Tíminn - 15.01.1963, Blaðsíða 2

A
Á ÞESSARl MYND eru æðstu menn Þjóðverja og Dana viðstaddir er fyrsta skóflus'tungan var tekln að lagn-
tngu hlns nýja vegar, árið 1941. Þessir náungar hlógu ekkl miklð, þegar skóflan brotnaði í hóndum sam-
göngumálaráðherra Dana, Gunnars Larsen. — Þelr eru, talið frá vinstri: Samgöngumálaráðherra Þjóðverja,
DorphmOller, þýzki sendiherrann í Danmörku, von Renthe Fink, og danski samgöngumálaráöherrann, Gunn-
ar Larsen.
RÁÐHERRANN BRAUT
REKUNA í TVENNT
Hinn 15. maí á þessu ári munu
dönsk og þýzk yfirvöld opna til
umferðar nýja samgönguleið á
milli Danmerkur og Þýzkalands.
Við þá athöfn verður tuttugu ára
vinnu lokið, og árangurinn er
greiður og nýtízkulegur vegur
ásamt járnbrautarteinum á milli
Danmerkur og Þýzkalands. Við
þá athöfn verður tuttuga ára
vinnu lokið, og árangurinn er
greiður og nýstárlegur vegur á-
samt járnbrautarteinum á milli
þessara tveggja landa.
Leið þessi er stytzta beina lín-
an á milli þessara landa og mun
hafa eftirfarandi breytingar í
för með sér:
Gamla ferjuleiðin á milli Ged-
ser og Grossenbrodt? verður lögð
niður og við tekur ‘önnur leið á
milli Rödbyhavn og Puttgarten.
Vig þessa breytingu styttist ferð
in úr þremur tímum í 55 mínút-
ur. Ferjur á báðum stöðunum
verða mjög nýtízkulegar, toll-
og vegabréfsskoðanir verða gerð-
ar hagkvæmari með því að fram-
kvæma þær aðeins á ákvörðunar-
stað.
Þegar til Þýzkalands kemur,
mun 900 hundrug metra löng
brú á milli Fehmern og Heiligen
hafen liggja að þjóðveginum, er
heldur átram til Hamborgar.
Brú þessi verður fjór’ar akrein-
ar auk rúms fyrir járnbrautar-
teina.
í Danmörku munu samgöngu'
leiðir að þeim þjóðvegum, sem
þegar liggja í norður, verða frá
Nyköbing. Milli Nvköbing og
brottfararstaðar ferjunnar í
Rödbyhavn hefur verið byggður
nýr þjóðvegur og lagðir járn-
brautarteinar, yfir 33 kílómetra
vegalengd. í sambandi við þessa
vegalagningu í Danmörku hafa
verið byggðar 45 dalbrýr og ný
brú yfir Guldborgsund.
Með þessari nýju samgöngu-
leið verð'ur fyrst og fremst hægt
að komast frá Danmörku til Ham
borgar en einnig til Hannover og
þaðan til Sviss og Ítalíu. Frá
Hamborg má fara til Osnabruck
og þaðan til Hollands og Eng-
lands, eða til Köln og þaðan til
Belgíu og Frakklands.
Frá Kaupmannahöfn norður
eftir er hægt að fara til Hels-
ingjaeyrar og Málmeyjar — og
frá Helsingjaborg til Gautaborg-
ar og Osló — eða til Stokkhólms
og þaðan til Finnlands.
Byrjað var að gera áætlanir
um þessa nýju samgönguleig í
kringum 1930, og framkvæmdir
hófust í seinni heimsstyrjöldinni,
þegar Danmörk var hersetin af
Þjóðverjum. Auðvitað voru Danir
Framhald á 4. síðu.
Þarna sést Gunnar Larsen, þegar skóflan brotnaSi í höndunum á honum.
A FÖRNUM VEGI
Fí'NNST FÓLKI ekkl aS þaS sé
nú nokkuð langt gengið, þegar
stórblað eins og Politiken í Kaup-
mannahöfn er farið að biðja sér-
staklega um fréftir af andaheim-
inum á íslandi? Víslr skýrlr frá
því í gær, að fréttaritarl Politiken
hér hafi fengið svohljóðandi
skeytik Send hurtigst pro telex
mere om spiritist-historien.
