Tíminn - 12.07.1960, Blaðsíða 16

■HBHm
Nl. ■■!!!—
ÞMðjöðágitfn K. júlí 1960.
162;Wál!.
JÚLÍUS BERNBURG: — Alltaf þetta sama.
.vv//..-./.V.^V .V.1. y.y,
GESTUR ÓLAFSSON: — Vantar ykkur á síSu núna?

„Þetta er eitthvað
til að stíga á...
— Ég er að koma með bíl
í skoðun.
— Já. Má ég sjá trygginga-
ckírteinið, skatfakvittunina,
útvarpskvittunina, ökuskír-
teinið og það drasl.--------Jú,
það er í lagi, gerðu svo vel,
hér er afgreiðslunúmerið, af-
henda það úti í skúrnum.
Það fer ekki milli mála, hvar
við erum stödd. Auðvitað inn í
Bifreiðaeftirliti. Við skulum fylgja
jsessum bíl eftir, meðan hann fer
í gegnum sína árlegu læknisskoð-
Samningar ganga treglega
milli Lufthansa og SAS
í lok þessarar viku verður
gert hlé á samningsviðræðum
milli Vestur-Þjóðverja og full-
trúa SAS-flugfélagsins, en við-
ræður þessar hafa staðið yfir
í Bonn um nokkurt skeið. Full
trúar SAS munu hins vegar
nota þennan tíma til þess að
samræma sjónarmði sín.
Ríkisstj órnir Dajnmerkur,
AÐ TJALDABAKI
icjck Bandarískir herforingjar eru sagðir fussa yfir þeirri skoSun
sem nú hefur skotið upp kollinum, að Rússar vilji koma upp her-
bækistöð á Kúbu. Segja þeir, að slíka herstöð fengju Rússar aldrei
varið, ef til átaka kæmi og auk þess ráði þeir nú yfir flugskeytum,
sem hæft geti mark hvar sem er, þótt skotið sé frá Sovétríkjunum.
★★★ Það er haft fyrir satt, að brezka stjórnln hafi ekkert á móti
upptöku Spánar í NATO. Þetta mætir hlns vegar mikilli andspyrnu
meðal ails almennings í Bretlandi og vill þvi stjórnin ekki taka af
skarið í því efni en láta fremur Frakkland eða Bandarikin ríða á
vaðið með að taka ákvörðun um aðild Spánar.
Noregs og Svíþjóöar hafa að
undanförnu haft til athugun
ar fargjöld á flugleiðum SAS
og nú er talið nauðsynlegt,
að samgöngumálaráðherrar
þessara landa hittist áður en
samningsviðræður byrja að
nýja í Bonn á þriðjudag í
næstu viku. Svíar vilja haga
flugáætlunum SAS all mjög
með tilliti til útflutnings
verzlunarvarnings síns, en
þetta sjónarmið Svía er Dön
um nokkuð óhagstætt með
tilliti til útflutnings þeirra á
landbúnaðarvörum.
Deilt um lendingarréttindi
Fulltrúar SAS hafa lítið lát
ið uppi um samningsviðræö-
urnar í Bonn í einstökum at-
vn í von um að fá heilbrigðisvott-1
orð sem hann geti hampað fram-
an í brúnaþunga verði laganna, ef
með þarf, sem vonandi verður þó
ekki.
Margt var um manninn
Það er ekki hlaupið að þvl að
komast að í skúrnum. Þar er fullt
af fólki, sem bíður eftir því að
komast að með bílana sína. Sumir
eru státnir og stoltir, eins og þeir
séu öruggir um að bíllinn þeirra
komist gegnum nálaraugað, spjalla
við hvern sem verkast vill og
kasta afgreiðslunúmerfinu hátt í
loft og grípa það aftur, glaðir í
bragði. Aðrtr eru með munnherpu
og kreista afgreiðslunúmerið sitt,
mann gæti grunað að það væri
eitthvað ekki í sem beztu standi
hjá þeim. Svo eru þarna virðu-
legar frúr, sem eru alveg sann-
færðar um að bíllinn verði tekinn
úr nmferð. Þær hafa allt í fang-
inu, veskið sitt, afgreiðslunúmerið,
gamla skoðunarvottorðið og
meiri áhyggjur en hugsandi er að
r.okkur bíleigandi megi hafa upp
á heilsuna að gera.
Viku enn
Þegar við komum að skúrnum
bregður sér út maður nokkur, lág-
vaxinn, þreklegur, í grænum
slopp. Hann stanzar dyrum utar,
svipast um á hlaðinu, lítur á skoð
unarvottorð sem hann hefur í
hendi sér og tekur síðan beina
línu á einn bílanna, sem standa
og bíða eftir skoðun. Þar sezt
hann undir stýri, það urgar í
startara og bíllinn rýkur 1 gang.
Síðan leggur hann af stað og ekur
hratt upp á steinsteypta braut við
hliðina á skúrnum og snöggheml-
ar. Jú, ekki ber á öðru en bíllinn
stanzi, og það snarlega. en ,mað-
urinn í græna sloppnum er ekki
ánægður. Hann kallar á eigand-
ann (það er einn af þessum sem
hampaði afgreiðslumerkinu og var
gleiðgosalegur) og sýnir honum,
þegar hemlað er. Nú er ekki gott
í efni. Þetta er of mikið. — Skipt-
irðu um borða? spyr afgreiðslu-
maðurinn. — Já, svarar eigandi.
— Já, það getur það verið. Þeir
þurfa að slípast við skálarnar áð-
ur en þeir verða góðir. Ætli þú
verðir ekki að fá viku enn, ef þú
getur slípað þá saman á því.
Við tökum manninn í græna
sioppnum tali, þegar hann hefur
lokið við þennan bíl. Hann kveðst
heita Júlíus Bernburg og hafa
verið bifreiðaeftirlitsmaður hátt í
13 ár.
— Hvað eru skoðunarmennirnir
rnargir núna?
— Hér í Reykjavík?
— Já.
— Við skulum sjá. Það er Hörð-
ur, Pálmi, Ingvar, ég, og hann
(Framh á 15. síðu.)
Kaldi
Ennþá er norðan kaldi, en
nú er búizt við skúraleið-
ingum með fjöllum. Það
er þó bót í máli, að sólin
fær að skína á milli, verð-
ur sem sagt léttskýjað á
milli skúra. Það er ekki
á góðu von fyrir bændurna
(Framh á 15. síðu.) I að fóthemillinn fer alveg að gólfi