Morgunblaðið - 05.03.1957, Qupperneq 16

16
MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 5. marz 1957
GULA
lllll herbereyið
eftir MARY ROBERTS RINEHART
Ráðskona
Ráðskona óskast á hótel í byrjun aprílmánaðar eða
síðar. Þarf að geta séð um reksturinn í fjarveru eiganda.
Mætti gjarnan vera útlend, eða hafa unnið erlendis.
Tilboð sendist afgr. Mbl. fyrir 10. marz merkt:
„Forstöðukona —2184“.
*•—————»■
Framhaldssagan 67
hefði hitt hana, fór hann blátt á-
fram á fyllirí. Hann vissi yfirleitt
ekki, að hún væri dauð fyrr en
hann las það í blaði í New York,
og jafnvel þá var hann ekki viss
um, að það væri sama stúlkan.
Hann vissi ekkert með vissu fyrr
en hann kom hingað. Rödd henn-
ar fjaraði út.
Dane stóð upp, snöggt. — Ég
skal ná í hjúkrunarkonuna yðar,
sagði hann. — Ef til vill er þetta
ekki eins slæmt og það lítur út.
Ef þér hafið nokkuð meira að
segja mér, skuluð þér láta mig
vita.
Hún opnaði ekki augun. — Þarf
þetta allt að koma fram? spurði
hún vesaldarlega.
— Það er ekki víst, en ég get
vitanlega engu lofað.
En það var síðasta spurning
hans, sem gerði hana steinhissa.
— Er Terry Ward nokkuð við
þetta riðinn? spurði hann.
— Terry? Guð minn góður,
hvað getur hann hafa komið nærri
því?
Hann stóð upp og leit á hana.
Hann var ekki hrifinn af þessari
konu. 1 hans augum var hún
ímynd ágjamrar og eigingjarnar
konu. En nú var hún verulega
aumingjaleg.
— Eina spurningu enn, sagði
hann. — Tebollarnir hennar
mömmu yðar. Hvernig komust
þeir út í verkfæraskúrinn?
• Hún hreyfði sig ekki einu
sinni. — Það get ég hugsað mér,
sagði hún. — Sennilega hefur
mamma fengið þessa flugu. Hún
hefur það til að fela hitt og
þetta. Og hvað kemur það eigin-
lega málinu við?
Dane var í óvissu, er hann ók
heimleiðis. Hann hélt, að hún
hefði sagt sannleikann, að því
leyti, sem hann var henni kunnur.
En hoiíum fannst hún mundi enn
liggja á einhverju, sem hún vissi
og ef hún ekki vissi hver morð-
IJTVARPIÐ
Þriðjudagur 5. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Útvarpssaga barnanna:
„Steini í Ásdal“ eftir Jón Bjöms
son; I. (Kristján Gunnarsson
yfirkennari). 18.55 Þjóðlög frá
ýmsum löndum. — 19.10 Þingfrétt
ir. 20.20 Ávarp frá Rauða krossi
Islands (Magnús Finnbogoason,
menntaskólakennari). 21.00 Ein-
leikur á pfanó: Bandaríski píanó-
leikarinn Jacques Abram leikur (
Hljóðr. á tónleikum í Austurbæj-
arbíói 22 f.m.) 21.45 Islenzkt mál
(Jakob Benediktsson kand. mag.).
22.10 Passíusálmur (14). 22.20
„Þriðjudagsþátturinn". — Jónas
Jónasson og Haukur Morthens
hafa stjóm þáttarins með hönd-
um. 23.20 Dagskrárlok.
inginn var, ætti hún að minnsta
kosti að renna grun í það.
Á Ieiðinni hitti hann Harrison
lækni. Hann kom heiman frá
Ward og var að reyna hvað hann
gat að útvega hjúkrunarkonu, að
minnsta kosti yfir næstu nótt.
Frú Ward fékk slag í morgun
og gamli maðurinn er til einskis
nýtur. Og enginn til að hjálpa
nema ein stúlka.
— Hvers vegna ekki að tala
við hana Marciu Dalton? sagði
Dane, kæruleysislega.
— Hún kann eitthvað til þess-
ara hluta.
— Hann varð þess ekki var
fyrr en hann var kominn af stað
í bílnum, að hann hafði í raun-
inni fengið ágæta hugmynd.
23.
— Marcia kom heim til Wards
klukkan níu um kvöldið, dugnað-
arleg og róleg á svipinn. Gamli
Ward opnaði sjálfur fyrir henni
og greip báðar hendur hennar.
— Blessuð stúlkan, hvað þetta
var fallega gcrt af þér. . . Hún
er alveg ósjálfbjarga, skilurðu.
Augu gamla mannsins fylltust
tárum og hann varð vandræða-
legur á svipinnn. Hann sleppti
höndum hennar og dró upp vand-
lega samanbrotinn vasaklút. —
Þetta er erfitt . . . eftir meira en
fimmtíu ár . . .
— Það verður henni ekki til
neins gagns þó að þú verðir líka
veikur, sagði Marcia, einbeitt. —
Nú skal ég taka við stjóminni og
þú ferð í rúmið.
Hann stakk klútnum í vasann.
—. Hún hefur verið aðdáanleg
eiginkona, sagði hann, skjálfradd
aður. — Ég hef símað til Terry,
en þú veizt hvernig allar sam-
göngur eru nú á dögum. Hann
getur verið niðurkominn næstum
hvar sem væri. Þeir þjóta stað úr
stað þessir drengir okkar. Ég held
að hún hafi verið áhyggjufull um
hann, þó að hún stæði sig eins og
hetja. . . Að kveðja og vita ekki,
hvort það er í síðasta sinn. . .
— Ég vissi ekki, að hann hefði
verið hérna.
