Ljósmæðrablaðið - 01.04.1995, Blaðsíða 15

hver athugasemd, jafnvel hugsanir
okkar eru varanlega greyptar í minni
þeirra kvenna sem við önnumst. Áhrif
okkar á samfélagið eru langlíf og
óhagganleg. Við erum geymdar en ekki
gleymdar.
Ljósmæðrastarfið er streituvaldandi,
vegna þess að til að vinna starfið vel þarf
Ijósmóðirin að gefa gífurlega mikið af
sjálfri sér, og hún verður ósjálfrátt hluti
af hinni nýju fjölskyldu sem hún hefur
tekið að sér að annast. Til að gera henni
mögulegt að vera uppspretta styrks og
líknar þarfnast hún sjálf stuðnings og
blíðu.
Ljósmóðir sem vill vera þess megnug að
veita góða umhyggju þarf fyrst að hafa
fundið sér stuðning. Ef hún er heppin á
hún þegar góða að, samstarfsmann,
elskhuga, systur, foreldri eða maka, en oft
eru slíkir valkostir ekki fyrir hendi og ljós-
móðurin þarf að skapa sér stuðningshóp.
Árum saman hefur hjúkrunar-
fræðingum og ljósmæðrum verið ráð-
lagt “ekki taka of mikið inn á þig”, og
það hefur oft verið notað sem gagnrýni
á hjúkrunarfræðinga og ljósmæður að
“hún tekur vanda sjúklingana of mikið
inn á sig”. En það hefur orðið æ ljósara
og betur viðurkennt að margir ganga í
þessar stéttir einmitt vegna þess að þeir
vilja eiga aðild að lífi annarra. Það er
einnig vitað, að sá eiginleiki sem flestar
konur vilja einmitt finna hjá þeim sem
annast þær á meðgöngu, í fæðingu og
sængurlegu er að þeir sýni hluttekningu
- hafi áhuga á þeim sem fólki en ekki
bara hverjum einum vanfærum líkama
sem þarfnast meðferðar.”
(þýS. I. G.)
Aðalfundur LMFÍ verður kaldi
Ó.maí n.k. kl 13.30.
í sal BSRB á 4. kæð.
mn
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
13