Búnaðarrit - 01.01.1945, Blaðsíða 275
BÚNAÐARRIT
271
íu' fóðurbæti í l)eim héruðum, þar sem korn þrífst
Rezt. Jafnvel þótt kornið næði ekki að þroslcast alltaf,
þá er hægt að nota þessa fyrrnefndu vél til að slá
lcornið rétt fyrir neðan axið, og' skilja þannig öxin og
hálminn að og skila öxunum á þar til gérðan kassa á
x'éliiini.
Svo þegar öxin eru þurr orðin, eru lil hentugar vélar
lil að mala þau í fóðurbæti.
Önnur vél, sem nota má til kornuppskeru hér, er vél,
sem slær og bindur kornið og skilar því í hentugum
knippum til þurrkunar.
Vélar þær, sem hér liafa verið nefndar, eru bráð-
nauðsynlegar til að auka afköstin við kornvrkjuna, og
er það trú mín, að vel megi gera hana að atvinnugrein
hér. Gætum við ef lil vill framleitt eitthvað af korni til
manneldis.
Árlegá fiytjum við inn fóðurbæti fyrir hundruð þús-
unda króna. Eins og áðan var sagt, er lílill efi á því, að
x’ið getum með góðu móti framleitt allan þann fóður-
bæti hér á landi, sem við þurfum á að halda. Það hefur
Terið fuljsannað á undanfiirnum árum, að korn þrífst
hér alltal’, að minnsta kosti það vel, að liægt sé að nota
það sem fóðurbæti og að likindum til manneldis lika.
ATið þurfum tillölulega fáar vélar, en töluvert lands-
svæði lil þessarar framleiðslu. Það mundi auk þess
skapa vinnu í landinu, því að fólk þarf til að stjörna
vélunum, bæði við ræktunina, uppskeruna og mölun-
ina.
Þetta yrðu vitanlega ekki alveg sömu blöndur og
nú eru notaðar, en hægt væri að gera þær jafngóðar
<eða betri, því að hér fengjum við þær nýrri.
Sumir furða sig ef til vill á, hvað þetta komi við véla-
notkun landbúnaðarins, en það eru einmitt hin stór-
tæku kornyrkjuáhöld, sem mundu gera okkur kleift
að framleiða fóðufbætinn lyrir nógu lágt verð, til að
standast keppilina við hinn innflutta.