Morgunn - 01.06.1964, Qupperneq 55

MORGUNN
49
ný og margfalt fullkomnari tæki og þar af leiðandi nákvæm-
ari rannsóknir á efni, orku og geislun, hafa orðið til þess að
veikja stöðugt stoðir efnishyggjunnar, þar sem aftur á móti
spíritisminn hefur hlotið við framhaldandi rannsóknir æ
meiri og traustari stuðning, bæði beinan og óbeinan.
Hin spíritistiska lífsskoðun og kenning er í fáum orðum sú:
1. Að maðurinn haldi áfram að lifa eftir líkamsdauðann, og
það, að sálin yfirgefi líkamann, hafi enga stórfellda eða
skyndilega umbreytingu í för með sér, heldur sé miklu
fremur ferð inn á æðra og bjartara tilverusvið, þar sem
hinn látni er í fyrstu á sama eða svipuðu þroskastigi og
þegar hann kvaddi jarðlífið, man vini sína hér á jörð, held-
ur áfram að þykja vænt um þá, fylgist að verulegu leyti með
störfum þeirra og áhugamálum, og er þeim iðuglega ná-
iægur, enda þótt líkamleg augu okkar fái tiltölulega sjald-
an skynjað þá nálægð. 2. Að fyrir hendi séu möguleikar á
sambandi milli lifandi manna og þeirra, sem látnir eru, að
vísu oft ófullkomið og stundum blandað öðrum áhrifum, og
því ekki ávallt öruggt og þannig, að treysta megi því gagn-
rýnilaust, en þó fyrir hendi í raun og veru. Stundum sé þetta
samband milliliðalaust og komi eins og sjálfkrafa, ef hag-
stæð skilyrði eru fyrir hendi, eins og þegar menn sjá látna
menn, heyra raddir þeirra í dulheyrn, fá boð frá þeim með
því að skrifa þau ósjálfrátt, eins og þráfaldlega kemur fyi’ir,
eða menn fá merkilegar vitranir í draumum. Annað form
þessa sambands er það, sem fæst á miðilsfundum. Þar er
miðillinn, sem er gæddur sérstökum og oft öflugum dulai'-
hæfileikum, milliliðurinn á milli hinna framliðnu og þeirra,
sem fundina sitja. Á þessum fundum næst oft og hefur náðzt
merkilegur árangur, og þar hafa gerzt margir undursam-
legir og ótrúlegir hlutir. En þetta samband er ekki beint,
heldur í gegnum miðilinn, og þess vegna er jafnan erfitt að
fullyrða um það, hvað sé raunverulega satt og rétt, og hvað
geti komið úr huga miðilsins sjálfs og undirvitund hans og
t»ó honum með öllu óvitandi. Hitt er einnig til, og ég hef enga
ástæðu til þess að gera lítið úr því eða draga fjöður yfir það,
4