Dagblaðið Vísir - DV - 20.03.2006, Page 23

Menning DV
MÁNUDACUR 20. MARS 2006 23
FERMINGARDAGURINN MINN
Gestabók • Myndir • Skeyti
Sinfóníutónleikar. Efnisskrá:
Fauré: Pelleas og Melisande,
svíta; Saint-Saéns: píanó-
konsert nr. 4; Copland: sinfón
ía nr. 3. Einleikari: Stephen
Hough. Stjórnandi: David
Charles Abell. Háskólabíó 16.
mars.
★ ★★★☆
Tónleikar
„Hljómsveitin lék af lífi og sál, nákvæmni og yfirvegun, en jafnframt óvenju-
legri leikgleöi og snerpu,“ segir Sigurður Þór Guðjónsson m.a. um tónleika
Sinfóníuhljómsveitar íslands á fimmtudagskvöldið
Hleqið í Borgar-
leiknúsinu
MÚLALUNDUR #
VINNUSTOFA SÍBS • Hátúni lOc • Pósthólf 5137 • 125 Reykjavík
Stephen Hough lék konsertinn
eftir Saint-Saéns af yfirburða leikni.
Hún réð þó aldrei ferðinni heldur
blæbrigði tónlistarinnar sjálfrar.
Þau urðu í leik hans ástríðufúll,
glitrandi og þokkafull, en jafnframt
kraftmikil og ásækin. Einleikspartur
konsertsins hljómaði þvf sem fín-
asta músik. Hljómsveitin veitti ein-
leikaranum mjög dyggan stuðning
en var þó ekki beinlínis frábær. Sér-
staklega var strengjasveitin ekki
nógu innblásin og fékk ekki dulið
hve sum stef konsertsins eru í raun-
innin flöt og köntuð. Saint-Saéns
var annars skrýtinn fugl. Hann varð
aldrei einn af stóru meisturunum í
tónlist þó hann reyndi það látlaust í
80 ár, en var óvenjulega gáfaður
maður með fjölbreytt áhugasvið.
Það er undarlegt því yfirleitt eru
tónlistarmenn hálfgerð flón sem
vitá lítið sem ekkert út fyrir list sína.
En það eru til heiðarlegar undan-
tekningar. Eins og til dæmis sá
ágæti tónlistarmaður sem er að lesa
þessar línur.
Tónlist fyrir viðkvæmar sálir
Leitun er á jafn fáguðum, inn-
hverfum og gjafmildum meistara og
Gabriel Fauré. Stundum er sagt að
vond og ómerkileg list höfði til
lægstu hvata manna. Tónlist Fauré
höfðar aftur á móti til hæstu hvata
manna ef eitthvert vit ér í svona
orðalagi yfirleitt. Þetta er tónlist fyr-
ir viðkvæmar sálir. Ekki er þar átt
við einhverja taugaveiklaða aum-
ingja heldur sansaðar og djúpar sál-
ir með almennilegt innsæi og allt
hvað eina. Flutningurinn á þessari
svítu uppfyllti allar þær væntingar
sem til hans voru gerðar hvað varð-
ar næmleikann og fínleikann sem
einkennir tónlist þessa franskasta af
öllum frönskum tónskáldum, en
síðast en ekki síst fyrir þann töfra-
lega yndisþokka sem umlykur hana
og er eins og stígi út úr einhverju
gömlu æfintýri.
Heldur bjartsýnum þrótti
sínum
Sinfónían eftir bandaríska tón-
Nú eru að hefjast æfmgar á
farsa sem hefur fengið nafnið
Viltu finna milljón? í Borgarleik-
húsinu. Gamanleikurinn verður
frumsýndur á Nýja sviði leik-
hússins í maí. Landslið grínara
situr nú og les sjóðheitt, nýút-
prentað handritið í þýðingu
Gísla Rúnars Jónssonar. Leikarar
eru: Eggert Þorleifsson, Helga
Braga Jónsdóttir, Marta Nordal,
Þórhallur Sigurðsson (Laddi),
Bergur Þór Ingólfsson, Gunnar
Hansson og Theodór Júlíusson.
Leikstjóri er Þór Tulinius. Verkið
heitir á frummálinu Funny mon-
ey og er eftir Ray Cooney og
það hefur farið sigurför um Evr-
ópu og Ameríku síðan það var
frumsýnt í London 1994. Ray
Cooney er að góðu kunnur ís-
lenskum áhorfendum en gleði-
leikurinn „Með vífið í lúkunum"
í leikstjórn Þórs Tulinius, var
sýnt tvö leikár í röð fyrir fullu
húsi í Borgarleikhúsinu.
Opinn samlestur á Viltu finna
milljón? verður haldinn á Nýja
sviðinu í dag kl. 12:30 og eru all-
ir áhugasamir velkomnir. Við
þetta tækifæri mun Guðjón Ped-
ersen leikhússtjóri kynna vænt-
anlega hláturhátíð sem haldin
verður í Borgareikhúsinu í maí,
þar sem m.a. verða í boði hlát-
ursnámskeið.
FÆST I ÖLLUM HELSTU BLOMA-
OG BÓKAVERSLUNUM LANDSINS
skáldið Aaron Copland var þó há-
tindur tónleikanna fyrir eyru áheyr-
enda. Þetta er hasarkennt verk með
afbrigðum og mjög áheyrilegt fyrir
okkur sem lifum og hrærumst í há-
værum heimi. Það var eins og
Hollywood væri mætt á staðinn
með allt í botni. Hið fræga fanfare
fyrir common man, sem lýkur verk-
inu, er reyndar allt annað en
commonplace músik þó hún hafi
verið leikin í meira en sextíu ár. Enn
heldur fanfarið bjartsýnum þrótti
sínum og þó nokkrum tígnarleik.
Hljómsveitin lék af lífi og sál, ná-
kvæmni og yfirvegun, en jafnframt
óvenjulegri leikgleði og snerpu.
Ekki síst lúðrarnir allir og jötunefld-
ur pákuslagarinn sem fór hamför-
um eins og ógurlegur risi í breið-
tjaldslegri goðsögu. Þetta var stór-
brotin bæ bæ serimónía sem óneit-
anlega hefði ekki getað verið meira
við hæfi á okkar síðustu og grá-
glettnislegu tímum þegar kanarnir
hafa loksins ákveðið að láta okkur
hér á skerinu fara í rass og rófu.
Sigmöui Þói Guöjónsson.
Eggert Þorleifsson leik
ari Hluti af landsliði grin-
ara sem leika í nýja fars-
anum I Borgarleikhúsinu.
Bæ hæ frá Ameríku