ÞAÐ MUNU EINKUM vera frétt.
irnar af Marilyn Monroe, sem hafa
vaklð athygli á íslenzkri andatrú,
Auðvltað fer ekki á milli mála, að
þeir, sem hafa samband við annan
heim, ráða því ekki alltaf hvað
framllðnlr viðmælendur eru fræg
ir. Hins vegar getur það valdið
erflðleikum, þegar helmsfrægar
stjörnur eru nefndar í sambandi
við andatrú, því tilvist þeirra
hvort heldur í eterlíkama eða ekki
— þykir alltaf tíðlndum sæta.
ANDATRÚ er stunduð af ákveðn-
um áhugahópum, og er ekkert við
því að segja. Málið verður aftur
á móti erfiðara viðfangs, þegar
erlend stórblöð vænta æsifregna
af íslenzkri andatrú. Ekki verður
það taiið til frægingar landi okk-
ar og þjöð, að héðan skuli fréttast
af framliðinni fréttagildru eins
og Monroe. Það má teljast
heppni að ekkl skull hafa verlð
talað við James Dean. Ef frétt bær
ist af slíku héðan mundi ísland á
svipstundu verða álíka áberandi í
fréttum og t. d Kúba.
ÞAÐ, SEM UM ER að ræða er
V /LliUI
SIDPRVDI
í Þýzkalandi eru tveir lands-
frægir múrar, annar er að sjálf-
sögðu Berlínarmúrinn, og hinn
umkringir gleðikonuhverfið í
DUsseldorf. Það kemur kannski
einhverjum á óvart, ' en þessi
mikla verzlunar- og iðnaðarborg
er jafnframt mikil gleð'iborg og
gefur Hamborg í engu eftir á
því sviði. í umræddu hverfi, sem
í eru fimm fjölbýlishús, búa 250
yngismeyjar, sem skemmta u.þ.b.
100.000 skemmtanasjúkum gest-
um á mánuði.
Gripið var til þessa gleðikonu-
hverfis — í Dusseldorf kalla þeir
það Dirnengetto — til þess að
losna við léttlyndar stúlkur af
götunum. Ástandið var orðið svo
slæmt, að virðulegir góðborgarar
gátu ekkj fengið sér kvöldgöngu
ásamt konum sínum, eftir Kön-
igs-Allee, Laugavegi Dusseldorf-
borgar, án þess að verða fyrir
ósvífnum árásum götukvenda.
Yfirmaður glæpalögreglunnar
í Diisseldorf, Brend Wehner,
gerð þá ályktun, að ekki væri
hægt að útrýma skækjulifnaði,
en reyna mætti að hafa stjórn á
honum. Komið var á reglugerð
um það, að konur mættu ekki
vera einar á götum úti frá klukk-
an sjö að kvöldi til kl. sjö að'
morgni. Þetta varð til þess að
breyta Königs Allee í paradís
góðborgara bæjarins.
En yfirvöld borgarinnar höfðu
ekki reiknað með kvenfólkinu.
Sú hugmynd, að setja upp lög-
legt hverfi fyrir starfsemi vænd-
iskvenna í mið'ri Diisseldorf,
áþekkt hinu fræga Reeperbahn
í Hamborg, fékk kvenfólkið í
borginni til að umhverfast af
bræði. Fyrir skömmu sauð svo
upp úr, þegar kvennasamböndin
ásökuðu stjórnina formlega um
það að ýta undir vændi, í stað-
inn fyrir að reyna að útrýma því.
Ferðaskrifstofur og járnbraut-
arfélög studdu kvenfólkið. Þess-
ir tveir aðilar kvörtuðu undan
því, að það fyrsta, sem ferða-
menn sæju í Diisseldorf, væri
vændiskvennahverfið. Þar að
auk| væri það háborin skömm,
að gamalt fólk og ekkjur hefðu
ekki þak' yfir höfuðið, meðan
byggt væri yfir léttlyndar drós-
ir.
í öllu þessu uppistandi láðist
flestum, að spyrja þessarar mik-
ilvægu spurningar: Hvers vegna
er svo mikið um vændi í einni
efnuðustu borg Vestur-Þýzka-
lands — þegar á það er litið, að
konur eru þar hlutfallslega fleiri
en karlmenn? Ritstjóri nokkur í
(Franih a 4 síðu)
þetta. Andatrúin íslenzka er ekki
heimsfréttaefni. Hún er eiginlega
feimnismál og því lægra sem
menn hafa um atburði innan
hennar, því betra fyrir alla aöila.
