Tíminn - 07.06.1961, Blaðsíða 16

Miðvikudaginn 7. júní 1961.
Vaðandi þorsktorfur
inni í Reyðarfirði
aigappg!
:
PKi
f

126; blaff.
Grænlenzkt
barn deyr
af hundsbiti
Það gerðist fyrir skömmu í
byggðinni Vonarhöfða á Norðaust-
ur-Graenlandi, að fimm mánaða
gamall hvolpur réðst á þriggja ára
telpu og beit hana svo, að hún lézt
á skurðarborði í sjúkrahúsi í
Scoresbysundi.
Það er nær árlegur viðburður,
að hundar verði börnum að bana
á Grænlandi. Landsráðið græn-
lenzka samþykkti í fyrra að víg-
tennur skyldu klipptar úr öllum
sleðahundum, svo að þeir væru
ekki jafnhættulegir og ella. Þessu
hefur þó ekki verið fullkomlega
hlýtt, og auk þess eru hálfvaxnir
hvolpar, sem ekki er búið að tann-
klippa, stundúm mjög viðsjár-
verðir.
Reyðarfirði, 6. júní.
Nú er mjög mikill fiskur hér
inni í Reyðarfirði, og hefur
slíkt ekki komið fyrir áratug-
um saman. Þorskurinn er hér
rétt út af bryggjunni og í
fjarðarbotninum og veður í
torfum upp í yfirborðið eftir
átu og síli.
Þetta er auðvitað ágætur báta-
fiskur, og smábátarnir eru allir á
sjó dag hvern. Þeir hafa fengið
6—7 hundruð kíló, tveir menn, á
báti yfir nóttina. Fiskurinn er
varla steinsnar frá landi, svo að1
soknin er lett, hins vegar er hann
vandfýsinn og tekur ekki ncmv
stundum, því að hann hefur nóg
æti.
Mikið magn í firðinum
Þeir, sem róa á árabátum, verða
að fara varlega, þegar þeir ætla
sér að komast yfir torfurnar, og
trillurnar verða að slá rækilega af
til þess að fæla ekki fiskinn niður.
En það er ekki amalegt að draga
fiskinn, ef hann tekur við þessar
aðstæður. Þá bítur næstum því um
leið og krókur kemur í sjó, á 1—2
faðma dýpi. Bátamir hafa lóðað á
óhemju fiskmagni hér í firðinum.
Gunnar Eyjólfsson og Kristbjörg Kjeld
reiður um öxl".
í aðalhlutverkunum í „Horfðu
Leikför Þjóð-
leikhússins
Á föstudaginn kemur sendir
þjóðleikhúsið leikflokk út á
land og verður fyrsta sýningin
í Borgarnesi þann dag, en
næstu sýningar á Logalandi í
Reykholtsdal á laugardal og
Breiðabliki á Snæfellsnesi á
sunnudag. Leikritið, sem þjóð-
leikhúsið sendir í leikferð að
þessu sinni er Horfðu reiður
um öxl, eftir John Osborne. Fá
Ieikrit hafa vakið jafnmikla at-
hygli á leiksviði þjóðleikhúss-
ins hin síðari ár, og urðu sýn-
ingar um 30 á sama leikárinu
og alltaf við góða aðsókn.
Leikurinn var sýndur hér vet-
urinn 1958—1959 og voru aðal-
hlutverkin leikin af Gunnari Eyj-|
ólfssyni og Kristbjörgu Kjeld, en|
þau fara einnig með sömu hlut-
verkin að þessu sinni. Auk þeirra
leika Baldvin Halldórsson, Bryn-|
dis Pétursdóttir og Klemenz Jóns ^
son í leiknum.
Leikstjóri er Baldvin Haldórs-
son, en hann hlaut mjög góða
dóma fyrir sviðsetningu sína á
þessu leikriti og er það af mörg-
um talið hans bezta verk, hvað
leikstjóm snertir. Þýðandi er;
Thor Vilhjálmsson.
