Morgunn - 01.06.1958, Qupperneq 42

36
MORGUNN
framhaldslífið sé sannað af ekki fáum, vel rannsökuðum
fyrirbrigðum, — á þessari öld hafa margir slíkir menn
haldið fram því, að nú eigum vér að geta haldið minningar-
hátíð framliðinna með líkum upprisufögnuði þeim, sem
frumkristnin átti. Upprisan var hinni elztu kristni þekk-
ingaratriði, upprisufyrirbrigðin í Jerúsalem voru stað-
reyndir, sem menn höfðu heyrt og séð og þreifað á. All-
margir sálarrannsóknamenn á 19. og 20. öldinni staðhæfa,
að einnig þeir hafi heyrt og séð og þreifað á fyrirbrigð-
um, sem sanni að látinn lifir.
Sumir þessara manna hófu sálarrannsóknastarf sitt í
þeim ákveðna tilgangi, að afsanna málið, afhjúpa miðla-
svik og sýna fram á, að spíritíska skýringin væri hégómi
einn. En staðreyndirnar sannfærðu þá um hið gagnstæða.
Yður þarf ekki að þylja nöfn þessara manna. I félagi voru
hafa þau svo oft verið nefnd, virðuleg nöfn manna, sem
vegna vitsmuna stóðu í fremstu röð samtíðarmanna sinna.
Hitt er aftur annað mál, að auðtrúa menn hafa að vonum
þrásinnis gert málefninu mikið ógagn með því að telja
sannanir fyrir framhaldslífi það, sem ekki var snefill af
sönnun í. Og annað hefir því miður gerzt það, að sumir
miðlanna, sem áttu að vera farvegur fyrir sannleikann,
hafa af hégómaskap eða hagnaðarvon leiðzt út á þær
brautir, að þeir urðu staðnir að svikum.
Á þessu er vitanlega ekkert að byggja, og öllum góðum
málefnum hafa óþurftarmenn unnið tjón. En sálarrann-
sóknamálið stendur á herðum afburðamanna, manna, sem
gjörþekktu allar skýringar andstæðinganna á fyrirbrigð-
unum og leituðu allra annarra skýringa á þeim áður en
þeir töldu sig knúða til þess að aðhyllast þá skýringu, að
á bak við sum þeirra væru framliðnir menn sannanlega
að verki. Tilveran er óendanlega leyndardómsfull, óendan-
lega mörg fyrirbæri hennar eru sannarlega í þoku óviss-
unnar og fæst af því, sem vér nefnum sálræn fyrirbrigði,
sanna nokkuð til eða frá um líf eftir líkamsdauðann. En
þótt öllu því sé varpað fyrir borð, sem gagnslausum hlut-
l