Fréttir - Eyjafréttir - 26.10.2000, Blaðsíða 6

6
Fréttir
Fimmtudagur 26. október 2000
Gaui í Gíslholti: ^ ^
Opnar myndlistarsýningu
-í Akóges annað kvöld
Guðjón Ólafsson, Gaui frá
Gíslholti, opnar myndlistarsýningu
í Akógeshúsinu föstudaginn 27.
október kl. 20.30. Þar ætlar
Guðjón að sýna olíumálverk,
vatnslitamyndir og teikningar.
Guðjón er enginn nýgræðingur í
myndlistinni og er þetta hans
fjórða eða fimmta einkasýning.
„Ég stundaði nám við Handíða- og
myndlistarskólanum á árunum
1955 til 1957,“ segir Guðjón þegar
hann er beðinn um að greina frá
ferli sínum í myndlistinni. „ Þar
voru margir frábærir kennarar,
menn eins og Sverrir Haraldsson
og Björn Th. Björnsson sem báðir
tengjast Vestmannaeyjum,
Sigurður Sigurðsson, og Bragi
Asgeirsson málari og
myndlistargagnrýnandi.“
Hann segir að mikil gróska hafi
verið í myndlist í Vestmannaeyjum
og þar var Páll Steingrímsson
fremstur í flokki. „Þetta er á þeim
árum þegar Páll stóð fyrir
myndlistarnámskeiðum í Eyjum
og þá komu hingað leiðbeinendur
cins og Barbara og Magnús
Arnason, Ólafur Gíslason, Þórður
Ben og fleiri. Allt voru þetta
skemmtilegir karakterar sem
gaman var að kynnast. Ég var í
talsverðu samneyti við þetta fólk
og auðvitað varð maður fyrir
áhrifum. Þetta er sá grunnur sem
ég byggi á í myndlistinni."
Myndefnið sækir Guðjón í allar
áttir þó eru Vestmannaeyjar
eðlilega fyrirferðarmiklar. „I
olíumálverkunum er að finna
mótív frá Vestmannaeyjum,
vatnslitamyndirnar kalla ég
litasinfóníu og í teikningunum er
mikið um nátttúrustemmningar.“
Aðrir í fjölskyldu Guðjóns koma
við sögu á opnun sýningarinnar
annað kvöld. „Ósvaldur, sonur
minn, ætlar að troða upp með
vinum sínum við opnuna og flytja
þeir nokkur lög. Eg ætla að helga
sýninguna minningu Sigurðar
Einarssonar vinar míns sem hefði
orðið fimmtugur 1. nóvember nk.
Þcnnan dag eigum við
sameiginlegan og ég verð 65 ára.
Það eru allir velkomnir og ég
vonast bara til að sjá sem flesta,“
sagði Guðjón Ólafsson frá Gíslholti
að lokum.
GUÐJÓN vinnur við að koma upp sýningunni: Myndefnið sækir hann í allar áttir en Vestmannaeyjar
eru eðlilega fyrirferðarmiklar.
EIN af teikningunum sem Guðjón sýnir í Akóges um helgina.
Spurt er.....
ÆHar þú á
ráðstefn-
una Eyjar
2010
Jónsdóttir, snyrti-
„Ég kemsi ckki. það
er bamaafmæli lijá
mér. Annars hefði
ég örugglega drifið
mig.“
Gunnar Heiðar Þorvaldsson,
nemandi:
„Það gæti vel verið.
Ef ég hef tíma þá fer
éo “
Védís Guðmundsdóttir, tónlist-
armaður:
„Það má vel vera.“
Kári Vigfússon, bryti:
„Ég verð að vinna
fyrrihluta laugar-
dags en el'ég sé mér
fært þá ælla ég að
mæta þar.“
íris Guðmundsdóttir, siingkona:
Svavar Vignisson, línumaður:
„Ég á síður von á
því, þó er aldrei að
vita."
Valgerður
fræðingur:
SigurgeirJónsson Af „SkOUVTl, hémaUITI
og þúveistum."
