Fréttatíminn - 09.03.2012, Page 32

Kominn í verslanir
Vodafone!
Þín ánægja er okkar markmið
vodafone.is
Lumia 800 er með Windows Phone 7
stýrikerfinu sem hefur fengið frábæra
dóma - er stílhreint, flott og hraðvirkt.
Kynntu þér málið í næstu verslun
okkar eða á vodafone.is
„Þá hafði ég bæði leikið í Hárinu hér
heima og Superstar. Hún hafði séð mig
leika Júdas, en hélt ég væri einhver
útlendingur og þekkti mig ekki aftur
fyrir sama mann fyrr en eftir þó nokk-
urn tíma saman,“ segir hann og slær
á létta strengi. „Hún fékk annað álíka
áfall þegar ég ákvað að raka skeggið af
andlitinu á mér. Þá var ekki hægt að fela
það lengur að ég er tveimur árum yngri
en hún.“
Ferðaþráin dró Þór til Kanada
Draumurinn dró þau Þór og Hugrúnu
aftur á vit ævintýranna eftir ellefu ár í
Bretlandi. „Við höfðum bæði unnið við
þýðingar, ég svona samhliða öðru og
við sáum að við gátum búið hvar sem
var í heiminum. Okkur langaði að búa á
furðulegum stöðum; spáðum í Ástralíu,
Nýja-Sjáland, Taíland og fórum meira
að segja í ferð til Búlgaríu. Þetta neyddi
okkur til þess að velta því upp hvert
væri gaman að fara í frí og hvar gaman
að búa. Maður hugsar strax; búum á
ströndinni, þýðum fyrir hádegi og brim-
bretti eftir hádegi. Hins vegar þegar
maður hugsar um það þá er heilt ár á
bretti full mikið. Þá sáum við líka að ef
við veldum Ástralíu værum við endan-
lega að slíta tengslin við fjölskylduna,
því það er bæði dýrt og erfitt að fara til
baka.“
Stefnan var því tekin á Kanada. „Ég
komst í kynni við frægan upptökustjóra,
Fred Lavery, á austurströnd Kanada. Ég
hafði gert nokkur demó með Ed Pool,
upptökustjóra sem er líka bassaleik-
ari með Bonnie Tyler, sem Lavery var
gríðarlega hrifinn af,“ segir Þór. „Við
fundum því stað, hús úti í skógi og við
fallega, friðsæla á. Þetta var draumur í
dós og í anda Johnny Cash; spila, njóta
náttúrunnar, höggva við, fylgjast með
birni skíta í skógi og úlfi góla. Við
litum þá á þetta sem síðustu bú-
ferlaflutningana áður en við flyttum
heim. Þarna tók ég upp plötuna
Running Naked, sem var tilnefnd til
þarlendra verðlauna ECMA.“
Apple vild’ann, ekki Bylgjan
Platan hans Þórs fékk fátæk-
legar viðtökur hér heima. „Ég
var ekki á staðnum til að fylgja
henni eftir og platan fékk
því rólegar viðtökur. Bylgjan
hafnaði allri plötunni og
sagði að hún hentaði þeim
ekki. Rás 2 spilaði aðeins af
henni, og ég spilaði í Loga
í Beinni, en það er svona
stundum með tónlist; réttur
tími, meiri spilum, hefði ég
verið á staðnum og annað þá
hefði þetta gengið betur.“
Þrátt fyrir áhugaleysi
hér heima náði lagið hans
Sunny Day athygli Microsoft
sem notaði það í Windows 7
markaðsherferð sína. Og Þór
er ekki af baki dottinn. Hann
lítur á sig sem söngvaskáld;
svona rétt eins og fjölmargir ís-
lenskir tónlistarmenn þar sem snill-
ingurinn Mugison trónir á toppn-
um. „Þessi persónulegu tengsl við
fólk er framtíðin. Þetta er svona
„singers og songwriters music“, þar
sem tónlistarmaðurinn sjálfur sér
um sig og sína.“
Þau Þór og Hugrún komu heim
fyrir einu og hálfu ári. Ein helsta ástæð-
an var sú að koma syninum heim og í
tengsl við Ísland. „Við urðum að velja
hvort hann festi ræturnar ytra eða næði
að skjóta þeim niður hér heima. Við
spáðum lítið í það þegar hann var yngri,
en nú þegar árin líða áttar maður sig á að
maður hefur ekki endalausan tíma með
mörgum ástvina sinna,“ segir Þór.