— Ekki hérna, ég á við siðast
þegar hann kom heim og það eru
nokkrir mánuðir síðan. Jæja, ef
þú vilt nú fara upp... Alice,
stúlkan okkar, er hjá henni, en
hún hefur bara aldrei komið nærri
veikindum. Við höfum vitanlega
reynt að útvega hjúkrunarkonur,
en þær eru nú ekki alveg á hverju
strái eins og er.
Þrátt fyrir langt samtal við
Dane, sama daginn, var Mareia
róleg, er hún elti gamla mann-
inn upp á loft. Allt virtist með
felldu og ró yfir öllu í húsinu,
aðeins gamall maður, sem var á-
hyggjufullur um líðan konunnar
sinnar. Hvemig gat verið hætta
á ferðum í svona húsi? En síðustu
—-------—+
orð Danes hljómuðu samt enn í
eyrum hennar.
— Þér skuluð taka vandlega
eftir öllu, hafði hann sagt. — Tal-
ið við þjónustufólkið, ef þér get-
ið. Reynið að komast að því, hvort
Terry hefur verið heima í sumar,
þótt ekki hafi verið nema eina
nótt. Ef þér getið, þá komizt eft-
ir þvi, hvort gamli Ward hefur
gefið aðstoðarmanni garðyrkju-
mannsins síns tvö teppi, í fyrra-
haust. Og litizt þér um eftir riffli
eða skammbyssu. En í öllum guðs
bænum, farið þér varlega!
Ward gamli skildi við hana
stigagatinu og hún gekk inn í
sjúkraherbergið. Þar sat Alice við
rúmið, en stóð upp, er Marcia
kom inn og henni létti sýnilega
— Ég er fegin, að þér eruð
komin, hvíslaði hún. — Ég duga
lítið til svona starfa. Hún getur
ekki talað, skiljið þér.
Marcia hvíslaði ekki. Hún hafði
lært, að það skuli aldrei gert í
sjúkrastofu. Hún sá að sjúkling-
urinn var vakandi, og horfði á
hana með greindarlegum en öi-
væntingarullum augum.
— Hvað skipaði læknirinn fyr-
ir? spurði Marcia með eðlilegri
rödd.
— Ekkert annað en láta hana
hafa ró. Eins ~g hún sé kannske
ekki róleg, blessuð manneskjan!
Hann ætlar að koma aftur í
kvöld. Hún varð svona veik í
morgun. . . alveg fyrirvaralaust.
Ég held hún geri sér áhyggjur út
af Spencer höfuðsmanni. Það er
mikið vinafólk þeirra héma. Og
svo þessir menn, sem eru að róta
öllu til þarna uppi í brekkunni.
Þegar Marcia hafði losnað við
Alice, gekk hún að rúminu, þar
sem gamla konan lá og var svo
fyrirferðalítil, að hennar sáust
varla merki á ábreiðunni.
— Ég ætla að vera héma hjá
þér, sagði hún og leit á hana. —
Ég skal ekki vera þér til óþæg-
inda, frú Ward, . . bara sit hérna
hjá þér.
Gamla konan deplaði augunum,
en ekki vissi Marcia, hvort það
var af tilviljun eða viljandi.
— Ég á að vera hérna þangað
til að þú færð hjúkrunarkonu,
sagði Marcia. — Ég ætla að fá
hann Ward í rúmið. Það er það,
sem þú vilt, er það ekki?
Nú var enginn vafi, að gamla
konan deplaði augunum viljandi.
— Það er rétt, að ég segi þér
líka frá honum Greg Spencer, svo
að þú sért ekki að gera þér áhyggj
ur út af honum. Ég veit, að þér
þykir svo vænt um hann. Hann
er ekki sekur, frú Ward. Dane
majór hefur haft málið til rann-
sóknar, og hann veit margt, sem
lögreglan hefur enga hugmynd
um, svo að Greg er óhætt.
Nú deplaði gamla konan ekki
i augunum, heldur horfði beint á
RAFMOTORAR
Einfasa og þriggja fasa rafmótorar
fyrirliggjandi í flestum stærðum
frá 14 ha. til 25 ha.
Rafmagnsdeild
í Reykjavík,
Laugavegi 166
Námskeið í modelteikn-
ingu (lifandi model),
hefst á morgun, miðviku-
dag kl. 8 e. h.
Væntanlegir nemendur
mæti þá.
Nokkrir nemendur geta
einnig komist að í teikni-
deild skólans, sem starfar
mánudaga og fimmtudaga
kl. 8—10 e. h.
Þér getið ekki dæmt um beztu
rakvélablöðin fyrr en þér
hafið reynt FASAN durascharf
BJÖRN ARNÓRSSON
umboðs- & heildverzlun,
Bankastræti 10, Reykjavik.
M A K K Ú S Eftir Ed Dodd
Miðvikudagur 6. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50—14.00 Við vinnuna: Tón-
leikar af plötum. 18.30 Bridge-
þáttur Eiríkur Baldvinsson). 18.
45 Óperulög. 19.19 Þingfréttir. —
Tónleikar. 20.30 Lestur fomrita:
Grettis saga; XVI. (Einar Ól.
Sveinson prófessor). 21.00 „Brúð
kaupsferðin". — Sveinn Ásgeirs-
son hagfræðingur stjómar þætt-
inum. 22.10 Passíusálmur (15).
22.20 Upplestur: Ragnheiður Jóns
dóttir rithöfundur les smásögu:
Ljós er loginn sá. 22.40 íslenzk
tónlist (plötur). 23.15 Dagskrár-
lok.
1) Það líður ekki á löngu þar
til Jonni Malotte tekur forust- 2) En Láki er harður keppi-
una. nautur. Hann dregur á hann.