Vísir - 24.12.1935, Qupperneq 9

V í SIR
9
Einhverju sinni bjuggu fátælc
hjón á fjallakoti afskektu
nyrðra. Þess er ekki getið hvað
þau liélu, en dóltur áttu þau
eina harna, Sigríði að nafni,
efnilega stúlku. Hún var á ferm-
ingar-aldri, er frásaga þessi
hefst. — t
Svo bar til vor eitt, skömmu
fyrir slátlarbj'rjun, að hús-
freyja sýktist og lá þungt hald-
in um sinn. Var læknis vitjað
— skottulæknis — þvi að fátt
var þá lærðra lækna. — Kvað
hann konunni mundu batna, en
þó yrði liún að líkindum óverk-
fær fram eftir sumri. — Þótti
hónda það slæmar frétlir og
hugsaði sem svo, að litill mundi
verða heyfengurinn, er konan
lægi rúmföst, en telpan lítt af
barnsaldri komin og vrði að
sitja yfir móður sinni og annast
innanbæjarstörfin. Hefði hann
þá enga manneskju sér til að-
stoðar við heyskapinn.
Um þessar mundir leitaði
sunnlenskt kaupafólk mjög
norður í sláttarbyrjun. Kom
sumt óráðið og slæddist iðulega
í skjóli þeirra, sem ráðnir voru
og kunnugir nyrðra. Var sá sið-
urinn viða, að sama kaupa-
fólkið væri á söniu bæjunum ár
eftir ár. Þótti einatt fara vel á
slíku. —
Það varð að ráði, að bóndi
leitaðist fvrir um kaupakonu
þar neðra í sveitinni. Og nú bar
svo til, er hann fór þessara er-
inda, að hann rakst á unga
stúlku óráðna í fylgd með hjón-
um sunnlenskum, er ráðin voru
þar á einhverjum bænum. —
Leist bónda vel á stúlkuna og
Iiafði heim með sér. — En kon-
an sjúka lét sér fátt um finn-
ast, er hún sá hina ungu og
fögru kaupakonu, stundi þung-
an og hugsaði sitt í lejmi. —
Stúlkan var glöð i lund, og hið
besta verki farin. Tókst þegar
vinátta með þeim Sigríði og
henni og stóð svo alt sumarið.
Húsfreyja lá rúmföst fram
undir höfuðdag, en komst þá á
kreik og hrestist smám saman.
Henni hafði virst bóndi sinn fá-
látur um sláttinn og vissi eklri
gerla fyrst í stað hverju slíkt
mundi sæta, því að venjulega
var hann glaður og reifur. En
bráðlega lók hana að gruna, að
kærleikar nokkurir mundu með
honum og kaupakonunni. Samt
hafði hún ekki séð þess nein
merki, er þau voru samvistum
í baðstofunni. En þau liöfðu
oft komið seint heim af engj-
unum og þótti húsfreyju það
ekki einleikið. Spurði hún
bónda sinn hverju slikt sætti, en
hann kvað ekki að orðið og
vék talinu i aðra átt. —
Það hafði verið ráðgert, að
liúsfreyja klæddist hið fyrsta
sinn á sunnudegi. —- Þegar
bóndi og kaupakona voru farin
á engjar á laugardaginn, kall-
aði húsfreyja dóttur sína fyrir
sig og mælti:
Eg er nú orðin sæmilega
hress, góða min. Eg sagði hon-
um pabba þínum, áður en hann
íor í morgun, að eg ætlaði að
klæðast i fyrramálið. — En eg
ætla raunar á fætur i dag. Þeg-
ar húma tekur í kveld, ætla eg
að fara i fötin. Og ekki nóg með
það: Eg ætla að reyna að staul-
ast upp á engjar. Mig langar
lil að reyna ganga úr skugga
um það, livað hann pabbi þinn
muni vera að gera þar á liverju
kveldi — fram i rauða-myrkur.
— Það er rétt að þú komir með
mér, Sigga min, þvi að hvort-
tveggja er, að þér mundi leiðast
í myrkrinu liér heima, þegar
eg væri farin, og eins liitt, að
verið getur, að eg sé nokkuð ó-
nýt til gangs eftir leguna, og
þá er belra að eg sé ekki ein á
ferð. En því leyndi eg pabba
þinn þessu, að mig langar til að
gleðja hann með því að koma
þarna til hans, án þess að liann
viti fyrirfram.
Þegar mæðgurnar komu upp
á engjar um kveldið, lieyrðu
þær hljóðskraf nokkurt og písk-
ur bak við heysæti, er þar var.
Húsfreyja nam staðar og mælti:
Förum nú liægt að öllu, lilust-
um og þegjum. Svo stóð hún
lengi kyr og studdist við dóttur
sína. — Og hún heyrði bónda
sinn mæla þeim orðum, að
bann elskaði kaupakonuna.
Hann sagði þetta hvað eftir
annað. — Þá varð lilé nokkurt
á viðræðunni, en flissað og gert
að gamni sínu. — Húsfreyja
steig feti framar, og mælti:
Komum þá í herrans nafni og
stöndum hann að verki.-------
, Og bak við sætið lágu þau í
faðmlögum, bóndinn og kaupa-
konan.
♦Ilúsfreyja lét sér livergi
bregða og mælti með einstakri
hægð: — Eg var orðin
hrædd um ykkur. — Þess vegna
fór eg þetta. En nú getum við
M GLEÐILEG JÓL!
Mjólkurfélag Reykjavíkur, M
m
sts zAs z^ zAs. zl& z£s> zJ& zKk zJs» zJ^.zjik
M
m \
GLEÐILE G JÓL!
Verslunin Liverpool.
H GLEÐILEG JÓL!
KOL & SALT. H
GLEÐILEG JÓL!
IJúsgagnavinnustofa
Hjálmars Þorsteinssonar.
m
m
GLEÐILEG JÓL!
Sláturfélag Suðurlands.

II
||
m
m
M
átfe
llilli
I