkja muni hafa misskilið Jesú mjög átakan-
lega. Og mönnum þykir líklegt, að ástandið í kristna
heiminum væri annað en það nú er, ef allur sá fjöldi
prjedikara, sem boðað hafa trú í Jesú nafni, og allar
þær miljónir, sem kent hafa sig til nafns hans sam-
kvæmt þeim skoðunum, er þeim hafa verið fluttar,
hefðu skilið, á hvað Jesús lagði mesta áhersluna í boð-
skap sínum. Biblíufræðingar þykjast finna það, að sá
misskilningur hafi þegar átt sjer stað meðal hinna
fyrstu, sem boðuðu kristindóm eftir dauða hans. Því
2