„Horfðu reiður um öxl“ er
fyrsta leikritið, sem John Osbome
skrifaði og varð hann heimsfræg
ur fyrir þetta leikrit. Það hefur
mú verið sýnt í flestum löndum
heims, þar sem leiklist er iðkuð.
Þekktur leiklistargagnrýnandi
komst þannig að orði um leikrit
ið, „að það væri kyngi magna?
verk, er héldi leikhúsgestum 1
spennu frá upphafi til enda.‘
JahjuOsborne hefur síðan skrif
að^Mmí- leikrit. Sem einnig eru,
hin ágætustu verk, og er síðasta
leikrit hans sýnt í leikhúsi þjóð-
anna í París um þessar mundir.
Það hefur verið fastur liður í
starfsemi þjóðleikhússins frá
stofnun þess að senda einhverja
af beztu sýningum sínum út á
(Framhaid á 2. síðu).
Aðsúgur aö
gamalmenni
Síðan skólarnir hættu í vor, hef-
ur allmikið borið á því, að ung-
lingar á fermingaraldri geri aðsúg
að öldraðu fólki á götum bæjarins
með hrópum og hrindingum. Tíðar
kvartanir berast um þessar mundir
lögreglunni vegna þessa. í gærdag
var til dæmis rúmlega hálfníræður
maður fyrir aðkasti unglinga á
Vesturgötunni og var hart leikinn.
Yfirleitt ber talsvert á óknytt-
um unglinga og alls konar skemmd
arverkum þessa daga. Þeir brjóta
Ijósker og lúður, hrekkja önnur
börn, gamalmenni og skepnur.
Vinnuvélasýning
á skeiðvellinum
Um síðustu helgi efndu
Dráttarvélar h.f. til sýningar á
ýmis konar vinnuvélum á
skeiðvellinum við Elliðaár.
Voru tæki þessi sýnd bæði á
laugardaginn og sunnudaginn,
og kom fjöldi manna til þess
að horfa á vinnubrögðin. Þrír
enskir sérfræðingar frá Fergu-
son-verksmiðjunum voru
þarna viðstaddir og sýndu
tækin.
Þarna voru dráttarvélar búnar
ýmsum tækjum, svo sem jarðbor,
steypuhrærivél, lyftu og vindu, og
var sýnt, hvernig þau vinna, en
það, sem setti þó mestan svip á
sýninguna, var ný vinnuvél frá
Ferguson-verksmiðjunum, sem er
raunar samstæða þriggja mikil-
virkra tækja — dráttarvél með
skurðgröfu að aftan og ámoksturs-
tækjum að framan.
Þessi nýja /samstæða kostar 249
þúsund krónur með vökvastýri og
tveimur graftarskóflum, og er
þetta fyrsta tæki þessarar tegund-
ar, er til landsins kemur, þegar
selt.
Menn stóðu í hópum umhverfis
þessa vélasamstæðu, þegar hún tók
til starfa, og það fór viðurkenn-
ingarkliður um hópinn, þegar þeir
höfðu horft á hana um stund. Lotn-
ingin og aðdáun í svip manna,
sem vanir eru vinnu með vélum,
leyndi sér ekki.
„Þetta er verkfæri, sem á eftir
að verða mörgum að gagni,“ sagði
einn. „Þetta eru góð afköst miðað
við stærð,“ sagði annar. Og þessir
vélfróðu rnenn kinkuðu kolli, hver
framan í annan með svo ábúðar-
miklum svip, að vesalings blaða-
maðurinn fann átakanlegar til þess
en áður, hve gersneyddur hann var
allri þekkingu á vélum.
Dráttarvélina er hægt að nota
með hvoru ámoksturstækinu sem
vill eða án þeirra, og fljótlegt er að
taka þau af og tengja þau við. Auk.
þess má nefna, að flutningur milli
vinnustaða er auðveldur og kostn-
aðarlítill, og þessum tækjum má
víða koma við, þar sem ógerlegt er
(Framhald á 2. síðu)