Morgunblaðið - 09.10.1964, Blaðsíða 3

Föstuclagur 9. okt. 1964
MORCU NBLAÐIÐ
3
BÍTLAMYNDIN „A Hard
Day’s Night“, sem Tónabíó
hefur sýnt að undanförnu,
hefur notið mikilla vin-
sæMa meðal unga fólksins.
Þess eru mörg dæmi, að
ungir aðdáendur bítlanna
hafi séð myndina oftar en
einu sinni, en metið hvað
það snertir á vafalaust ungi
maðurinn, sem í gær sá
kvikmyndina í 30. sinn!
Hér standa þeir fyrir utan Tónabíó, vinirnir þrír, sem horfðu á bítlamyndina í gær — einn í 10.
skipti, annar í 20. skipti og óttar — fyrir miðju — í 30. skipti!
,Kann myndina utan að'
segir Öttar Hauksson, sem séð heíur
bítla^vikmyndina 30 sinnum
Hann heitir Óttar Hauks-
son og er 14 ára gamall.
— Forráðamenn Tónabíós
huðu piltinum í gær að sjá
kvikmyndina endurgjalds-
laust — og eins og vænta
mátti, var það boð þegið
með þökkum!
Við röbbuðum við Óttar, er
hann mætti til sýningar í gær.
Hann kom mjög stundvísles^á
— en tók að gerast nokkuð ó-
kyrr, er á leið samtalið og
hafði nákvæmar gætur á því,
hvað tímanum leið.
— Eru ekki farinn að kunna
myndina utan að, spurðum
við.
— Uss, maður er hættur að
horfa á þetta, maður. Maður
horfir á fólkið og fylgist með
lögunum. Annars kem ég allt-
af þegar ég hef tíma og efni á,
— ég á heima svo stutt frá....
já, ég held ég kunni myndina
bara alveg utanað.
— Þú ert hrifinn af músikk-
Inni?
— Blessaður vertu, ég hef
ekkert vit á þessu, maður.
— Áttu margar hljómplötur
með bítlunum?
— Eina með fjórum lögum.'
— En áttu þá plötuspilara?
— Já, já. ... Garrard, mað-
' ur . . . Garrard.
— Hvað finnst þér nú
skemmtilegast í myndinni?
.— Á hljómleikunum. Þá er
mest fjörið" og gamanið, mað-
ur.
— En hvaða lag finnst þér
þá skemmtilegast?
— Þetta í járnbrautarlest-
inni.. . ,Æ sjoid haf non bett-
ar.
— Þú meinar I should have
known better? ^
— Já, blessaður vertu....
maður skilur ekkert í þessu.
Heyrðu, veiztu það, að ég
þekki strák, sem sá myndina
í Kaupmannahöfn og þá var
hún þrír eða fjórir tímar, sagði
hann.
— Kannski honum hafi bara
leiðst svona?
— Nei, nei. . . . hann er alveg
með bítladellu og ég trúi hon-
um alveg. Finnst þér þetta
ekki svindl? Hér er myndin
bara tæpir tveir tímar.
— Já, en Óttar minn. .. . úti
í stóru löndunum geta menn
sezt inn í bíó um hábjartan
daginn og setið þar fram eftir
kvöldi, ef þeir hafa áhuga á
því.
— Er það? Það finnst mér
klárt.
— Þú hlýtur að vera búinn
að sjá margar ólíkar auka-
myndir með bítlamyndinni, er
það ekki?
— Já, heyrðu ... þetta er
nú alveg ferlegt með auka-
myndirnar, maður. Maður sofn
ar bara, þegar maður horfir á
þetta. Akkuru má ekki bara
byrja á bítlamyndinni og sýna
aukamyndirnar á eftir? Ha?
— Ja, nú veit ég ekki, en
það er víst viðtekin regla að
hafa aukamyndirnar á undan
aðalmyndinni. Annars skaltu
spurja Guðmund bíóstjóra.
— Ja-há. . . . Þetta er alveg
óþolandi svona, maður.
— Varst þú á frumsýning-
unni, Óttar?
— Nei, og þá var ég nú ergi-
legur, maður. Ég fékk ekki að
Tuttugu og níu sinnum hefur Óttar þurft að rétta dyraverðin-
um aðgöngumiða sinn á bítlakvikmyndina. Hann þarf þess ekki
lengur.
fara úr sveitinni.
— Hvar varstu í sveit?
— í Borgarfirðinum. *
— Hver er uppáhaldsbítill-
inn þinn?
—. Georg Harrison er lang
smartastur.
