Félagsbréf - 01.08.1961, Qupperneq 22

20
FÉLAGSBRÉF
og kulda, og í sumum erfiljóðum hans eru fágætlega djúpstæðar mann-
lýsingar og eðlisskýringar. I nokkrum hinna stórfenglegustu (um Sæmund
Magnússon Hólm og Odd Hjaltalín) eru settar fram almennar fullyrðingar,
gefnar forsendur, en síðan dregnar af þeim ályktanir til einstaklingsins,
sem um er ort. Ég hef stundum velt því fyrir mér, hvort lögfræðingurinn
kynni að eiga hér einhvern hlut að máli — hlut að skáldskaparmáli.
Annað rómantískt stórskáld okkar, Grímur Thomsen, hóf laganám að
föðurráði, en hvarf brátt frá því til fagurfræða og bókmennta og lauk í
þeim efnum æðstu lærdómsstigum. En störf hans í utanríkisþjónustu Dana
og stjórnarráði voru að nokkru leyti lögfræðilegs eðlis, og að þeim lokn-
um tók hann aðallega að sinna skáldskapnum hér heima á Bessastöðum.
Hinn rómantíski ástamaður og frelsis- og ástaskáldið Gísli Brynjúlfsson,.
síðar dósent, byrjaði líka á laganámi, en hætti því fljótt: Leiðr er eg á
lögum, — orti hann,-------leiðr á öllu utan íslendingasögum.
★
Hér sem víða annars staðar var þjóðleg vakning tengd rómantísku stefn-
unni. Steingrímur Thorsteinsson kvað eitt sinn hafa sagt: „Baldvin Einars-
son var dagsbrúnin, Fjölnir morgunroðinn, en Jón Sigurðsson var sólin
sjálf.“ Laganeminn og síðar lögfræðingurinn Baldvin Einarsson var útgef-
andi Ármanns á Alþingi, sem var brautryðjandi um endurreisn Alþingis og
undanfari Fjölnis, fyrsta bókmenntatímarits fslendinga. En það voru þrír
„studiosi juris“, sem stóðu undir boðsbréfinu að Fjölni, þeir Brynjólfur
Pétursson, Konráð Gíslason og Jónas Hallgrímsson — en guðfræðingurinn
Tómas Sæmundsson gekk litlu síðar í félagsskapinn. — Af „lögfræðinem-
unum“ þremur lauk aðeins einn prófi, Brynjólfur, en Konráð og Jónas
hafa litla og skamma stund á lögin lagt, ortu þó eitt sinn á fyrri Hafnar-
árum sínum gamansama afmæliskveðju til Brynjólfs:
Við, sem annars lesum lögin
og lítil höfum vængja-slögin,
opna gerum hróðrar-hauginn, o.s.frv.
En „sólin sjálf“ í fyrrnefndri líkingu, „stúdent Jón Sigurðsson“, sem
Danir nefndu stundum svo, var vissulega álíka mikill sagnfræðingur, bók-
menntafræðingur og lögfræðingur, og enginn fslendingur hefur gert þau
efni eins arðbær þjóðlífinu.
Svo að vikið sé aftur að skáldmenntum, þá gerði eina fyrstu tilraunina