„Hann elskar að vera hér og að upplifa
þetta frelsi. Hann er fæddur erlendis og
hafði aldrei skrifað á íslensku. En hann
hefur frábært viðhorf og er jákvæður
og duglegur. Fyrsta veturinn var hann
þreyttur í hausnum. Þurfti einfaldlega
að leggja sig. Ég kannast við þetta þegar
maður flytur í annað land. Stundum
verður maður örmagna því maður neyðir
sig til þess að hugsa á nýja tungumálinu
þar til það verður manni eðlislægt.“
Og það er einmitt það sem Þór hefur
þurft að gera: Vera jákvæður, duglegur
og nýta sér frelsið til þess að gera fleira
en að leika átta sinnum í viku. „Ég hef
áhuga á að leika í kvikmyndum og í sjón-
varpi hérna. Ég hef spreytt mig á talsetn-
ingu síðan ég kom heim – Í Happy Feet.
Mér finnst það gríðarlega áhugavert. Ég
held ég fái jafnvel tækifæri til að taka
virkan og skapandi hátt í söngleikjum,“
segir hann og er pumpaður:
„Ég er með söngleik í smíðum með
vini mínum Jóhanni G. Jóhannssyni
tónlistarmanni. Það hefur verið gælu-
verkefni og er ekki fullbúið. Það kemur
kannski einhvern tímann á næsta ári,“
segir hann og vill ekki gefa neitt frekar
uppi. „Ég vil sem minnst um það segja
svo enginn steli hugmyndinni,“ segir
hann og hlær. „Við erum að þróa verkið
ásamt Pétri Hjaltested. Mér þætti líka
gaman að freista þess að gera fleiri
svona flottar sýningar eins og Vesa-
lingana – að þetta verði kveikjan til þess
að stíga inn í nýtt tímabil söngleikja á Ís-
landi – nóg er um hæfileikana.“
Þór er kominn til að vera hér á landi en
lofar þó ekki að það verði ævina á enda.
Nú á að nýta tímann vel og láta hendur
standa fram úr ermum; svo margt er í
pípunum, svo margt sem aldrei gafst
tími til þegar markið var sett á einn topp.
Hann lækkar því fjöllin og klífur þau
fleiri í staðinn – á toppinn, eitt af öðru.
Fyrsti sigurinn er í höfn. Hver verður sá
næsti?
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
gag@frettatiminn.is
„Ég ætlaði að verða líf-
fræðingur. Ég veit ekki
hvað gerðist. Ég fór í
líffræði en samdi bara
texta í fyrirlestrum,
þótt mér finnist líffræði
ákaflega áhugaverð.
Listin reif í mig,“ segir
hann. „Þessar viðtökur
á Veslingunum hafa
verið ótrúlegar á öllum
vígstöðvum. Þetta er
sterkt stykki. Ég get
líkt tilfinningunni,
sköpunargleðinni og
orkunni sem hefur
verið sett í söngleik-
inn, við fyrsta stykkið
mitt, Hárið, sem sýnt
var 1995. Þó á mun
þroskaðri hátt,“ segir
Þór: Samstilling allra
sé svo mikil.
„Dómarnir og til-
finningin eru svo
einróma. Maður er svo
þakklátur fyrir að fólk
kunni að meta þetta
enda búið að setja svo
mikið hjarta í sýn-
inguna. Þjóðleikhúsið
tók mikla áhættu með
þessari dýru sýningu
og það virðist hafa
borgað sig,“ segir Þór
sem vill sjá fleiri fræga
söngleiki á leikhúsfjöl-
unum.
„Sumir söngleikir
eru þó einfaldlega
of dýrir. Það þarf að
kaupa allan pakkann
sem er stjarnfræðilega
dýrt, alltof dýrt til að
það sé séns fyrir ís-
lensk leikhús að setja
verkin upp. Þannig að
í augnablikinu er það
ekki á okkar færi. Það
eru þó áhugaverðir
söngleikir sem mig
langar að skoða og
kynna og sem þá í sum-
um tilfellum krefjast
sterks leiks og söngs,
sem væri gaman að
takast á við.“
Þá var ekki
hægt að fela
það lengur að
ég er tveimur
árum yngri en
hún.
„Listin
reif í mig“
32 viðtal Helgin 9.-11. mars 2012