Skrifari á það til að hlusta á útvarp stöku
sinnum, svona fyrir utan fréttatíma sem hann vill
ógjaman missa af. Fyrir nokkrum vikum settist
hann sérstaklega niður til að hlusta á viðtalsþátt
sem hafði fengið mjög góða dóma af við-
mælendum skrifara. Þama var um að ræða
tæplega klukkustundar þátt þar sem tveir aðilar
ræddu saman, fyrirspyijandi og viðmælandi
hans. Raunar var samtal þeirra ekki nema rúm-
lega hálftími þar sem nokkuð var spilað af
tónlist inn milli spuminga og svara. Allt fór
þetta Ijómandi vel af stað og eftir nokkra
kynningu á viðmælandanum hófust spurningar
og svör. Það sem skrifara er hvað minnisstæðast
úr þessu viðtali er eftirfarandi:
Spuming: „Nú, sko, héma, þú veist.“
Svar: ,Já, sko, héma, þú veist.“
Spuming: „Nú, sko, héma, þú veist.“
Svar: ,Já, sko, héma, þú veist.“
Reyndar slæddust fleiri orð með, bæði í spum-
ingum og svömm en þessi orðaruna var
uppistaðan í viðtalinu, bæði hjá þeim sem spurði
og þeim sem sat fyrir svörum. Skrifara finnst
einhvem veginn að hægt sé að fyrirgefa slíka
orðfæð hjá fólki sem mætir í útvarp og situr fyrir
svömm. En hjá fólki sem tekur að sér slíka
dagskrárgerð hlýtur að verða að krefjast öllu
betri frammistöðu.
Á þessu gekk, eins og áður segir, í tæpan
klukkutíma og skrifari var hvað fegnastur þegar
gert var hlé milli atriða til að spila tónlist sem var
ljómandi góð. En svo hófst „sko, héma, þú
veist“ síbyljan og varð til þess að skrifari missti
að vemlegu leyti áhugann, bæði á fyrirspyijanda
og viðmælanda. Ósjálfrátt var hann farinn að
telja hversu oft þessi orðskrípi komu fyrir enda
leið ekki svo mínúta að ekki böðluðu báðir þeim
margoft út úr sér á þeim hálftíma sem sjálft
viðtalið varaði. Því miður byrjaði skrifari svo
seint að telja að sú talning varð ekki marktæk og
sjálft viðtalið skildi lítið eftir í huga hans annað
en dauft bergmál af „sko, héma, þú veist.“
Svo rak skrifari augun í það í dagskrár-
kynningu að umrætt viðtal yrði endurflutt í
útvarpinu nokkm síðar og ákvað þá að hlýða á
það á ný, ekki þó með það fyrir augum að njóta
efnisins heldur til að skrásetja með nákvæmni
þau „sko, héma og þú veist“ sem fyrir kæmu í
viðtalinu, ásamt raunar nokkmm fleiri nútíma-
tískuorðum sem bám viðtalið uppi.
Á tilsettum tíma settist því skrifari niður með
blað og blýant og merkti samviskusamlega við í
hvert sinn sem áðurgreind orð hrutu af munni
þeirra tvímenninga. Gætti þess einkar vel að láta
ekki sjálft efni viðtalsins tmfla rannsóknina.
Árangurinn af þessum merkingum var eftir-
farandi:
sko 86 sinnum
héma 126 sinnum
þú veist 108sinnum
Þetta þótti skrifara ljómandi vel af sér vikið á 34
mínútum enda þýðir það að nær tíu sinnum á
hverri mínútu komu þessi orð fyrir. Af öðmm
orðum sem höfðu vemlega tíðni í viðtalinu má
nefna „náttúmlega" sem kom fyrir 56 sinnum,
tæplega tvisvar á mínútu, og „sem sagt“ sem
kom þó aðeins 38 sinnum fyrir eða rétt rúmlega
einu sinni á hverri mínútu.
Rétt er að geta þess að síðan þetta gerðist hefur
skrifari ekki hlustað á nefndan viðtalsþátt og veit
því ekki hvort spyrjandinn eða viðmælendur
hans hafa eitthvað endumýjað orðaforða sinn.
Þó er honum til efs að þetta met í óþarfa-
orðaglingri verði slegið á næstunni. En meðan
óvíst er um slíkt, stillir skrifari yfir á aðrar rásir.
Sigurg.