Tíminn - 11.01.1964, Blaðsíða 4

ALLT Á SAMA STAÐ
RENNIVERKSTÆD
RENNISMÍÐI
MÁLMFYLUNG
PLANSLÍPUN
VEITUM YÐUR BEZTU FÁANLEGU ÞJÓNUSTU MEÐ FULLKOMNUSTU VÉLUM, SFM TIL ERU HÉR Á
LANDI TIL ÞESS AÐ SLÍPA SVElFARÁSA. Höfum á undanförnum árum SLÍPAÐ ÞÚSUNDIR SVEIFAR
ÁSA — SPARIÐ YÐUR FYRIRHÖFN og sendið okkur sveifarás yðar og vélar, við munum skila því sem
hlýju — Einnig leyfum við okkur að benda á að við MÁLMFYLLUM sveifarása, sreypum í legur og
stimpilstangir, rennum bremsusKálar og fleira. PLANSLÍPUM; VÉLABLOKKIR, haad, pústgreinar og alls
konar hluti. — Málmfyllum sveifarása, kvistása og hvers konar öxia.
Sendií okkur sveifarásinn.
Vi’S skiium lionum sem
nýjum. — Eigum flestar
stærfiir af mótorlegum
Egill Vilhjalmsson
Laugavegi 118 — Pósthólf 50 — Sími 2-22-40.
AugSýsið í TÍMANUM
HafiS vex þvottaefnin évollt viS
höndina. vex leysir vandann viS
uppþvottinn hreingcrninguna og
fínþvottinn. vex fer vel meS
hendurnar og ilmar þægilega.
vex þvottacfnin eru bezta húshjólpin.
Fer vel með hendurnar, ilmar þægilega
i
Þórey Sigmundsd. Hansen
riún lézt ftinn 3. dag nóvemotr-
mánaðar sJ. og var jarSsungin
frá Sauðárkrókskirkju hinn 16. s.
tn. að viðstöddu fjölmenni.
Þórey Sigmundsdóttir Hans-tn
var fædd að Gunnhildargerði í
Hróarstungu eystra 1. september
1í?36. Stóðu að henni traustar æt*-
ir cg merkar austur þar, en gögn
brestur mig til að greina þær með
sannindum.
Þórey ólst upp með foreldrum
sínum og fjölda myndarlegra syst-
kina allt til fullorðinsára. Hún
stundaði nám við mjólkurfræði-
skóla Grönfeldts á Hvítárvöllum
veturinn 1907—1908 og varð lans
efst námsmeyja réðst þegar að
ioknu námi rjómabústýra að Gijúf-
uráreyrum í Skp.gafirði og gegudi
því starfi sumarlangt. Fórst heuni
það vel sem annað; var jafnan al-t
með miklum myndarbrag, það er
hun tók hendi til, enda ágætlega
vcrki farin; heizt þar í hendur
andlegt atgervi smekkvísi og fra-
bær dugnaður.
Þá um sumarið kynntist hún
Kristjáni Hansen á Sauðá og bund
ust þau heitum. Þau giftust hau .t-
ið 1909, hófu búskap á Sleðbrjóf
eysíra næsta vor, en fluttust ’il
Sauðárkróks 1911, reistu þar heini-
ili ce bjuggu þa,- æ síðan. Kristjan
Hansen var hið mesta glæsimenni
sem þeir allir Sauðárbræður, hófð
ingi í sjón og raun. Hann var vega-
•/erkstjóri í Skagafirði um langt
skeið, er mér persónulega kunn-
ugt um að Geir Zoega, vegamála
stjori mat hann og virti um aðra
fram og taldi hann einn af sínum
allra heztu verkstjórum. KristjíiVi
var traustur og heill samvinnumað-
ur. Hann átti sæti í stjóm Kaup-
fé’fgs Skagfirðinga frá 1938 r.il
dauðadags, en hann lézt, mjög Íyí
ir aldur fram, árið 1943, og var
öllum harmdauði.
Enda þótt Þórey Hansen vacri
löngu orðin rótgróinn Skagíirð-
ingur og nyti hér óskoraðra vin-
satlda og virðingar, rauf hún ekki
tengsl sín við æskuslóðir, sem húii
i. nni mjög. Gerði hún tíðum tör
sina þangað, einkum hin síðari ár-
in, til að minnast við ættmenn og
átthaga, — og var þó eigi hcil
heilsu, er á leið ævi. Bróðir henn-
ar einn, Eiríkur ágætur maður,
fiuttist vestur hingað, kvæntist
hár og gerðist skagfirzkur bówli,
fyrst á Grófargili og síðar á Fagia
iifsi á Reykjas! önd. Var jafnan
mjög kært með þeim systkinur,..
Var og Kristján Eiríki mági sín-
um, fátækum fjólskyldumanni, mik
íl hjálparhella.
Ekki varð þeim hjónum, Kristj-
áni og Þóreyju, barna auðið, en
kjördóttur tóku þau, Gunnhildi,
systurdóttur Kristjáns, og bundu
við hana mikið ástríki. Hún gift
ist æskuvini sínum og ágæ’um
rnanni, Árna Jcnssyni, afgreiðsiu-
sijó»-a hjá Kaupfélagi Skagfirðiaga
en lézt í blóma lífs, aðeins hálf-
fertug að aldri árið 1957. Eítir
það bjuggu þau aðeins tvö í litia
i úsinu við Kirk.iutorg, Þórey og
t.mgdasonur hennar, og áttu bæ'ii
um sárt að binda. En þau voru
gædd andlegu þreki 1 óvenju rík-
um mæli — og létu ekki á sjá. Var
það Þóreyju ónietanlegur styrkur,
gamalli konu og einstæðri, að
eiga að tengdasýni1 slíkan mann,
sem alla hluti vildi fyrir hana gcra.
Frú Þóreyju Hansen voru flest-
ir hlutir vel geínir. Framan af ár-
um var hún forkunnar glæsileg
kona — og raunar hélt hún reisa
sinni alla stund þótt eigi tæki á
heilli sér árum saman. Hún var
greind kona og fróð í bezta lagi,
enda las hún óstöpin öll, stálminn-
ug kunni kynstrin öll af sögnum
kva'ðum og vínum, og hafði af
hið mesta yndi. Hún var höfðings-
kora og ljúf, gestrisin og veitul,
svo að af bar, úrvaiskona og ðll-
um minnisstæð.
Gísll Magnússon
BILA OG
BÚVÉLA
SALAN
v/Miklatorg
Sími 2 3136
ÚTSALA
UTSALA
Kápur — Hattar — Húfur — Kjólar — Pils — Peysur — Blússur
Undirkjólar — Náttkjélar — Greiðslusloppar o fl.
EROS
Hafnarstræti 4 — Sími 13350
MINNING
TÍMINN, laugardaginn 11. janúar 1964 —.