Tíminn - 21.01.1965, Side 13

ÍÞRÓTTIR
ÍÞRÓTTIR
FIMMTUDAGUR 21. janúar 1965
TÍMINN
13
í STUTTU
SPJALLI:
Leik ekki með Rangers í Mílanó
- en mig langar með þangað, segir Þóróifur Beck
— Eg má ekki leika með Rangers gegn Inter Milan
í Evrópubikarkeppninni í næsta mánuði, þar sem ég hef
ekki verið tilskilinn tíma með nýja félaginu mínu. En mig
Iangar óskaplega mikið suður á bóginn til hinnar sögu-
frægu Mílanó-borgar og fylgjast með leik félaga minna
gegn Evrópumeisturunum. Eg bíð spenntur eftir að
vita, hvort ég fæ að fara með.
Þórólfur á æfin gu hér heima.
Þannig fórust Þórólfi
Beck orð, þegar við inntum
hann eftir því, hvort hann
færi með Glasgow Rangers
til Ítalíu í næsta mánuði.
Þórólfur var ekki staddur
á Ibrox-leikvanginum, þeg-
ar við reyndum að hringja
til hans í gærmorgun. —
Skozka landsliðið var þar
á æfingu ,og því engin æf-
ing hjá Rangers. Þórólfur
tók því daginn rólega
heima hjá sér, — og við
notuðum tækifærið til að
rabba örlítið við hann.
—Mér líkar vel í vist-
inni hjá Rangers, þetta er
svo ólfkt því, sem var hjá
St. Mirren. Mér gengur að
vísu ekki vel að skora, en
hér gegni ég ákveðnu hlut-
verki, sé um að leggja
knöttinn fyrir markakóng-
inn Forrest. Þetta hefur
heppnazt sæmilega. Og það
má segja, að það ári vel
hjá okkur, hver leikurinn
á fætur öðrum hefur unn-
izt, standa þó landsliðs-
mennirnir Baxter og Hend-
erson fyrir utan liðið.
— Hvað er að frétta af
þeim?
— Henderson er byrjað-
ur að leika með varaliðinu,
— og Baxter er farinn að
æfa smávegis.
—Fara þeir fljótlega inn
í aðalliðið aftur?
— Meðan liðinu gengur
svona vel, verður því tæp-
lega breytt.
— Hvað viltu segja um
innflutninginn á norrænum
knattspyrnumönnum til
Skotlands, eru þeir ekki
mikið í sviðsljósinu?
— Mér finnst hér vera
fullt af Dönum. Auðvitað
setja þessir leikmenn svip
á skozku knattspyrnuna.
Eg get vel trúað, að áhorf-
endur séu ánægðir með
þennan innflutning — en
þó aðeins að vissu marki.
Skotar eru Skotar, og þeir
vilja skozka knattspyrnu.
Eg hef orðið var við, að
skozkir knattspyrnumenn
eru lítið hrifnir af að fá
svona marga útlendinga
inn í liðin og líta þá horn-
auga.
— Og nú fer Eyleifur
Hafsteinsson utan til æf-
inga hjá Rangers?
. —, Já, ég las um það í
íslenzku blöðunum, að það
væri búið að ákveða þetta.
Það er ánægjuefni fjrir
mig. Ef til vill bíða fram-
tíðarverkefni hans hér í
Skotlandi, það er ekki
óhugsandi.
Við spurðum Þórólf að
lokum, hvort hann kæmi
til íslands á næstunni, og
bjóst hann ekki við því.
— Eg hef alltaf eytt frí-
um mínum á íslandi, en
núna er ég að hugsa um að
breyta til og bregða mér til
Spánar í hitann og sólskinið
— alf.
Rekinn
fyrir að
brosa!
Braziliska knattspyrnnsnUl-
ingnum Pele var vikið af leik-
velli fyrir skömmu, — og ástæð
an var sú, að hann hafði leyft
sér að brosa til samherja, svo
að dómarinn sá til. En þótt
dómarar hafi mikil völd
leyfist þeim þó ekki allt. Það
var ekki Pele, sem hlaut dóm
í þessu máli, heldur dómarinn,
sem fékk hálfsmánaðar dóm, þ.
e. hann var útilokaður frá knatt
spyrnuvelli í hálfan mánuð og
fær ekki að dæma.
Þessi sami dómari vakti
mikla athygli á sér, þegar hann
iýsti þvi yfir í sjónvarpsvið
tali, að hann dæmdi eftir eigin
reglum. Vakti þetta áð sjáif
sögðu mikia fiirðu og gremju i
því mikla knattspyrnulandi
Brazilíu. En hvað skyidu Brazi-
líumenn segja, ef þeir sæju til
sumra íslenzku dómaranna?
Tryggvi Einarsson ásamt konu sinni, Sæunni og dótturínni, Margréti.
(Ljósmynd Timinn K.J.)
GEKK YFIR SPRENGISAND FYRIR 40 ÁRUM
— ÞÓTTI LÉTT AÐ GANGA 5 KÍLÓMETRA NÚ
Eins og skýrf var frá í blaðinu í gær, var margmenni við
skíðaskálana í nágrenni Reykjavíkur um síðustu helgi — og
gengu þá margir 5 kílómetrana f Norrænu skíðagöngunni.
Meðal þeirra, sem gekk, var Tryggvi Einarsson frá Miðdal.
Tryggvi var ágætur skíðamaður á yngri árum og var einn
fjórmenninganna, sem fóru yfir Sprengisand í marzmánuði
1925.
Sú ferð þntti frækin. enda
voru allar aðstæður slæmar.
Með Tryggva í þeirri ferð
voru þeir L. H. Múller Reidar
Sörensen og Axe) Grimsson.
j Þegar Tryggvi og féiagar fóru
þessa ferð fvrir u.þ.b 40 ár-
um með skiði og sleða sem
farártæki, var hann 24 ára
gamall.
Þegar við hittum hann upp
við Skíðaskálann í Hveradöl-
am, hafði hann lokið við að
ganga 5 kílómetrana ásamt
konu sinni, Sæunni Halldórs-
dóttur, og dótturinni.Margréti.
Ekki fannst honum erfitt að
ljúka við þessa 5 kílómetra,
verst þótti honum, að sonur
hans skyldi ekki geta verið
með í förinm, en hann er er-
lendis. — Skíðaáhugi er sem
sé mikill í þessari fjölskyldu,
og er skíðafærið óspart notað,
pegar það gefst.
narr