— Hvað er svona smart við
hann?
— Hárið, maður, hárið....
nú er klukkan alveg að Verða
fimm.
•— Ég hélt það væri músikin
sem skipti máli — en ekki hár-
ið.
— Ertu frá þér maður! Sjáðu
bara Róling Stóns. Þeir eru
sko með hár í lagi.
— Eru þeir betri en bítlarn-
ir?
—. Uss.... miklu betri, mað-
ur.
— Hvenær fórst þú síðast til
rakarans?
— Það er svona mánuður
síðan. Annars er þetta ekkert
hár. . . . þetta er ekkert, mað-
ur, — þú hefðir átt að sjá á
mér harið, þegar ég var í sveit
inni: Alveg sko niður á herð-
ar. Það var líka flott.
— Þú hefur ekki verið sett-
ur í stelpubekk í skólanum?
— Nei, ertu frá þér. . . . það
eru margir svona þar. Bekkur-
inn, sem ég er í, er með algjöra
bítladellu. Sjáðu þessa tvo
töffara þarna. Annar er að sjá
myndiná í 10. sinn núna —
hinn í 20. sinn. Og svo kem ég
í 30. sinn!
Klukkan var orðin fimm.
Ljósin farin að dofna og vinur
okkar orðinn mjög ókyrr. Við
óskuðum honum góðrar
skemmtunar og síðan gekk
hann í salinn á háhæluðu bítla
skónum sínum. Ljóst var, að
þeir voru a.m.k. tveim númer-
um of stórir, enda hefur ef-
laust verið erfitt að finna mátu
lega skó á svo smávaxinn bítil
sem hann Óttar Hauksson.
En hvaða máli skiptir það,
þótt skórnir séu af stórir? Til
þess að vera í fullkomnu sam-
ræmi við alvörubitlana þarf
jú hárið að vera sítt og skórn-
ir með 10 sentimetra háum
hæl — að minnsta kosti.
aind.
Vilja kaupa allar
flugvélar S.A.S.
og láta íílaginu 1 té nýjar vélar í staðinn
Stokkhólmi, 8. okt. (NTB):
1 DAG var skýrt frá því í höf-
uðstöðvum SAS í Stokkhólmi, að
bandarísku flugvélaverksmiðj-
urnar Bocing hefðu boðizt til
þess að kaupa allar flugvélar,
t>em flugfélagið á nú gegn því
að það keypti nýjar vélar hjá
verksmiðjunum.
Tilboðið var lagt fram, þegar
Karl Nilsson, framkvæmda-
stjóri SAS og Knut Hagrup,
tæknilegur framkvæmdastjóri
félagsins, heimsóttu Bandaríkin
fyrir skömmu.
Ekki hafa fengizt nákvæmar
uppiýsingar um tilboð Boeing-
verksmiðjanna, en það er stærsta
tilboð, sem einu flugfélagi hefur
verið gert til þessa. Og verðmæt-
ið, sem um ræðir nemur 24 miilj-
örðum íslenzkra króna. Ef SAS
tekur tilboðinu er gert ráð fyrir
að þörfum þess fyrir nýjar flug-
vélar næstu 10 árin verð ifull-
nægt.
Ekki hefur verið skýrt frá hve
mikið fé Boeing-verksmiðjurn-
ar vilja að SAS gefi á milli, en
ljóst er, að um 'mikla upphæð
er að ræða. Einnig þarf SAS,
ef gengið verður að tilboðinu,
að eyða töluverðu fé í að kenna
starfsliði sínu að meðhöndla hin
ar nýju vélar.
SAS á nú 27 flugvélar, sjö af
gerðinni DC-8 og tuttugu af gerð
inni Caravelle. Hugsanlegt er
talið, að félagið láti aðeins DC-8
vélarnar af hendi við Boeing
verksmiðjurnar og fái í staðinn
tíu Boeing vélar. En SAS á nú'
í pöntun tvær DC-8 og fjórar(
Caravelle-vélar.
Talsmaður SAS í Stokkhólmi,l
Andreas Buraas, sagði í dag, aði
félagið athugaði nú tilboð Bo-
eing gaumgæfilega og væri það!
mjög athyglisvert. Ekkert værij
þó enn unnt að segja hver niður-f
staðan yrði. Félagið myndi kynnal
sér þær flugvélar, sem aðrarj
verksmiðjur hefðu upp á að(
bjóða. Skýrði Buraas frá því aðj
á Bandaríkjaferð sinni hefðuj
Nilsson og Hagrup rætt við
Douglas-verksmiðjurnar um
nýja gerð flugvéla, sem þær
hyggjast smíða. Flugvélar þess-j
ar eigi að geta tekið 500 farþegaj
farþegarýmin verði á tveimurj
hæðum og 12 menn sitji hlið við_
hlið um þvera vélina.