Erlendir menn hafa löngum hent
gaman af íslandi fyrlr ýmlslegt
brambolt. En þá færi fyrst skörin
a3 færast upp í bekkinn, ef héðan
tækju að berast fréttatiikynningar
frá framliðnu frægðarfólki, sem
blöð eru eðlilega doftin úr sam-
bandi við vegna líffræðilegra stað
reynda. Blöð hika nefnilega ekki
við að gera sér mat úr svona frétt
um, vegna þess að missan var
þeim ærln þegar sambandið rofn-
aði, kannski við fólk á unga aldri
með ótöluleo skemmtilegheit ó-
sögð.
DQ
Úfgar í utanríkis-
málum . . .
Töluverðra öfga gætir hér á
landi varðaitidl utanrfkismál al-
mennt og stöðu landsins. Ann-
ars vegar eru það kommúnist-
ar, sem þó reyna að bregða
yfir sig kápu frjáislyndis öðru
hverju. Þeir telja sig t. d. vilja
samninga við Efnahagsbainda-
lrigi'ð, Umfram allt berjast þeir
þó fyrir hlutleysisstefnu. f
rauninni vilja kommúnistar
fyrst og fremst samband við
Sovétríkin, hliðstætt því, sem
þjóðum Austur-Evrópu hefur
verið þröugvað til og íslenzkir
kommúnistar myndu hiklaust
viljia ganga í Efnahagsbanda-
lag Austur-Evrópu, ef um slíkt
væri að ræða. Hlutleysið hjá
þeim myndi og verða sams kon
ar hlutleysi og Austur-Evrópu-
ríkin fylgja í framkvæmd und-
ir yfirstjórn Sovétríkjanna.
. .. á báöa bóga
Á hinn bóginn eru það svo
öfigamcnnirnir, sem virðast
engin önnur úrræði eygja en
þau, að ísiendinigar kasti sér
í þjóðahaf VesturEvrópu. Báð
iar þessar tegundir öfga em
hættuiegar og menn vita f
hvaða flokkum þær leynast.
islenzk sfefna
Framsóknarflokkurinn stend
ur á þjóðlegum merg Oig er
sannfærður um, að þjóðin geti
staðið á eigin fótum og hald-
ið hér uppi fyrirmyndar menn-
ingarþjóðfélagi. Slikar öfgar
eins og hér hefur lítillega ver-
ið minnzt á, er ekki að finna
innan Friamsóknarflokksins —
það vita menn og meðal annars
af þvf stafar styrkleiki og fylg-
isaukning Framsóknarflokks-
ins nú. Framsóknarmenn vilja
móta íslenzka stefnu í utan-
ríkismálum og fullveldis- og
sjálfstæðismálum, stefnu, sem
beinist eindregið og afdráttar-
laust gegn þessum háskalegu
öfgum á bæði borð, utanríkis-
stefnu, sem byggð er á vest-
rænni samvinnu fyrst og
fremst, en hafnar fullveldisaf-
sali og innlimun í hvaða mynd
sem er.
Nátttröll í íslenzkum
stjórnmálum
Á flokksþingi Sósíalista-
flokksins í haust virðist það
hafa veri'ð eitt aðalviðfangsefn-
ið að ganga frá nýrri áætlun
um hvernig komia eigi á komm
únisma á íslandi. Mun níu
manna nefnd undir forsæti
Brynjólfs Bjarnasonar hafa
undirbúið „áætlunina“. Fátt
sýnir betur, hvílík nátttröll
forystumenn kommúnista eru
orðnir, rígbundnir hinum fjar
stæðukenndustu kreddum og
hugarórum, en einmitt þessi
nýja „áætlun“. Með ólíkindum
má telja, að slíkir men,n geti
haft á hendi nokkra nýtilega
forystu^ í málefnum almenn-
ings á fslandi.
Kommúnisma vilja allflestir
fsiendingar hvorki heyra né
sjá. Samt situr þetta flokks-
þing við að samþykkja oig setja
í áætlun hugmyndir forystu-
manna sinna við framkvætnd
kommúnisma á fslandi. — Jafn
framt kalliar flokkurínn sig
svo Alþýðubandalag, þ©gar til
kosninga dregur, og afneitar
kommúnisma í Öðru hverju
orði. Þarf engan að undra, þótt
traust almennings á þvílíkum
Frimhald á 4. síðu.
2
T í M I N N, þrið'judagur 15. janúar 1963.