Tímarit Máls og menningar - 01.07.1964, Blaðsíða 26

Tímarit Máls og menningar
Þá spurði hann rétt si svosem si svona, Ertu ekki þreyttur?
!!!
Já drengir, þótt þið hlæið — en þannig var nú hrinan sú, blákalt án for-
mála hvort ég væri ekki þreyttur. Að vísu var ég þreyttur, en gaf held ég
lítið út á það, jáaði kannski rétt eins og var. En þá hvíar hann, Gamla
fólkið á bágt!!
Hlátur.
Já drengir, þótt þið hlæið! En hann sagði það rétt si svona.
Nú, Jón, og, ho, svo, Jón?
Ja jú, það gat átt hágt, sagði ég, það var satt, gamalt fólk — maður
veit það.
Hann Jón var búinn að drekka mikið kaffi þá stund, á annan pott, og
fann til þægilegrar pínu fyrir hjarta. Hann var orðinn háður kaffinu eins
og Jón og drakk meira en úr tveimur könnum þegar hann lángaði að hugsa
skáldlega. Hann átti nokkrar litlar glósubækur eins og Jón og hafði skrifað
í þær yfir hundrað stökur og þó enn fleiri fyrrúnga; og stundum sleit hann
fyrrúnga úr stökum eftir fræg skáld, oft án þess að lesa botnana, og reyndi
að semja við þá botna; og stundum fannst honum jafnvel að honum hefði
tekist að semja snjallari botna en þau sjálf, þjóðskáldin!, þegar hann fór
að bera saman; og meiníngin var að safna ljóðlist, einkanlega stökum,
meðan hann lifði og skilja allt eftir í skrifborðinu sínu að sér látnum;
hann geymdi lykilinn að því í vestisvasanum. Honum fannst sem sagt gott
að drekka kaffi eins og Jóni og hugsa skáldlega, af trega, og breitt ljóð-
form Einars Benediktssonar átti best við gáfur hans, enda hafði hann
einnig skrifað lánga ritgerð um skáldið og verk þess, en það skrifaði hann
í stærri bók.
Guð má vita að það fór ekki mikið fyrir mér, sagði hann, enda var ég
orðinn mæddur af öllum þessum látum þegar drekinn kom þarna hvæsandi.
Ég veit bara að ef mér hefði ekki orðið svona bilt við hefði ég ekki látið
dóna fá annað en snúin roð eins og hann átti skilið.
Hann hefur náttúrlega verið drukkinn? sagði Jón.
Hvenær eru menn drukknir og hvenær ekki drukknir? Jú, það var kannski
einhver slatti í honum.
Nú Jón, og hvað sagði drjólinn svo?
Okkur vantar kerti!
?!
136