Réttur


Réttur - 01.07.1982, Blaðsíða 30

Réttur - 01.07.1982, Blaðsíða 30
Kapitalisminn að þrotum kominn? Dregur hann mannkynið í dauðann með sér? Eða megna vinnandi stéttir heims að taka völdin í tíma? Auðvaldsskipulag stóríðjuþjóðanna í Vestur-Evrópu og Bandaríkjunum virðist nú algerlega staðnað, — ófært um að veita mannkyninu framfarir. Kreppan síðasta og versta virðist aldrei ætla að enda. Atvinnuleysið — 22 miljónir í stóriðjulöndunum — virðist fara vaxandi. Hagvöxtur stöðvast og snýst jafnvel upp í hnignun atvinnulífs. Svo áberandi er þessi óbetranlega stöðnun kapitalismans að jafnvel blindir eru farnir að sjá: Forvígismenn auðvaldsins í stóriðjulöndum þess eru farnir að örvænta. PIERRE TRUDEAU, forsætisráðherra Kanada, sagði á fundi, sem leiðtogar helstu stóríðjuríkja hins kapitaliska heims héldu með sér í Versölum: „Við erum á leiðinni út úr efnahagskreppu inn í hreinasta efnahagsvoða.“ Og þannig mæla fleirí. Jafnvel í Lesbók Morgunblaðsins er birt grein úr „Time“, sem lýsir með svörtustu litum þeirri framtíð, sem við blasi. — Þetta „hrun“ kapitalsismans, ef við viljum nefna svo getuleysi hans til að skapa framfarír, vofír yfír. Og það verður í senn að rannsaka orsakir þess sem afleiðingar og hvern kost mannkynið á til að bjarga sér frá voðanum. Um aldamótin 1900 höfðu auðmanna- stéttir Evrópu og að nokkru leyti Banda- ríkjanna lagt undir sig mestallan heiminn og arðrændu þessar nýlenduþjóðir Afríku, Asíu og Suður-Ameríku vægðarlaust. 1914—18 lenti þessum auðmannastéttum í innbyrðis stríði um uppskiptingu nýlendn- anna. Ein afleiðing þess stríðs var rúss- neska verkalýðsbyltingin og þar með að sjötti hluti jarðar losnaði út úr auðvalds- heildinni. Heimsstríðið síðara og undir- tónn frelsisbaráttunnar gegn fasisma og kúgun ýtti undir frelsisbaráttu nýlendu- þjóðanna, — jafnvel frelsisyfirlýsingar og svo stofnun Sameinuðu þjóðanna — veittu uppreisnum kúgaðra þjóða lögleg- an blæ — og á áratugunum eftir 1945, ekki síst um 1960, hrynur nýlenduveldi evrópska kapítalismans. Að vísu varð víða fyrst og fremst um hið pólitíska sjálfstæði að ræða hjá fornum nýlendu- þjóðum, en auðhringar héldu víða arð- 158
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.