Réttur - 01.02.1928, Síða 38

40 PLÆGINGARVEIZLAN HJÁ F. TAPBJERG [Rjettur
Rauði Thames horfði áhyggjufullur út um gluggann,
hann kvaðst vera hræddur um að fólkið heima hefði
gleymt að flytja geldneytin úr mýrinni upp á valllend-
ið, þó hann liti út fyrir rigningu í nótt.
Movst tók til að geispa. Hann var auðsjáanlega farið
að muna í að komast í bólið.
»En vel á minst Friðrik«, sagði Esper Goul, eitt sinn
er hlé varð á samræðunni, eg er ekki farinn að borga
yður kaup fyrir vikuna, sem þér voruð hjá mér í mó-
gröfinni«.
»Hvað skulda eg yður mikið?« sagði hann og greip
um leið til pyngjunnar.
»Þegar eg vinn hjá smábændum set eg upp fjögur
mörk á dag, en stórbændurnir eru vanir að greiða mér
fimm mörk«, sagði Friðrik og leit gletnislega til hinna.
Goul lagði hærra kaupið á borðið, án þess að hafa
um það fleiri orð.
Movst drap titlinga framan í Thames rauða og hvísl-
aði í eyra honum:
»Þetta var fjandi sniðugt hjá Friðrik«.
Að því búnu snéri Thames rauði sér að Friðrik og
sagði: »Heyrðu hérna Friðrik. Við erum nú búnir að
hjálpa þér, svo það er ekki nema sanngjarnt að þú
vinnir nokkuð fyrir okkur til endurgjalds.
Mig vantar mann til að fara upp í heiði á morgun.
Eg hafði því hugsað mér að vita, hvort þú værir ekki
fáanlegur til að fara þangað og rífa upp nokkur vagn-
hlöss af lyngi«.
Ekki losnaði Friðrik við gestina fyr en hann hafði
lofað þeim, hverjum um sig, að vinna einn eða tvo daga
kauplaust hjá þeim.
Áður en þeir fóru höfðu krakkarnir verið látnir
hátta, hálfsvangir niður í rúm.
»Fjanda beinið þeir skildu eftir«, sagði Lína.
Friðrik fór nú fram í eldhúsið. Borðið þar var fult
af tómum pottum og öðrum matarílátum.