SIAKSTEINAB
Á að lengja
skólatíniann ?
Fræðsluráð Reykjavíkur lét
Inokkra aldursflokka hefja skóla
lárið Tyrr en venjulega. Um þetta
Ihafa spunnizt nokkrar umræður.
HDagblað hér í borginni lagði
Ispurningu fyrir nokkra menn
lum, hvort lengja eigi skólatím-
lann. Skoðanir voru skiptar, en
Ihér er birt úr svörum þeirra
■Magnúsar dGíslasonar, náms-
Istjóra, og Ólafs H. Einarssonar,
Iform. landssambands framhalds-
Iskólakennara.
Jákvætt svar
Þegar Magnús hefur rakið þan
Irök, sem einkum beinast geign
llengingu skólatímans, segir
|hann:
„Þeir, sem briæla með lengingu
Inámstímans, segja: — 1) Sumar
leyfi flestra framhaldskólanem-
jcnda er nú nær 4 mánuðir. Þótt
Iþað yrði stytt um hálfan eða jafn
Ivel heilan mánuð, yrði það enn
jlen.gra heldur en hjá nokkurri
annarri menningarþjóð, — en ár
llegur starfstími skólanna að sama
Iskapi styttri. Það er bæði eðlilegt
log nauðsynlegt, að við berum okk
|ur saman við frændþjóðir okkar
|og nágranna í þessu tilliti, m.a.
vegna þeirra samskipta, sem við
Ihöfum og munum hafa við þessar
Iþjóðir í framtíðinni. Við drög-
lumst aftur úr nágrannaþjóðum
lokkar hvað skólamenntun og
jhæfni áhrærir.
— 2) Nokkur stytting sumar-
lleyfis útilokar ekki sumarvinnu
Inemenda, því miður virðist þró-
junin nú vera sú, að sá hópur
Jbarna og ungmenna í þéttbýlinu
Istækkar frá ári, sem ekki fær
Isumarverkefni við hæfi, en virk
Iþátttaka ungs fólks í atvinnulífi
Iþjóðarinnar er hollur og nauðsyn
jlegur þáttur í þjóðaruppeldinu.
—3) Með lengingu námstímans
Igefst meira svigrúm til þess að
jgera skólastarfið fjölbreytilegra
og lífrænna, til góðs, bæði fyrir
jþá, sem seinfærir eru í námi og
|fyrir þá dugmiklu.
Að mínum dómi eru rök þeirra
Jsem mæla með nokkurri lengingu
jnámstímans þyngri á metunum.
— Ég álít æskilegt að stefna
jað því að lengja nástíma skól-
anna smátt 0|g smátt, en samtím-
jis yrðu gerðar ýmsar breytingar
já starfstilhögun þeirra, þannig að
jþeir geti sem bezt þjónað sínu
mikilvæga hlutverki í þágu ís-
|lenzkrar æsku.“
Neikvætt svar
Ólafur svarar spurningunni á
jþessa leið:
„Viðhorf mín til lenginigar skóla
|ársins í fáum dráttum:
1) Að skólayfirvöld hafi eigi
Inógsamlega leitað álits þeirra,
Isem næstir standa nemendum
Isjálfum í daglegri kennslu kenn-
faranna.
2) Að hið langa islenzka sum-
larleyfi feli í sér svo marga kosti
Ifyrir uppeldi æskulýðsins, ef rétt
ler á haldið, að ekki megi við því
Ihrófla fyrr en reynt hefur verið
lað nýta þann tíma, sem notaður
Ihefur verið til skólahalds, til hins
lýtrasta til raunverulegrar
Ikennslu og óyggjandi gengið úr
Iskugga um, hvort sá tími nægir
leða nægir ekki til þeirra námsaf-
|kasta, er nauðsynleg teljast.
3) Að samhliða þessu þurfi að
Ifara fram gagnger endurskoðun
|á námsefni.
4) Að einhliða lengin,g skóla-
larsins, sem nokkru nemur, geti
jekki með neinum rökum talizt
lí þágu nemandans eða íslenzk-
jum skólamálum til heilla, fyrr
Jen gerðar hafa verið fyrrgreind-
lar athuganir og þær breytingar
laðrar, er færa mætti kennslu-
Imál okkar til nútimahorfs.
Imál okkar til nútímahorfs."