Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.2009, Blaðsíða 34

34 föstudagur 14. ágúst 2009 helgarblað
hvað á diskótekunum sínum. „Já, mikil ósköp,
ég spila þau mjög oft.“ Og að troða upp með
þessari poppstjörnu Íslands er eitthvað sem
Kidda væri síður en svo á móti skapi. „Ja, Bjart-
ur og Mæja hafa ýjað að því að það væri gaman
að láta okkur skemmta saman. Ég held að það
yrði ekkert voðalega tómlegt í húsinu,“ segir
kappinn skellihlæjandi.
Samkomulag líkkiStuSmiðanna
Aðalstarf Kidda er smíði líkkistna. Það hefur
hann gert í tuttugu og sjö ár og hefur hann allt-
af verið sá eini í þeim bransa á Austurlandi.
„Það er svolítið þannig í þessum bransa að
það er samkomulag á milli okkar sem smíðum
líkkistur. Við teygjum okkur yfirleitt ekki yfir á
svæði annarra og styðjum þannig hver annan.
Líkkistusmíðin hefur alltaf verið svoleiðis. Ef
menn hugsa málið frá réttum hliðum sjá þeir
að það er vanvirðing að keppast við að ná í þá
látnu.“
Kiddi segist nánast alltaf anna eftirspurn-
inni eftir kistum fyrir austan. „En svo hringja
þeir í mig frá Akureyri og að sunnan og bjóðast
til að aðstoða mig ef ég hef ekki undan. Þetta er
dásamlegt, ekki hægt að hugsa sér það betra.“
Þótt hrun fjármálakerfisins hafi víða áhrif
hafði það ekki mikil áhrif á kistubransann að
sögn Kidda. „Fólk þarf alltaf á þessari þjónustu
að halda og því hafði hrunið og kreppan lítið
að segja. Innflutningur á kistum hrundi reynd-
ar við bankahrunið því verðið á þeim tvöfald-
aðist. Ég hef hins vegar alltaf haldið mig inn-
an ákveðins ramma með verð og alltaf haldið
mínum háa standard, að hafa vöruna fallega
og alltaf eins frá upphafi. Kreppan hefur haft
óskaplega lítil áhrif á það. Ég er bara með eina
gerð og ef fólk vill eitthvað annað þá get ég
pantað frá smiðnum á Akureyri. En þær hafa
sagt mér það á sjúkrahúsinu að fólk vilji nánast
bara kisturnar mínar. Því finnst þær fallegar,
ættingjar eru sumir hverjir búnir að fara í þeim
og það veit því alveg hvernig vöru það fær. Auk
þess vill það styrkja atvinnu á svæðinu. Mér
finnst mjög hlýtt að heyra þetta.“
Saumar, prjónar og gerir við föt
Eins og kom fram í upphafi rekur Kiddi hina
nánast goðsagnakenndu vídeóleigu Vídeóflug-
una í bílskúrnum heima hjá sér. Hana hefur
hann rekið í tæp þrjátíu ár. Niðurtúrinn í þeim
geira hófst ekki við bankahrunið heldur fyrst
þegar sjónvarpsstöðvunum fjölgaði, og svo all
svakalega þegar netið kom til sögunnar og því
ólöglega niðurhali kvikmynda sem því fylgdi.
„Það verður að stöðva þetta dánlód með
einhverjum hætti,“ segir Kidda alvarlegur í
bragði. „Maður vonar að það takist hér eins og
annars staðar að ná einhverjum tökum á þessu.
Þetta endar með því að það verða engar mynd-
ir og engin tónlist til. Og þarna er ekki um að
kenna leigunni á netinu frá Símanum eins og
einhverjir eru að tala um. Maður heyrir að fólk
er búið að sjá nýjasta efnið sem ég er ekki bú-
inn að fá á leiguna. Það er ekki hægt að horfa á
það hjá Símanum. Sú leiga er bara samkeppni
og það er hið besta mál. En þetta með dánlódið
gengur bara ekki upp.“
Kiddi segir ástandið ekki það slæmt að það
líði heilu dagarnir eða vikurnar þar sem eng-
inn kemur að taka mynd. „En það getur dott-
ið niður í 5-6 myndir á kvöldi. Ég er búinn að
lifa þessa flottu tíma í þessum bransa þar sem
maður leigði kannski 250 myndir á kvöldi. Það
var áður en Stöð 2 kom og allar þessar stöðv-
ar. Ef ég man rétt leigði mamma mín einu sinni
300 myndir á einum degi þegar ég var í bæjar-
ferð í Reykjavík. Það má því segja að maður hafi
byrjað á hárréttum tímapunkti,“ segir Kiddi og
bætir við að hann sé líklega með þeim allra
elstu í þessum bransa hér á landi.
Líkt og þeir kannski muna sem horft hafa á
viðtalið við Kidda á Youtube þá er prjóna- og
saumaskapur eitt af því fjölmarga sem maður-
inn hefur á sínu færi. Þá iðju hefur hann stund-
að allt frá barnæsku.
„Mamma byrjaði að kenna mér þetta þeg-
ar ég var níu ára. Ég sauma allt inn í kisturn-
ar og gríp oft í prjónana þegar rólegt er og sel
svo fólki vettlinga og leista fyrir sanngjarnan
pening. Fólk er svo fegið að fá þetta þegar því
er kalt. Það er líka ómetanlegt að geta líka gert
við fötin sín sjálfur.“
tæknilegaSti SjálfSali landSinS
Seint verður sagt um Kristinn Kristmundsson
að hann kunni ekki að finna leiðir til að draga
björg í bú. Gos- og sælgætissjálfsalinn sem
hann setti upp við veginn sem liggur frá Egils-
stöðum til Borgarfjarðar eystri er enn ein sönn-
un þess. Þar hefur sjálfsalinn, sem staðsettur er
inni í litlum skúr, staðið í átta ár. „Hann lifir mig
sennilega!“ segir Kiddi og hlær sem aldrei fyrr.
