Búnaðarrit - 01.01.1945, Blaðsíða 14
ín
BÚNABARRIT
stóð til, nema í viðskiptanágrenni lielztu kauptúna
landsins.
Og svo hófst starf Magnúsar á Blikastöðum, og upp
frá því var hann ætíð við þann bæ kenndur.
Það var létt verk og fljótunnið að slétta kragann uin
bæjarhólinn á Blikastöðum. Þá var að gera akfært
heim yfir mýrarnar. Svo varð ekki hjá því komizt að
byggja öll fénaðarhús að nýju. Það gerði hann strax
á fyrstu búskaparárunum, — allt mjög hóflega þó, úr
timbri, járni og torfi, eftir því sem tílt var. Timbur-
hús lílið, til íbúðar, var á jörðinni, er Magnús keypti
hana, önnur hús voru þar ekki nýtandi. Bústofninn
liin fyrstu ár var 7 nautgripir, 6—7 hestar, þar af 4
vinnuhestar og 20—80 kindur. Þessi áhöfn var raunar
langt um of. Hinn fyrsla vetur treysti Magnús á það,
og fór þar eftir söguáögn annarra, að fóðra mætti
kýrnar á lieyinu af mýrunum, en það brást með öllu,
og lá við vandræðum að bjarga þeim vetrarlangt. Árið
1909 var töðufallið 80 hestar, og þá var túnið talið af-
burðavel sprottið.
En lúnið þurfti að stækka út fyrir bæjarhólinn, ef
þarna átti að vera lniandi til batnaðar. Var þá að
ganga að því að ræsa mýrarnar, sem næst lágu, ineð
opnum skurðum og fullkominni lokræslu. Að liðn-
um allra fyrstu árunum var framræslan alltaf árum
á undan ræktuninni.
Magnús kom sér strax upp góðum vinnuhestum og
vann að allri ræktun með þeim og viðeigandi verkfær-
um, Sama 6 diska diskaherfið átti liann nær allan sinn
búskap, og má segja, að mest hafi legið eftir það af
öllum verkfærum, sem þangað komu. Ræktun sína rak
Magnús með ákveðnum tökum, tví- og þríplægði
hverja spildu, ræktaði fyrst grænfóður, bar í búfjár-
áburð ríkulega, svo að hver hlettur, sem varð full-
gerður sein sáðslétta, var í raun og veru fullræktaður.
Þar var ekki uin neina skyndiræktun að ræða.