Tímarit Máls og menningar - 01.07.1964, Blaðsíða 89
verið nefndur þjóðskáld. Þetta er ekki rétt.
Ámi Magnússon kallar Hallgrím Pétursson
þjóðskáld í bréfi frá 1705 (Arne Magnus-
sons private breweksling 591), og sama
heiti er Hallgrími valið í uppskrift af Ald-
arhætti í handriti frá 1740 (Lbs. 1240, 4to).
Eins er Eggert Ólafsson kallaður þjóðskáld
í Lærdómslistafélagsritunum (XIV 177), og
séra Jón Þorláksson kallar sjálfur vin sinn
séra Þórarin Jónsson í Múla (t 1816) þjóð-
skáld í erfiljóðum sínum um hann, eins og
höf. nefnir reyndar sjálfur (bls. 120).
2) Á bls. 273—4 tilfærir höf. kvæði um
séra Jón sem birt var í Sagnablöðum 1821
með höfundarmerkinu „E. S.“, en var síð-
an tekið upp í ljóðmæli Sigurðar sýslu-
manns Péturssonar. Höf. telur kvæðið eftir
Sigurð Pétursson (eins og Jón Þorkelsson
gerði reyndar líka), en það er ekki rétt.
Umsugnir um bœkur
Magnús Stephensen hnýtir í Finn Magnús-
son fyrir að hafa prentað þetta kvæði, en
að hans sögn er það eftir Eirík sýslumann
Sverrisson, og segist Magnús hafa neitað
Eiríki um að taka kvæðið í Klausturpóst-
inn (sjá Safn Fræðafélagsins IV 29—30).
Ilöf. hefur af óviðráðanlegum ástæðum
verið fjarstaddur þegar bókin var prentuð,
og hann þakkar ýmsum nafngreindum
mönnum fyrir prófarkalestur og aðra að-
stoð við útgáfuna. Það hefði hann betur
látið ógert. Bókin er morandi af prentvill-
um, og auk þess eru tilvitnanir víða óná-
kvæmar, stundum svo að hrein meiningar-
leysa verður úr, jafnvel í sjálfum kvæðum
séra Jóns. Slíkt er óviðunandi sóðaskapur í
bók sem er annars snotur að ytra útliti, og
hlýtur sú sök að lenda á forlaginu að
mestu leyti. /. B.
199