„Eftir móttökunum og ánægjunni hjá fólki að
dæma mun þetta hreinlega verða minnisvarði
um mig.“ Kiddi kveðst oft spurður af hverju
hann setti sjálfsalann þarna, miðja vegu milli
Egilsstaða og Borgarfjarðar eystri, og er ástæð-
an einfaldlega sú að bróðir hans á landið.
Líkast til kemur það fáum á óvart að reynt
hefur verið að stela úr sjálfsalanum. Eftir að
það hafði verið gert tvisvar sneri Kiddi vörn í
sókn, hafði samband við fyrirtæki sem selur
afar tæknilegar myndavélar og keypti af þeim
eintak.
„Hún gerir þrjá hluti: lætur mig vita ef það
er of kalt í sjálfsalanum með skilaboðum í sím-
ann minn, sendir líka skilaboð ef það er verið
að hrista hann, og svo ef það er verið að bora
upp lásinn á honum og hann opnaður þá tekur
hún fjórar flottar myndir af viðkomandi aðila
og sendir á sekúndubroti í tölvuna mína. Þar
get ég prentað þær út í flottum gæðum, með
klukku og dagatali, og látið lögregluna fá. Einn
hefur reynt þetta eftir að ég setti myndavél-
ina upp. Ég prentaði einfaldlega myndirnar af
honum út, færði lögreglunni þær klukkan 10 að
morgni, maðurinn var kominn í hennar vörslu
klukkan 14 og gengið var frá greiðslu fyrir 17,“
lýsir Kiddi í gamansömum tón. „Þetta spurðist
það hratt út að sjálfsalinn er gjörsamlega látinn
í friði núna.“
Kiddi setti líka upp myndavélar fyrir utan
skúrinn og notar hann eingöngu sólar- og vind-
orku til að knýja vélarnar. „Ég er reyndar líka
með sjálfvirka gasrafstöð yfir hánnatímann.
En það er líka umhverfisvænt því gasið kemur
úr jörðinni, er það ekki?“ spyr Kiddi í tón þess
sem er með allt sitt á hreinu. Sem hann sann-
arlega er, þessi eigandi og hönnuður tæknileg-
asta sjálfsala á landinu.
með kattarSkinn í fryStinum
Áður en blaðamaður kveður þennan mikla
lífskúnstner getur hann ekki látið hjá líða að
spyrja Kidda út í leiðinlegt mál sem sagt var frá
í DV fyrir nokkrum misserum. Það snerist um
kött Kidda, Diddu, sem hann vildi meina að
nágranni sinn hafi drepið með riffli fyrir þrem-
ur árum.
Kiddi kærði athæfið en vegna vanreifunar á
ákæru var málinu vísað frá. Maðurinn var einn-
ig ákærður fyrir brot á vopnalögum þar sem
hann stofnaði fólki í hættu með því að skjóta út
um svefnherbergisgluggann samkvæmt dóms-
orði. Hann var þó dæmdur fyrir að skjóta í átt-
ina að ketti og var riffill sem hann notaði gerð-
ur upptækur auk þess sem honum var gert að
greiða hundrað þúsund krónur í sekt.
„Ég er reyndar búinn að missa þrjá ketti
í viðbót síðan þetta var,“ segir Kiddi en virð-
ist ekki vilja tala mikið um þetta. „Ég get bara
sagt að þeir hafi horfið með dularfullum hætti.“
Kiddi er að vinna í því að komast að því hvað
verður um kettina en vill ekki segja nákvæm-
lega frá því. Það gæti orðið til þess að minnka
líkurnar á því að hann komist að hinu sanna.
Skinnið af Diddu geymir Kiddi í frystinum
heima hjá sér. „Ef þetta hefði verið sannað á
hann ætlaði ég að klóna köttinn og láta hann
borga fyrir það. Það kostar átján milljónir,“ seg-
ir Kiddi hlæjandi og virðist því blessunarlega
geta slegið á létta strengi í þessu máli nú þegar
smá tími hefur liðið frá atvikinu. „Hún er va-
kúmpökkuð í frysti, pökkuð inn af dýralæknin-
um hér á Egilsstöðum. Þetta er eins vel gert og
hægt er. Þessi maður vann úti í Svíþjóð, í miklu
hunda- og kattahéraði, og er hámenntaður í
öllu því sem heitir dýralækningar. Við vorum
því óskaplega heppin að fá hann í umdæmið
okkar.“
Kiddi er harðákveðinn í því að láta stoppa
upp Diddu þegar fram líða stundir. „Það er
ákveðin kona hérna í bænum sem kann að
stoppa upp dýr. Ég á bara eftir að setja mig í
samband við hana. En ég er alveg ákveðinn í
því að gera það einn daginn.“
kristjanh@dv.is
líkkistusmiðurinn Kiddi hefur smíðað
líkkistur í tæp þrjátíu ár. Hann er sá eini
sem er í þeim bransa á öllu Austurlandi.
mynd gunnar gunnarSSon
Sjálfsalinn Kiddi setti upp gos- og
sælgætissjálfsala miðja vegu milli
Egilsstaða og Borgarfjarðar eystri
fyrir nokkrum árum.
„Ef þetta hefði verið sannað á
hann ætlaði ég að klóna kött-
inn og láta hann borga fyrir
það. Það kostar átján milljónir.“