Tíminn - 11.03.1960, Blaðsíða 11

I
Tl;M.INN, föstudaginn 11. marz 1960.
11

ViS komum viS í Fram-
sóknarhúsinu s. I. sunnu-
dagskvöid og litum inn á
Bingó-spilakvöld hjá FUF,
en þaS er í annaS sinn sem
þeir eru meS þaS á þessum
vetri. ÞaS fyrsta sem viS
heyrSum er inn var komiS
var þrumandi rödd stjórn-
andans (sem síSar reyndist
vera Efnar Birnir). Hann
gaf fyrirskipanir sínar í töl-
um, sem leikmenn fylgdust
meS af mikilli ákefS því
vinningar voru bæSi stórir
og miklir.
ViB hripuðum niður eilítið
af því sem Einar sagði o•g það
var: „E 21, O 59, E 16, H 75,
H 67, O 46, V 3, E 30“. —
,,BINCrÓ“ hrópaði ein ungfrúin.
Þarna fSkk hún hvorki meira
né minna en 50 kg. af hveiti
og skömmu seinna vann hún
aftur 50 kg. af sykri. „Sú var
heppin“, sagði ein frúin í saln
um. Áfram var haldið, menn
svitnuðu meir og meir, skjálft-
inn í höndunum jókst með
hverri tölunni sem upp var les
inn. Öðru hvoru heyrðist konu
eða karlmannsrödd stynja
„BINCrÓ".
Þau héppnu fóru heim til
sín með allt frá hangikjöti upp
í farseðla til Mallorka um pásk
ana með ferðaskrifstofunni
Sunnu. Það var ung stúlka sem
fékk ferðina til Mallorca og
hún heitir Erla Eggertsdóttir,
Þegar menn voru búnir að
sitja í rúmar tvær og hálfa
klukkustundir yfir einu, tveim,
þrem eða fjórum bingó-spjöld-
um kom að vmningunum sem
flestir bjuggust við að fá, en
það var ferðin til Mallorca.
Einar byrjaði: V 15, H 73,
E 16 . . . .” Þögnin var slík
að það hefði mátt heyra saum-
nál detta. Öðru hverju stundu
einhverjir í salnum, tölurnar
voru þeim ekki hliðhollar. En
svo fór að ungfrú Erla hrópaði
upp yfir sig „BINGÓ“. Þar með
var spilinu lokið. Ein stúlka
sagði við okkur: „Guð, ég átti
bara eftir tvær tölur á spjald-
inu mínu“. — „Það er sorg-
legt, sögðum við,“ það var ekk
ert annað hægt að segja.
Eins og fyrr getur, er þetta
í annað sinn sem FUF er með
Bingó-kvöld og líklega ekki í
(Framhald á 13. síðu).

V-.
wm
1.--

FermSiigaföt
Margir litir, ný efni.
Stakir drengjajakkar
Drengjabuxur frá 4—16 ára
Efni í cirengjabuxur
í mörgum litum.
Matrósaföf og kjólar.
Allt með gamla verðinu.
Sendum í póstkröfu

. esturgötu 12. Sími 13570.
Við brugðum okkur heim
til Erlu £ggertsdóttur, en
það var hún sem hreppti
ferðina til Spánar um pásk-
ana. Erla er 18 ára og er í
4 bekk Menntaskólans. Hún
er dóttir hjónanna Magneu
Kjartansdóttur oct Eqgerts
Benónýssonar, útvarps-
virkja
— Segðu okkur, varstu bú-
in að finna það á þér að þú
fen.gir Mali rc* ferðina.
— Nei, svo sannarlega var
ég ekki viðbúin þessu. Eg varf
afskaplega undrandi á vinninv
um er hann kom. og glöð
— Hefur þú spilað Binj:
áður?
— Nei, þetta er í fyrsta sim
— ég var agalega spennt allan
Hún (er til Mallorca
tímann. Þetta er reglulega gam
an.
— Hefurðu nokkurn tíma
farið til útlanda?
— Nei, út hef ég aldrei farið.
En það er ekki víst að ég kom-
ist í þessa ferð vegna skólans,
þrátt fyrir það ætla ég að reyna
það, þar sem þetta verður ef-
laust mjög skemmtileg ferð.
Ferð fyrir tvo umhverfis
landið
— Hefur þú nokkurn tíma
’.nnið áður, ég meina í happ
í-ætti eða spilum?
— Já, ég var á skemmturi
i Framsóknarhúsinu nú í vet-
ur, þá fékk ég í happdrætti
sem var þar, ferð fyrir tvo
með einhverju Sambandsskip-
anna umhverfis landið.
— Ertu búin að fara þá ferð?
— Nei, ég ætla að nota mér
það í sumar og bjóða Svölu
systur minni með mér.
— Systir þín vann líka í
Framsóknarhúsinu á sunnu-
daginn, var það ekki?
— Jú, hún fékk sælgæti.
Við þökkum Erlu fyrir og
sögðum henni að herða lestur-
inn, því af Mallorca-ferðinni
mætti hún fyrir engan mun
missa, því svona tækifæri koma
ekki á hverjum degi. Við ósk-
um Erlu til hamingju með vinn
inginn og óskum henni góðrar
ferðar.
jhm.